Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2007

Μια μέρα, Μια ηλιαχτίδα, κ ένας Φίλος

Σήμερα, πέρασα μια περίεργη μέρα.
Από αυτές που σου τα δίνουν όλα (ή σχεδόν όλα), αλλά για λίγο.
Είχα ραντεβού με την ηλιαχτίδα μου... Για 4 ώρες μόνο...

Παράξενο πράγμα...Να περιμένεις να περάσουν οι μέρες, μέσα στο κρύο τη βροχή και την παγωνιά, για να έρθει η στιγμή εκείνη που έχεις ραντεβού με την ηλιαχτίδα σου...Για 4 ώρες μόνο.

Να πρέπει μέσα σε 4 ώρες να γεμίσεις τις μπαταρίες σου, να ρουφήξεις όλη την ενέργεια που μπορείς, για να έχεις αποθέματα μέχρι το επόμενο ραντεβού...

Και είναι πραγματικά παράξενο συναίσθημα στην αρχή ανυπομονησία, σφίξιμο στο στομάχι, περίεργες σκέψεις "θα του αρέσω? του έλειψα όσο μου έλειψε?κλπκλπ" (τι και αν σε ξέρω χρόνια, τι και αν με έζησες και σε έζησα? Τι και αν κοιμηθήκαμε και ξυπνήσαμε μαζί αμέτρητες φορές...Τι και αν αγαπηθήκαμε , και αν τσακωθήκαμε και τα ξαναβρήκαμε...Τι και αν έχω περάσει τόσα και τόσα μαζί σου...Ακόμα το στομάχι μου σφίγγεται όταν πρόκειται να σε συναντήσω...)...

Στεκόμουν από μακριά και σε κοιτούσα.Δεν με είχες δει.Σου είπα ότι κάτι μου έτυχε και δεν θα έρθω. Όμως εσύ στεκόσουν εκεί...Έψαχνες μέσα στο πλήθος...Κρύφτηκα και σε πλησίασα. Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά, τόσο δυνατά που δεν μπορούσα να μιλήσω... Το στομάχι μου κόμπος... Οι περίεργες σκέψεις με είχαν κυριεύσει "Τι θα του πω? Τι θα μου πει?Θα χαρεί που με βλέπει τελικά?κλπκλπ"...

Και ξαφνικά εμφανίζομαι μπροστά σου...Δεν χρειάστηκε τίποτα άλλο, από ένα βλέμμα, ένα φιλί και μια αγκαλιά...Αυτή η αγκαλιά...Αχ...Πόσα μπορώ να υπομένω για αυτήν την αγκαλιά... Και σε κοιτούσα... Και μου μιλούσες... Και ήμασταν αγκαλιά...Και κάπως έτσι, τόσο γρήγορα πέρασαν οι ώρες και έπρεπε να φύγω...

Φιλί, αγκαλιά, λόγια γλυκά....
Γειά σου...Θα σε δώ στο επόμενο ραντεβού...

Και ανάμεικτα συναισθήματα μετά...
Μια χαρά...
Και μια λύπη...
Ένα δάκρυ...Είναι χαράς και λύπης ταυτόχρονα...

Και γυρίζω πίσω...Και μπαίνω στο blog μου να ξεχαστώ...Και πέφτει το μάτι μου σε ένα σχόλιο...Σχόλιο σε παλιαιότερη ανάρτηση.Που δεν το είχα δει...Από έναν φίλο...

ONE MAN SHOW-www.diktyo1024.gr είπε...
Όσο μισήσαμε την Καστοριά την πρώτη μέρα που πατήσαμε το πόδι μας ως φοιτητές, άλλο τόσο μισήσαμε την τελευταία μέρα που μαζεύαμε τα πράγματα μας από το σπίτι. Δεν είναι τελικά ο προορισμός αυτό που μας σημαδεύει, αλλά το ταξίδι.... Και αυτά τα 4 χρόνια ήταν ένα ανεπανάληπτο ταξίδι!!



Πόσο πίσω με γυρνάς Παναγιώτη μου!

Πίσω, όχι μόνο στην τελευταία μου μέρα...(είναι αλήθεια.Τη μίσησα θανάσιμα την τελευταία μέρα μου .Περισσότερο απ'όσο είχα μισήσει την πρώτη ...)
Με γύρισες πίσω σέ όλες τις τελευταίες μέρες που είχα ζήσει. Μεταξύ όλων και της δικής σου...(Δεν θα μου το συγχωρήσω ποτέ που δούλευα και δεν άκουσα την τελευταία σου εκπομπή...όμως κάποιος μου την είχε ηχογραφήσει, και την άκουγα πολλά πρωινά που ξυπνούσα... :) .... )...Πόσα έχουμε περάσει εκεί...Φιλίες, Τσακωμούς, Ανησυχίες...χαχα...Τα σκέφτομαι και γελάω...Δουλειές, εκπομπές, φιλοδοξίες...Προσπάθειες....

Και τι ταξίδι! Ταξίδι με αντίξοες συνθήκες. Χιόνια, κρύο, αφραγκίες...Ποτά, μεθύσια, γέλια και κλάματα! Εμπειρίες ζωής. Ανεπανάληπτο ταξίδι...

Χάρηκα πολύ που σε γνώρισα. Εσένα και όλες τις άλλες... Ευχαριστώ που κάνατε τις μέρες μου και τις νύχτες μου στην Καστοριά τόσο, μα τόσο όμορφες.Τόσο μα τόσο αξέχαστες!

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ!!!!

21 σχόλια:

  1. ετσι και ολα κανουν εναν ομορφο κυκλο απο αναμνησεις .. βιωματα .. και ενοχες που δεν κρατησε πιο πολυ

    καλημερες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα σκουλίκι...
    όπως τα λές είναι...
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Χάρηκα πολύ που σε γνώρισα. Εσένα και όλες τις άλλες..." ???

    Ποιές άλλες?

    Καλημέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. kalimera...!polu sunaisthimatiko post...!!opws leei k to skouliki kuklos einai...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @ matrix..
    Καλημέρα...

    Εκεί κόλλησες εσύ??
    Οι άλλες, είναι κοπέλες της συγκεκριμένης παρέας που μου γέμισαν τις μέρες μου και τις νύχτες μου εκεί...

    @ stef

    Καλημέρα...
    Γενικά είμαι πολύ συναισθηματικός άνθρωπος ακόμα...Είναι και η πανσέληνος στη μέση που με έκανε ακόμα πιο συναισθηματική...

    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αυτά τα ταξίδια δεν τελειώνουν πότε... οι στιγμές και οι άνθρωποι μένουν για πάντα χαραγμένες στην μνήμη...απλά τα μέρη αλλάζουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @thanasis

    Καλησπέρα, και καλή εβδομάδα..
    Το θέμα είναι ότι αν αλλάξουν τα μέρη οι καταστάσεις δεν είναι ίδιες ποτέ...
    Από τότε που φύγαμε, όλοι από την Καστοριά, όπου και να βρεθούμε δεν είναι το ίδιο. Όταν όμως βρισκόμαστε είναι ακόμα καλύτερα!!

    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλημέρα και καλή βδομάδα

    δεν βρίσκω τίποτα να πω τα λόγια μου φαίνονται μικρά αυτή τη στιγμή


    να σαι καλα σκορπινάκι μου και υπομονή μέχρι το επόμενο ραντευού

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @ artou

    Είσαι πολύ πολύ γλυκιά.
    Φιλάκια πολλά

    @ λολιτα

    Αχχχ!!!Βαχχχ!!

    Φιλιά και σε σένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πολυ όμορφο κειμενάκι.. Αυτή η ριμάδα η απόσταση σε βασανίζει κι εσένα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. αχ!
    Ιφιγένεια μου,
    αυτή η απόσταση με χαρακτηρίζει πια...
    Δεν με βασανίζει απλα...

    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Πολύ συγκινητικό σκορπίνα μου! Αχχχ... όλοι μας γι' αυτές τις "μικρές" στιγμές (εν προκειμένω για ένα τετράωρο μετά από πολύ καιρό με το αγαπημένο πρόσωπο) δε ζούμε; Αυτές οι γλυκές στιγμές δε μας γεμίζουν τις μπαταρίες για πολύ καιρό;

    Απ' την άλλη έχει δίκιο κι ο Θανάσης. Τα ταξίδια συνεχίζονται και ο κάθε προορισμός κρύβει τη δική του μαγεία. Βέβαια, καμιά φορά το μόνο που θες είναι να επιστρέψεις στον αγαπημένο σου προορισμό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @ Δ.τζ.
    Καλημέρα!!!
    Έχεις δίκιο. Πιο πολύ ετκιμάμε 1 ηλιαχτίδα το χειμώνα που μας ζεσταίνει, παρά τον ήλιο το καλοκαίρι που μας καίει...

    Όπου και αν πας, όσα μέρη και αν γυρίσεις, πάντα το μεγαλύτερο ταξίδι είναι η επιστροφή...

    Φιλιά πολλά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. μια καλησπέρα πέρασα να πω στο κάρμα μου
    και ενα ζεστό φιλί να αφήσω

    σμουτςςςς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. εύχομαι να 'χετε πάντα μέσα σας την Καστοριά ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @artou
    Το θέλω από κοντά γιατί μέχρι να έρθει εδώ πάγωσε..
    :P

    @ street spirit

    Καλωσήρθες!!!
    Πάντα μέσα μας είναι η Καστοριά....

    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. καλησπερα

    σε εχει φαει η δουλεια ή μου φαινετε ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Σκουλίκι μου, μπορεί να μη μου φαίνεται αλλά δεν μπορείς να φανταστείς τι έχω περάσει σήμερα...
    Αν δεν πάθω αγκεφαλικό στο γραφείο, θα το πάθω σίγουρα στον ύπνο μου...
    Γιαυτό δεν κοιμάμαι τώρα πια τα βράδια...

    φιλια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Καλησπέρα και απο εδώώ..
    Πολύ όμορφο το ποστ σου, ξανά!
    Ξεχειλίζει συναίσθημα λέμε, και το λατρεύω! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @ Inner silence

    Είμαι συναισθηματικός τύπος εγώ σου λεω...
    Τρέχει το συναίσθημα ποτάμι...
    Μαζί με το δάκρυ...

    Σματς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Χμμμ...
Έχετε να πείτε κάτι?Εδώ είναι το σωστό μέρος...
Ακούω λοιπόν!