Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2008

Οι λέξεις

Είχα λίγο χρόνο, και είπα να σου γράψω…
Άνοιξα λοιπόν το αρχείο «άδειο» που βρίσκεται πάνω στο desktop μου, και κοιτούσα τη λευκή σελίδα, με τον κέρσορα να αναβοσβήνει…

Έγραψα μια λέξη, κι άλλη μια, κι άλλη κι άλλη….και οι λέξεις έγιναν προτάσεις, και οι προτάσεις έγιναν χρώματα, πολλά χρώματα…όμως, από όλα αυτά τα χρώματα έλλειπε το δικό σου…Προσπάθησα να το βρω μέσα στις λέξεις, όμως δεν μπορούσα…Έψαχνα, έψαχνα…Έμοιαζα απελπισμένη, χαμένη σε έναν διάδρομο από λέξεις και χρώματα. Έψαχνα να σε βρω, και όσο δεν σε έβρισκα τόσο απελπιζόμουν…Ήμουν μόνη μου. Ξαφνικά άκουσα έναν ήχο…Χάρηκα γιατί θυμήθηκα ότι εσύ δεν είσαι χρώμα μόνο, δεν είσαι λέξη μόνο...Θυμήθηκα ότι εσύ είσαι ήχος, είσαι μουσική. Και έτρεξα προς τον ήχο για να σε βρω.

Φόρεσα το ωραιότερό μου χαμόγελο για να σου αρέσω, και έτρεχα…Έτρεχα με όλη μου τη δύναμη, και οι λέξεις περνούσαν, και τα χρώματα είχαν ανακατευτεί με τις λέξεις, και εγώ κυνηγούσα τον ήχο…Ο ήχος όμως έφευγε συνεχώς, και όλο κρυβόταν. Κάποτε τον έχανα, κάποτε τον πλησίαζα…όμως δεν μπορούσα ποτέ να φτάσω εκεί που ήταν…Μετά από πολλές προσπάθειες, τον βρήκα! Όμως ο ήχος αυτός δεν ήταν εσύ…ήταν κάτι άλλο…Και προσπάθησα να θυμηθώ ποιος είσαι…Όμως δεν τα κατάφερα…Κάθισα κάτω στο πάτωμα, το χαμόγελο είχε φύγει από το πρόσωπό μου, οι λέξεις και τα χρώματα χόρευαν γύρω μου, σαν να γελούσαν μαζί μου… Και τότε ακούστηκε μια μουσική από μακριά. Η μουσική όμως ήταν θλιβερή… Και έτσι οι λέξεις ήταν θλιμμένες και αυτές, και χρώματα το ίδιο…Οι προτάσεις μου δάκρυζαν, και τα δάκρυα έγιναν ποτάμι…Και εγώ καθισμένη κάτω, με κλειστά τα μάτια και χωρίς χαμόγελο, έκλαψα. Έκλαψα μαζί με τις λέξεις και τα χρώματα. Έκλαψα πολύ…Γιατί σε ξέχασα…Έκλαψα για μένα, για τη μοναξιά μου…Και η μουσική άρχισε να γίνεται όλο και πιο χαρούμενη…Και οι λέξεις χαμογελούσαν, και τα χρώματα ήταν χαρούμενα πια, μόνο εγώ έκλαιγα ακόμη...

Και τότε ένιωσα ένα χάδι στα μαλλιά μου, και σήκωσα το βλέμμα μου ψηλά. Είδα τα μάτια σου να με κοιτούν, ένιωσα το βλέμμα σου να με ζεσταίνει…Οι λέξεις , τα χρώματα και οι μουσικές χόρευαν γύρω μας, κ εγώ που ήθελα τόσο πολύ να σου χαρίσω το ωραιότερο μου χαμόγελο, πάλι με δάκρυα σε υποδέχτηκα…όμως με ξέρεις πια…Ξέρεις ότι μετά το δάκρυ σε περιμένει χαμόγελο…

Μου λείπεις πειρατή…

29 σχόλια:

  1. κατάθεση ψυχής κάρμα μου?

    υπομονή και μετά τη βροχή πάντα βγαίνει το ουράνιο τόξο μπορεί να αργεί λίγο αλλά στο τέλος βγαίνει


    Υ.Γ τα λέω σε σένα για να τα ακούω και εγω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πειρατής έ; Έτσι εξηγείται γιατί είναι κλεμμένη η καρδιά σου.

    Είναι ωραίο κάποτε να μας λείπουν κάποιοι...
    αλλά μόνο όταν ξέρουμε πως θα γυρίσουν...


    Τη ζεστή μου καλησπέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. πειρατής ε; έτσι εξηγείται γιατί είναι κλεμμένη η καρδιά σου.

    Είναι ωραίο κάποτε το αίσθημα του να σου λείπει κάποιος...
    αλλά μόνο αν ξέρεις πως θα γυρίσει.


    Τη ζεστή μου καλησπέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δυνατό!
    Γιατί άλλες φορές να μας λείπει ο άλλος όταν δεν είναι εκεί, ενώ άλλες να'μαστε γεμάτοι ακόμη και όταν είναι μακριά;
    Ή ακόμη, να συμβαίνουν και τα δύο ταυτόχρονα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @ artou

    Κατάθεση...Ανάληψη...
    Δεν ξέρω πως να το πώ...Είναι ότι λέει....

    Εσύ κοίτα να περνάς καλά κα μη σκέφτεσαι βλακείες....
    LIFE GOES ON...???
    Έτσι δεν είναι?

    @ ΩΣΗΕ

    Πειρατής ...ναι...
    Είναι ωραίο να μας λείπουν...Αλλά όσο και αν ξέρουμε πως θα γυρίσουν, πάλι το ίδιο είναι...Δεν αλλάζει κάτι...Δεν γίνεται κάτι πιο ελαφρυ...
    Καλημέρα!!

    @ KitsosMitsos

    Καλημέρα...
    Είναι το συναίσθημα που μας γεμίζει...
    Όταν υπάρχει αυτό το συναίσθημα....

    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η απουσία σε κάνει δημιουργική... Είναι πασιφανές... Τα δάκρυα είναι λυτρωτικά και πάντα τα ακολουθεί ένα χαμόγελο ψυχής...! Άσε που η απουσία σε κάνει να εκτιμήσεις την παρουσία... Θα το καταλάβει αυτό ο πειρατής όταν επιστρέψει, είμαι σίγουρη...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @ Πυγμαλίων

    Μπα μπα...
    Πώς και από τα μέρη μας???

    Έτσι είναι...Ο πειρατής μου πήρε το τόπι μου...

    Φιλιαααααααααα!

    @ ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΗ...

    Έτσι άκουσα και εγώ...ότι η απουσία είναι δημιουργική...
    Ξέρεις όμως τι λέω? Ότι η παρουσία είναι δημιουργικότερη...
    Το εμείς είναι πάντα καλύτερο από το εγώ...
    Έτσι δεν είναι??

    Ας επιστρέψει ο πειρατής, και ας μην καταλάβει...Αρκεί να μου επιστρέψει το τόπι μου!!!

    :-p

    Χαιρετώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. έρωτα πειρατήηηηηηηηηηη...μ αγκαλιάζεις και σβήνω....

    καλημεραααααααα.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @ Βλαμμένος

    Καλησπέρα...

    Που το θυμίθηκες???
    χαχα....
    Πολύ ωραίο εεε?Μπορεί να ακούγεται λίγο χαζό, αλλά μου άρεσε αυτο το τραγούδι...και ακόμα μου αρέσει...


    Φιλιαααααααααα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Έτσι είναι το "παιχνίδι" του έρωτα. Περιμένεις με ανυπομονησία το αγαπημένο πρόσωπο. Αίφνης αισθάνεσαι ότι ήρθε, αλλά τελικά δεν ήταν αυτός. Ήταν η προσμονή σου να τον δεις δίπλα σου που δημιούργησε αυτή την ψευδαίσθηση. Κι όμως κάποια στιγμή μπορεί να έρθει. Ίσως εκεί που δε το περιμένεις... Αλλά δε σε νοιάζει. Σημασία έχει το να έρθει, να σταθεί δίπλα σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. πειρατη εεεεε πειρατη το τοπι μου!!!

    τωρα που θυμηθηκα τη Βουγιουκλακη μην ρωτας καλυτερα :-)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. νατα νατα παλι τα ερωτευμενα τα ραβασακια

    ρε πειρατη ελα πισω και εσυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αχ σκορπιουδακι ερωτευμενακι μου...Ειναι ομορφα τα συναισθηματα αυτα αν τα μοιραζεσαι μωρε...

    Φιλι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. καροτσερι καροτσερι παρε το καμτσικι απο το χερι ....

    τωρα που θυμηθηκα τη Βουγιοκλακη μην ρωτας καλυτερα...απο την απο πανω μου....

    καλημεραααααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @ Δ. Τζ.

    Καλημέρα!!

    Έτσι είναι...
    Και όταν το βρείς, μπορεί καμια φορά να τον νιώθεις δίπλα σου και ας είναι και μακριά...Αρκεί που υπάρχει...

    Φιλιά!

    @ purple

    Χαχα!Χαρούμενο κορίτσι!@!!
    Φιλια και καλημέρες!~

    @ skouliki


    Πες τα ρε σκουλίκι, μήπως ακούσει εσένα, και έρθει πίσω...

    Φιλια

    @ Legally Blonde

    Πάντα είναι όμορφα τα συναισθήματα εεε?Και αυτά που σε κάνουν να γελάς, αλλά και αυτά που σε κάνουν να κλαις...Γιατί όταν νιώθεις είσαι άνθρωπος...


    @ Βλαμμενος

    Μ'αρέσεις γιατί είσαι πάντα μέσα στο θέμα...Πολύ μ'αρέσεις!

    Καλημέρες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @ if..ιγένεια

    Σ'ευχαριστώ καλή μου..

    Φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Περιέγραψες με ιδιαίτερο τρόπο τα συναισθήματά σου...

    Καλή σου μέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. αρέσω παιδι μου αρέσω...πως να το κανουμεεεεεεε.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Πολύ μου άρεσε!!!!!!
    Δάκρυα...δάκρυα...δάκρυα...
    Εύχομαι να είναι μόνο ως σύμπτωμα έντονης συγκινησιακής ερωτικής αποδοχής, κάλυψης και πληρότητας

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @ Trelofantasmeni

    Περιέγραψα ό,τι ένιωθα, όπως ακριβώς το ένιωθα...

    Φιλια...


    @ Βλαμμενος

    Πειράζει που είσαι μεγάαααλη φίρμα???
    Πειράζειιιιιι???

    @ ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ

    Χαίρομαι που σου άρεσε...

    "Τα δάκρυα μου είναι σύμπτωμα έντονης συγκινησιακής ερωτικής αποδοχής, κάλυψης και πληρότητας"

    Δεν μπορούσε να εκφραστεί καλύτερα από κανέναν νομίζω...

    Ακριβώς έτσι έχει το πράγμα...
    Κ εσύ σαν γνήσια σκορπίνα με νιώθεις βλέπω...

    Φιλιαααααααααααααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Άντε ρε πειρατή... Κάνε κάτι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Καλημέρα!
    Πάντα σε τέτοιες εμπνεύσεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. @ Evangelos

    Καλησπέρα!!!

    @ zealot~ape

    Καλησπέρα...Ευχαριστώ...
    Εύχομαι και σε σένα τα καλύτερα...
    Φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Στην μπανιερα δυο δυο...

    ασχετο αλλα δελεαστικο

    σκορπια φιλιαααααααα

    ματς

    μουτς ματς

    μουτς
    ματς

    μουτς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. @ Βλαμμενος

    Αυτό τώρα πώς σου ήρθε???
    όχι πραγματικά πές μου πώς σου ήρθε?

    Τι ακριβώς είναι δελεαστικό???

    Απαιτώ εξηγήσεις!

    χαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. τα ποιοτικα και διαχρονικα τραγουδια ειναι παντα μεσα μου...

    πριν τον βαλεις στην μπανιερα να σιγουρευτεις οτι εχει κανει μπανιο πριν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. @ Βλαμμενος

    Ωραία,
    Όταν θα τον δω να βγαίνει από το μπάνιο, θα τον πετάξω πάλι μέσα και θα ξεκινήσω τα σκηνικά στη μπανιέρα...Παράλληλα θα τραγουδάω κιόλας Μπανάκι μανάκιιιιι...Έλα να βουλώσουμε τα λούκια μανάκι........

    Πως σου φαίνεται?Εγκρίνεις???

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Χμμμ...
Έχετε να πείτε κάτι?Εδώ είναι το σωστό μέρος...
Ακούω λοιπόν!