Παρασκευή 29 Φεβρουαρίου 2008

Όνειρα Θερινής Νύχτας - part 2

Ανοίγει τα μάτια, ανασηκώνεται και κοιτάει το ρολόι...Η ώρα είναι 8:30!!!Σηκώνεται ,ξεβγάζει τις σαπουνάδες από πάνω της και βγαίνει από τη μπανιέρα. Κατευθύνεται προς την ντουλάπα της...Για κάποιο περίεργο λόγο τα ρούχα που επέλεξε, (από το προηγούμενο βράδυ) για να φορέσει στο ραντεβού σήμερα, δεν της αρέσουν καθόλου.
Ύστερα από μισή ώρα και αφού έχει πετάξει όλα τα ρούχα της ντουλάπας πάνω στο κρεβάτι της, ποζάροντας μπροστά από τον καθρέφτη, τελικά καταλήγει να φορέσει το πράσινο φόρεματάκι με το βαθύ άνοιγμα στο ντεκολτέ, που άρεσε στον Γιάννη...
Αχ! μα γιατί τον θυμήθηκες πάλι αυτόν? Δεν είπαμε τέλος?Τ Ε Λ Ο Σ κορίτσι μου!!Εδώ και 10 μήνες τέλος!Μα δεν θα ξεκολλήσεις ποτέ?? Ουφ!
Ντύνεται τέλος πάντων, φοράει και τις 10ποντες γόβες που κάνουν το πόδι της να φαίνεται 3 μέτρα (...λέμε τώρα!!!). Βάφεται γρήγορα, τονίζοντας τα μάτια της, βάζει το αγαπημένο της άρωμα και φεύγει τρέχοντας για το ραντεβού, στο οποίο θα αργήσει σίγουρα αφού η ώρα είναι ήδη 9 και τέταρτο και πρέπει να κατέβει από την Φιλοθέη στο Κολωνάκι... Στο δρόμο τηλεφωνεί και ενημερώνει τον Μιχάλη ( στέλεχος μεγάλης διαφημιστικής ), ότι θα αργήσει 10 λεπτά για το ραντεβού τους. Ευτυχώς , δεν νιώθει πολλές τύψεις που θα αργήσει, γιατί του έχει δώσει ραντεβού στο αγαπημένο της μαγαζί στο Κολωνάκι, ένας πολύ ζεστός χώρος στη Σκουφά, με πολύ καλή μουσική και Τ Ε Λ Ε Ι Ο καφέ, και έτσι ξέρει ότι θα περάσει ευχάριστα η ώρα!!
Συνεχίζει να προσπαθεί να κινηθεί ανάμεσα στα σταματημένα αυτοκίνητα, ενώ από το ραδιόφωνο ακούγεται ο παρουσιαστής της πρωινής εκπομπής, ο οποίος προλογίζει το επόμενο κομμάτι “ ...Ακολουθεί η Norah Jones με το Thinkin' About You...”. Η μουσική γεμίζει το αυτοκίνητο, και η Νεφέλη μαγεμένη ταξιδεύει με το μυαλό της. Πάει όπου την πηγαίνουν η μουσική και οι στίχοι του... “...My cold hands needed a warm, warm touch. And I was thinkin' about you ...”...Την πηγαίνουν στο όνειρό της...(Πρώτη φορά, εδώ και ένα χρόνο που έχει χωρίσει , ένα τραγούδι της θυμίζει κάτι άλλο εκτός από τον Γιάννη...) Μα, ποιος ήταν αυτός ο άντρας που δεν μπορεί να τον βγάλει από τη σκέψη της?Οι μουσικές επιλογές του παραγωγού, στη συνέχεια, ταιριάζουν απόλυτα με την ψυχολογία της, και οι ήχοι μέσα στο αυτοκίνητο εναλλάσσονται με τέτοιο τρόπο, ώστε να την οδηγούν σε μονοπάτια του μυαλού της που δεν τα είχε ονειρευτεί ποτέ. Οδηγεί μηχανικά και μέσα σε πολύ λίγη ώρα έχει φτάσει ήδη στο ραντεβού της. Μπαίνει στο μαγαζί και κατευθύνεται προς το μπαρ, όπου την περιμένει ο.... Ο Μιχάλης, - ψηλός, καστανός, με μελί μάτια – σηκώνεται, την καλησπερίζει και της δίνει το χέρι του, προκειμένου να γίνουν οι συστάσεις και από κοντά – αφού βρίσκονται για πρώτη φορά, μετά από ατελείωτες ώρες τηλεφωνικής επικοινωνίας.
Η Νεφέλη όταν τον αντικρίζει μένει κόκκαλο. Στέκεται όρθια, εκεί, μπροστά του με τα μάτια ορθάνοιχτα να τον κοιτάει... Δίνει το χέρι της και με το άγγιγμα του, γαλάζια και ροζ κύματα πλημμυρίζουν τη σκέψη της. Εκείνος σκύβει λίγο, για να την φιλήσει στο μάγουλο, και καθώς πλησιάζει , η ανάσα του της φέρνει στο μυαλό την προηγούμενη νύχτα...
Μα ναι!!Αυτός είναι!!Η Νεφέλη είναι πια σίγουρη, καθώς αισθάνεται τα χείλια του πάνω της. Αυτός είναι ο άντρας που τη βασάνιζε όλη νύχτα , στο... όνειρο της !!!! Αυτή είναι η αγκαλιά που την κρατούσε σφιχτά και την ανέβασε στα ουράνια...

Ήρθε ο καιρός το όνειρο να γίνει πραγματικότητα...

19 σχόλια:

  1. @skouliki

    Καλημέρα τρελόπαιδο!
    Θες και εσύ λίγο απ'το όνειρο??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. μοιραζει κανεις ονειρα??? στειλε και απο δω ρεεεεεεεεεεε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @purple

    Καλημέρα!
    Αυτά είναι τα δικά μου όνειρα...
    Αν θέλετε και εσείς τέτοια όνειρα, βάψτε τον κόσμο σας ροζ...Δεν είναι δύσκολο.

    (έχω αρχίσει να κάνω κάτι σωστό??Πως το βλέπεις???)

    Φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. αυτός ο άνθρωπος αυτός ήταν ο άλλος μου εαυτός

    ώπααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. εισαι σε καλο δρομο... συνεχισε!!!
    χαχαχαχαχαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ artou

    Το κομμάτι είναι συμβολικό να υποθέσω??
    Η μήπως ξέμεινε από χθες το βράδυ?


    @ purple
    Το 'ξερα!!το 'ξερα!!Το 'ξερα ότι θα τα καταφέρω!!!
    χαχα!

    Φιλιαααααααααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. και τα δυο αλλα νομιζω κολλάει
    ή δεν κολλάει?


    ε?οχι οχι κολλάει κολλάει...
    παντού κολλάει αυτό το τραγούδι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @ artou

    χαχα!
    Φυσικά και κολλάει κάρμα μου...Αλοίμονο αν δεν κολλάει εδώ αυτό το κομμάτι..

    Φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Νομίζω πως έχω χάσει επεισόδια, γιατί δε κατάλαβα τίποτα, πάντως μου άρεσε, καλά να περνάς. ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. κατι μας κρυβεις εσυ και δεν μας το λες...

    επισης κανω σχολια και δεν τα βλεπω μετα...και ξοδευω και τοσο σκεψη (καταλαβαινεις εσυ) για να δω τι θα γραψω...τεσπα

    φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Έτσι είναι τα όνειρα. Είναι όμορφα, μουσικά και καταλήγουν εκεί που θέλουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @Εφιάλτης
    ΄
    Είναι ένα στόρυ, το πρώτο κομμάτι του είναι η προη΄γούμενη ανάρτηση...
    Φιλια πολλαααααααααα!


    @ Βλαμμενος

    Εγώ??Κρύβω κάτι εγω??
    Απαπαπαπαπα!Δεν έχω τίποτα να κρύψω..Άλλος είναι ο undercover εδωμέσα...Άντε μην ανοίξω το στόμα μου...;p

    Πότε έκανες σχόλιο και δεν το είδες??
    ΕεΕε??
    Όοοοοοοοοοοοοοοχι!Πές μου τώρα!
    Πότε έκανες σχόλιο και δεν το είδες??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @ KitsosMitsos

    Έτσι είναι...
    Συμφωνώ πλήρως...
    Κιεγώ τώρα αυτό θέλω. Να φύγω να πάω να κάνω το όνειρο πραγματικότητα...

    Φιλιαααααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ΄Ονειρο ήταν και πάει...
    ΄Ισως... λέω ίσως ο φανταστικός να κριθεί επικρατέστερος του πραγματικού...
    Άσε...τί προβληματίζομαι..θα δούμε...ναι;
    ;-)

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @ ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ

    Όνειρο ήταν και πάει...
    Μόνο αυτό...

    Φιλια

    @ skouliki

    Θέλει λες εεε?
    Να το δούμε τότε...
    Καλό μήνα και σε σένα, λίγο καθυστερημένα...

    Φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. μάλλον ήμουν προνοητικός....Τα όνειρα ξέρουν....Να είσαι καλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Χμμμ...
Έχετε να πείτε κάτι?Εδώ είναι το σωστό μέρος...
Ακούω λοιπόν!