Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008

Τίποτα δεν έχει αλλάξει, Και τίποτα δεν είναι όπως παλιά...

Θέλω να αποφορτίσω λίγο το κουρασμένο μου μυαλό απ' όλα όσα σκέφτομαι τα τελευταία μερόνυχτα. Έχω 10 μέρες να κοιμηθώ.
Θέλω να κοιμηθώ ένα ολόκληρο βράδυ,χωρίς εφιάλτες.
Θέλω να νιώσω ασφάλεια πάλι. Όπως παλιά.

Αλλά τίποτα δεν είναι όπως παλιά.
Ούτε καν εγω η ίδια.


Πόσες φορές είπα από μέσα μου και απ' έξω μου, ψιθυριστά και φωναχτά "Αχ και να ξαναρχίζαν όλα απ'την αρχή". Όμως τελικά αναρρωτιέμαι αν αυτό είναι που θέλω στην ουσία. Τι μετράει τελικά, να έχεις fast forward και rewind?
Να μπορείς πατώντας ένα κουμπί να γυρίζεις πίσω να αλλάζεις τα πράγματα?
Και τότε ποια γνώση θα σου έμενε?
Αν δεν λουστείς τις συνέπειες των πραξεων σου?

Πως θα μάθεις αν δεν πάθεις?Πως θα εκτιμήσεις αν δεν χάσεις?

Αυτό σημαίνει ελεύθερη βούληση.

Αυτό που έχει περισσότερη σημασία, είναι να μπορείς να κρατήσεις τα καλά απ' όλες τις καταστάσεις. Να μπορέσεις να κρατήσεις όλα αυτά τα στοιχεία που θα σε κάνουν να πάς μπροστά, χωρίς ποτέ να ξεχάσεις αυτά που άφησες πίσω. Γιατί αυτά που αφήνεις πίσω κάθε στιγμή είναι αυτά που σε βοήθησαν να φτάσεις εκεί που είσαι τωρα.

Είναι δύσκολο να απαρνηθείς τη ζεστασιά σου και τη βόλεψη σου, επειδή δεν θες να συμβιβαστείς. Είναι δύσκολο να σταθείς στα πόδια σου και να πεις "Εγώ αποχωρώ". Είναι βαρύ φορτίο η ελεύθερη βούληση.

Όμως αν αυτό χρειάζεσαι, αυτό πρέπει να κάνεις.

Θα ήταν πολύ όμορφο να μπορούσαμε όλοι μας να κουβαλάμε το ροζ των παιδικών μας χρόνων μέχρι τα βαθιά μας γεράματα, αλλά δεν γίνεται. Η ζωή μας δεν είναι ροζ. Έχει πολλά χρώματα και αυτό την κάνει τόσο όμορφη. Έχει γαλάζιο, έχει κόκκινο, έχει πράσινο, έχει και μαύρο, έχει λευκό, έχει και γκρί. Η ζωή είναι γεμάτη στιγμές που εμείς τις φτιάχνουμε και εμείς τις χρωματίζουμε. Δεν σημαίνει επειδή σήμερα ξύπνησες και όλα τα βλέπεις μαύρα, ότι μέχρι τώρα δεν έζησες άλλα χρώματα. Ούτε ότι θα είναι και αύριο μαύρα. Μερικές φορές αν απλά αποδεχτούμε τις καταστάσεις όπως είναι, χωρίς να προσπαθούμε να τις αλλάξουμε, τα πράγματα είναι λίγο καλύτερα.

Σίγουρα ο χρόνος είναι αυτός που θα δείξει τα πάντα, αλλά μέχρι τότε ας μην μαυρίζουν όλα....εε?Έτσι δεν είναι??

:-)

Και τελικά νομίζω ότι έτσι, πολύχρωμη η ζωή μ'αρέσει πιο πολύ...

Να μ'αγαπάς εαυτέ μου, σ'εψαχνα παντού...
Να μ'αγαπάς να σταθούμε εδώ σε μια γωνία...
Να μου μιλάς σιγανά στ'αυτί,
γιατί σ'ακούνε τη νύχτα αυτή
παλιά μου όνειρα που χρόνια είχαν κρυφτεί...

15 σχόλια:

  1. @ Βλαμμενος

    Είσαι???Δεν νομίζω...Παραμύθι μας πουλάς και εσύ...:P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. KAΛΗΣΠΕΡΑ.ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕΣ ΑΠΟΨΕ.ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΠΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΧΩΡΙΣ ΠΟΤΕ ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΑΦΗΣΑΜΕ ΠΙΣΩ.ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ.ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Αυτό που έχει περισσότερη σημασία, είναι να μπορείς να κρατήσεις τα καλά απ' όλες τις καταστάσεις..."
    κραταω αυτο..συνηθως οσα ζουμε ειναι δοκιμασιες,εμπειριες.τερτηπια της ζωης για να μας κανει καλυτερους..οταν ζεις ομορφες στιγμες υποσυνειδητα ξεχνας τις ασχημες.τις κλειδωνεις σε ενα συρταρι στο πισω μερος του μυαλου σου.ειναι στη βουληση του καθενος ποσο συχνα θα το ανοιγει και θα χρωματιζει το φοντο της ζωης του μαυρο.ολα ειναι θεμα επιλογων.
    καλως σε βρηκα καλη μου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. σιωπαίνω μόνο αυτό μπορω να κάνω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλημέρα! Τα είπες υπέροχα...! Είδες που έρχεσαι στα λόγια μου για την θετική στάση; Well done, κούκλα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ #lockheart#

    Καλωσήρθες!
    Να σου πω και κάτι?Εγώ και τώρα ακόμη μόνο όμορφα θυμάμαι...Δεν μπορώ να θυμηθώ άσχημες στιγμές...Κι ας είναι νωρίς...:)

    Αν και δεν συμφωνώ ότι είναι όλα θέμα επιλογών.Δεν επιλέγω αν θα ξυπνήσω και θα τα βλέπω όλα μαύρα, αλλά επιλέγω να μην συνεχίσω όλη μέρα να τα κάνω όλα μαύρα...;)

    Είναι νωρίς ακόμα και έχω μεγάλο ταξίδι μπροστά μου...Θα μάθω κάποια στιγμή...


    @ artou

    Εσύ καλά κάνεις...Τα 'παμε μέρα, τα 'παμε νύχτες ολόκληρες...Φτάνει πια!
    Ζήστο αυτό που ζείς, αλλά πρόσεχε ;)
    Ελπίζω να είναι όλα λίγο πιο γκρί ανοιχτό εεε?



    @ Raven

    Βοηθάς και εσύ, μη μου λες μπράβο...;)
    Καλημέρες!!!και φιλιά πολλά...
    Αααα!Και σ'ευχαριστώ για την αφιέρωση...(τι γαϊδούρα είμαι...δεν είπα ποτέ ευχαριστώ!!)
    Φιλιάααααααααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλημέρα και σε'σενα (αν και μεσημέριασε χαχα)! Παρασκευή, γιορτή και σχόλι, να'ταν η βδομάδα όληηηη :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @ Raven

    Δεν παίζει να έχω γνωρίσει άλλο άνθρωπο που να χαίρεται τόσο πολύ όταν έρχεται η Παρασκευή...Να υποθέσω ότι ανάλογο μέγεθος έχει και η κατάθλιψη της Δευτέρας????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Την λατρεύω σου λέω... :) Μου έχει μείνει κουσούρι από το σχολείο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. με λιγα λογια ειναι δυσκολο να ζεις πλεον

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @ Skouliki

    Πάντα ήταν δύσκολο να ζείς...Καμιά ζωή δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα. Απλά εγώ ωριμάζω λίγο πιο αργά από τους υπόλοιπους...
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. To αισθάνομαι. Δεν θα μαστε ποτέ ίδιοι ξανά μετα΄απο όλα αυτά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @ tzonakos

    Μακάρι.Μακάρι κάτι να αλλάξει.ΜΑΚΑΡΙ να μη θαφτούν όλα κάτω από στρώματα σκόνης και απραξίας...

    Μακάρι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Χμμμ...
Έχετε να πείτε κάτι?Εδώ είναι το σωστό μέρος...
Ακούω λοιπόν!