Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2009

Αδελφική αγάπη, ίσως η μόνη που κρατάει για πάντα.

Με αφορμή ένα πόστ που διάβασα στο Blog της αγαπημένης Άσπας , θέλω να σας πω μια ιστορία...

Πριν από 24 περίπου χρόνια γεννήθηκε ένα μικρό κοριτσάκι κάπου στα ΒΑ προάστεια της Αθήνας. Για 3 χρόνια(περίπου) μεγάλωσε ώς μοναχοπαίδι και καθότι ήταν το πρώτο παιδί, λάμβανε απίστευτη αγάπη και προσοχή απ'όλους.

Κάπου εκεί όμως η οικογένεια απέκτησε ένα καινούριο μέλος. Ένα γλυκύτατο αγοράκι. Όπως ήταν φυσιολογικό η προσοχή όλως είχε στραφεί το καινούριο μέλος, κάνοντας έτσι το κοριτσάκι να ζηλέυει και να αποζητά την προσοχή που είχε παλιά.Έτσι λοιπόν έκανε διάφορες προσπάθεις να το εξοντώσει μέχρι που προσπάθησε να το πνίξει, παρόλα αυτά δεν τα κατάφερε.

Όσο περνούσαν τα χρόνια, το αγοράκι μεγάλωνε, και κάθε μέρα αγαπούσε την αδερφή του όλο και πιο πολύ. Από την άλλη το κοριτσάκι δεν έδειχνε κάποιο παρόμοιο σημάδι, και ενώ αγαπούσε τον αδερφό της, από φόβο μήπως και της "κλέψει" τη "δόξα", δεν του έδινε σημασία.

Μεγαλώνοντας οι γονείς αποφάσισαν ότι τα αδέρφια θα έπρεπε να μοιράζονται τα πάντα.
Είχαν κοινό υπνοδωμάτιο, στις διακοπές έμεναν στην ίδια σκηνή , και έκαναν τα πάντα μαζί. Μπάνιο μαζί, ψώνια μαζί, φαγητό μαζί, κατασκήνωση μαζί κλπ. Μέχρι που όταν μεγάλωσαν λίγο ανάγκαζαν το κοριτσάκι όπου πηγαίνει να παίρνει και τον μικρό της αδερφό μαζί. Αυτό όμως δεν της άρεσε καθόλου, και έτσι δυσανασχετούσε και γκρίνιαζε συνεχώς.

Τα χρόνια περάσαν, με καλές και ακκές στιγμές, και κάποια στιγμή το κοριτσάκι μεγάλωσε και έπρεπε να φύγει από το σπίτι για να ζήσει μόνη της σε μια άλλη πόλη μακριά από τους δικούς της.


Χαρούμενη λοιπόν που τίποτα δεν θα τη βάραινε πια εγκαταστάθηκε στο καινούριο της σπίτι... Αφού τακτοποίησε τα πράγματά της έπεσε το βράδυ πτώμα να κοιμηθεί. Μα δεν μπροούσε να κλείσε μάτι όλη νύχτα.Ούτε εκείνη ούτε τις επόμενες.

Σκεφτόταν τον αδερφό της.Της έλειπε η παρουσία του στο δωμάτιο, της έλειπαν τα παιχνίδια τους, οι κουβέντες τους, οι σκανδαλιές τους...Όσο περνούσε ο καιρός που έμενε μόνη της συνειδητοποίησε ότι τις μέρες που ήταν στεναχωρημένη ο πόνος της ήταν αβάσταχτος, αλλά και τις μέρες που ήταν χαρούμενη η χαρά της ήταν μισή..

Κάποια στιγμή γύρισε πίσω να δει τους δικούς της. Και αντικρύζοντας τον αδερφό της ένα πράγμα κατάλαβε : Δεν ήθελε να μένει μόνη της.Δεν ήθελε να έχει την αυτονομία της. Ήθελε να είναι μαζί με τον αδερφό της και να μοιράζεται τα πάντα μαζί του.

Γιατί μαζί του ο πόνος της ήταν μισός και η χαρά της ήταν διπλή....

Τελικά οι γονείς τους αυτό που είχαν καταφέρει όλα αυτά τα χρόνια με την επιμονή τους να μοιράζονται τα πάντα, ήταν να δέθούν τα αδέρφια τόσο πολύ ώστε καμία απόσταση να μην μπορεί να τα χωρίσει και τίποτα να μην μπορεί να μπεί αναμεσά τους.

Και σήμερα που σας μιλάω 24 χρόνια μετά αναγνωρίζω ότι το μοναδικό πολύτμο πράγμα που μου έδωσαν οι γονείς μου, είναι αυτόν τον υπέροχο αδ
ερφό για να μοιράζομαι μαζί του λύπες και χαρές.

Και ξέρω ότι όσο μακριά μου και αν είναι, όσο δύσκολα και αν περνάει,
πάντα βρίσκει και θα βρίσκει τρόπους να ξεπερνάει τα εμπόδια και να βγαίνει νικητής.

Για αυτό σου λέω. Η προσπάθεια μετράει. Ακόμα και αν δεν π
ετυχαίνουμε κάτι όσο και αν έχουμε προσπαθήσει δεν πειράζει. Μέσα από το ταξίδι μας μαθαίνουμε. Και αυτή η γνώση είναι η σημαντικότερη και η μεγαλύτερη.

Είμαι πάντα εδώ για σένα και σε σκέφτομαι πάντα.

Γλυκό φιλί στη μούρη!

φωτό
http://www.cartoonstock.com/directory/l/little_brother.asp
www.inmagine.com
http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Smooches_%28baby_and_child_kiss%29.jpg

13 σχόλια:

  1. Με συγκίνησες απίστευτα βρε ξανθούλα μου...! :(
    Τι όμορφα λόγια που έγραψες! Είναι πολύ τυχερός που σε έχει και εσύ είσαι αντίστοιχα τυχερή που τον έχεις...
    Η απόσταση σε τέτοιες σχέσεις δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Εξάλλου μιλάμε για άρρηκτους δεσμούς αίματος! Τι μπορεί να σπάσει κάτι τέτοιο;
    Να είστε πάντα καλά, χαμογελαστοί και ευτυχισμένοι!

    Φιλί και καλό σουκου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @ Raven

    Σε συγκίνησα εε?Εμένα να δεις...

    Είναι μεγάλη αγάπη ....

    Καιε ειδικά στα δύσκολα τη νιώθω ακόμα μεγαλύτερη...

    Μη μου εύχεσαι καλό σουκου γιατί μάλλον θα σε δω αύριο...:PPP

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Mε συγκίνησες. Εχεις καταπληκτικό μπλογκ!!!! Τοσο CREATIVE! Congrats.Ευχαριστώ τόσο πολύ για τα σχόλια σου. Πέρασε παλι!!:)
    .
    Να εχεις μια υπέροχη μέρa

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @ Betty Manousos:cutand-dry.blogspot.com

    Ευχαριστώ πολύυυυυυ!!!!

    Να 'σαι καλά!

    Περνάω!

    Μουτς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. θα ήθελα πάρα πολύ να έχω μια αδελφή σαν και σένα

    σας ζηλεύω κορίτσι

    φιλάκια και στους δυο σας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Να ειστε καλα και παντα αγαπημενα για πολλα πολλα ετη ακομα!!!
    Εχω αλλα τρια αδερφια και ξερω τι ειναι να μοιραζεσαι...δε ξερω τι θα ημουν χωρις αυτα....
    να χαμογελας παντα!!!
    φιλι γλυκο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. αμαν !! ο μαντραχαλος σε κανει οτι θελει ετσι??

    καλα κανω εγω και εχω τον δικο μου τον αδελφο σουζα !!!

    φιλι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. edw kai 2 evdomades den exo internet kai mpika simera apo ena cafe to ti klama eriksa asto min to sizitas ! Den yparxi pados xerome pou imaste etsi ! Aaaaa mpika gia na su pw oti sou pira mia tsada kafe beneton Proxtes ! Na pas stin mama na tin paris apo vdomada ! Megalo fili kai na ise sigouri oti tha ta kataferw giati eimai gamo ta paidia ( kai poly metriofron) sagapw

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Να χαίρεστε ο ένας τον άλλο :-)
    Κάπως έτσι είμαστε και γω με τον αδερφό μου. Εξ'αποστάσεως νιώσαμε ότι έλειπε ο ένας στον άλλο.
    Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @ artou

    χαχαχα!

    Ευχαριστούμε πολύ μουτς!

    @ #lockheart#

    Ευχαριστούμε πολύ!
    Έτσι λέω και εγώ...Δεν θα την παλευα χωρίς τον αδερφό μου!

    φιλί!

    @ Skouliki

    Κανονικά λέμε...

    Άστα να πάνε...

    Καλά κάνεις!Αλλά εγώ του 'χω και μεγάλη αδυναμία ρε γαμώτο...


    @ The Brother

    Χαχα!Έλα κλαψιάρη μου!Μη μου συγκινείσαι έτσι...
    Ξέρεις ότι σε λατρεύω και σε περιμένω να γυρίσεις σαν τρελλή..

    Να μην αρχίσω να σου αναλύω το θέμα που έχω με την συγκατοίκηση που ξεκινάει σε λίγες ώρες...

    Άντε γιατί θα κλαίς με μαύρο δάκρυ...


    @ KitsosMitsos

    Μα πάντα όταν χάνεις κάτι το εκτιμάς...

    Φιλί γλυκό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Τι όμορφο post! Να είστε πάντα μαζί και αγαπημένοι! Φιλιά :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @ Aspa

    Χαίρομαι που σ'άρεσε...
    Εύχομαι οι κορούλες σου όταν μεγάλώσουν να είναι έτσι και "χειρότερα"...

    Μουτς!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Χμμμ...
Έχετε να πείτε κάτι?Εδώ είναι το σωστό μέρος...
Ακούω λοιπόν!