Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010

Γεννάρης

Ο Γενάρης του 1904 - Κ.Π.ΚΑΒΑΦΗΣ

Α οι νύχτες του Γενάρη αυτουνού,
που κάθομαι και ξαναπλάττω με τον νου
εκείνες τες στιγμές και σ’ ανταμώνω,
κι ακούω τα λόγια μας τα τελευταία κι ακούω τα πρώτα.

Απελπισμένες νύχτες του Γενάρη αυτουνού,
σαν φεύγ’ η οπτασία και μ’ αφήνει μόνο.
Πώς φεύγει και διαλύεται βιαστική —
πάνε τα δένδρα, πάνε οι δρόμοι, πάν’ τα σπίτια, πάν’ τα φώτα·
σβήνει και χάνετ’ η μορφή σου η ερωτική.



Τα Παράθυρα - Κ.Π.ΚΑΒΑΦΗΣ

Σ’ αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ
μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ
για νάβρω τα παράθυρα.— Όταν ανοίξει
ένα παράθυρο θάναι παρηγορία.—
Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώ
να τάβρω. Και καλλίτερα ίσως να μην τα βρω.
Ίσως το φως θάναι μια νέα τυραννία.
Ποιος ξέρει τι καινούρια πράγματα θα δείξει.





Ξεκλειδώνω την πόρτα, μπαίνω και περπατάω...

Φτάνω στο ψυγείο.

Ανοίγω την πόρτα της κατάψυξης και μπαίνω μέσα....

Θα τα ξαναπούμε όταν...

4 σχόλια:

  1. otan an kai efoson.... zoume to twra gia na exoume sinexia sto meta.... h katapsiski einai gia to kreas....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. πρεπει να σου λανω μια ενεση αισιοδοξιας εσενα

    καλα σου λεει ο αδελφος
    η καταψηξη ειναι για τα κρεατα
    αχαχαχαχαχ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Οτάν... ? Διαβάζοντας τους παραπάνω στοίχους και αφήνοντας ερωτηματικά δικαιώνεις το ζωδιο σου...





    xxx

    ΥΓ. θα υποθέσω οτι αυτο το "όταν" θα διαρκέσει για πολυ! Αλλιως θα εμπαινες απλα στο ψυγειο... :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Χμμμ...
Έχετε να πείτε κάτι?Εδώ είναι το σωστό μέρος...
Ακούω λοιπόν!