Πέμπτη 8 Μαρτίου 2012

Γένους Θυλικού

 
Γεννήθηκα γένους θυλικού.
Μεγάλωσα σαν αρσενικό.

Ο μπαμπάς μου σκέφτηκε ότι το θυλικό του είναι ξανθό, άσπρο και πολύ εύθαυστο για να επιβιώσει σ'αυτόν τον σκληρό κόσμο και αποφάσισε να το μεγάλώσει έτσι ώστε να μην έχει ανάγκη κανέναν. 
Δυστυχώς η ευτυχώς τα κατάφερε.

Πολλές φορές ευχήθηκα να ήμουν άντρας. Τον τελευταίο καιρό ακόμη περισσότερο...
Ψάχτηκα γιατί μου συμβαίνει αυτό. Δεν το πάθαινα πάντα. Τα τελευταία περίπου 8 χρόνια μόνο...

Τελικά ανακάλυψα ότι το μόνο κοινό που είχαν τα τελευταία χρόνια ήταν το περιβάλλον μου. Δηλαδή όχι ακριβώς όλο το περιβάλλον μου αλλά 2 άτομα. 
2 άτομα που με ήθελαν πολύ δίππλα τους, αλλά όχι γιαυτό που είμαι. Με ήθελαν γιαυτό που είχαν φανταστεί πως μπορεί να είμαι. Και με πίεζαν ο καθένας με τον τρόπο του, να γίνω αυτό που φαντάζονταν.

Δηλαδή εύθραυστο, θυλικό.

Στην πρώτη περίπτωση ζορίστηκα και κάποια στιγμή εγκατέλειψα. Στη δεύτερη περίπτωση δυστυχώς δεν εγκατέλειψα εγκαίρως. Ζορίστηκα, και ζορίζομαι, και εγκαταλείφθηκα.

Είναι η φύση μου τέτοια που δεν συμπεριφέρομαι ακριβώς σαν γυναίκα πολλές φορές, ενώ άλλες πνίγομαι στη γυναικεία μου φύση. Με βολεύει, όμως,  η άνεση των αντρών. Δεν βρίσκω καμία δυσκολία στο να κάνω μόνη μου όλα τα μερμέτια του σπιτιού, ή να δουλέψω σαν εργάτης σε ναυπηγείο. Μάλλιστα τα προτιμώ από το να σιδερώσω! Αγαπώ το μπιλιάρδο, τις μηχανές, τις αλητείες, την ταχύτητα, και σιχαίνομαι το κουτσομπολιό, τις κατινιές και τις πουτ@νιές. Η ευθύτητα ήταν πάντα το κυριότερο χαρακτηριστικό μου, ενώ ο γυναικείος ελιγμός, πραγματικά μου είναι μια άγνωστη έννοια. Γιαυτό οι φίλοι μου ήταν παντα άντρες και από όταν σταμάτησαν να είναι άντρες απλά δεν έχω φίλους.(εντάξει κάτι έχω ας μη το μηδενίζω εντελώς).
Περίεργη ψυχοσύνθεση.

Όμως τώρα, που είμαι πιο μόνη από ποτέ, και που η εσωτερική ανασκόπηση είναι η μονδική μου φίλη, θέλω να σου πω που κατέληξα.

Υπάρχουν γυναίκες πιο θυλικές και εύθραυστες και γυναίκες περισσότερο δυναμικές και ανεξάρτητες. 
Όλες όμως είναι στοργικές, αγαπησιάρες, προστατευτικές. Όλες μπορούν να γίνουν τόσο γλυκιές και ζουζουνιάρες, όσο σκύλες και γκρινιάρες.

Όλες αισθάνονται τα ίδια πράγματα. Με τον ιδιο τρόπο. Για τους ίδιους λόγους.
Ο τρόπος που εκφράζονται έχει να κάνει με το πόσο αρενικός είναι ο άνθρωπος δίπλα τους. 
Άρα αν θέλεις να έχεις δίπλα σου μια πολύ θυλική γυναίκα, φρόντισε να είσαι αληθινό αρσενικό.

Γιατί πάνω απ'όλα οι γυναίκες έχουν διαίσθηση, και το fake, το άνανδρο αρσενικό το καταλαβαίνουν. Αντί να του υποδείξουν το πόσο λίγος είναι, εκείνες φροντίζουν να καλύψουν το κενό...

Τα συμπεράσματα δικά σας.

Εγώ έμαθα πάντως ;)

Όποιος με θέλει να φροντίσει να με θέλει γιαυτό που είμαι και όχι γιαυτό που θέλει να γίνω. Και αν θέλει να γίνω κάτι άλλο, είμαι πρόθυμη να το κάνω αρκεί να γίνει και εκείνος το ανάλογο μισό που θα μου κουμπώνει. Γιατί οι εκπτώσεις πέρασαν. 
Ανεπιστρεπτί.

Σας αγαπώ και αν και δεν αισθάνομαι καθόλου γιορτινή διάθεση σας εύχομαι ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΆ! Εύχομαι αν υπάρχει κάποιο αρκετά αρσενικό στη ζωή σας να φέρει ένα λουλούδι, έτσι ώστε να του χαρίσετε το μεγαλύτερο θυλικό σας χαμόγελο. Γιατί ξέρω ότι αν δεν σας φέρει τίποτα το ίδιο θα λάβει πίσω...;)

16 σχόλια:

  1. χρόνια μας πολλά!
    τελικά όσο πάει η ζωή μας γίνεται ευκολότερη ή δυσκολότερη;
    το παλεύουμε πάντως.
    σήμερα και κάθε μέρα.
    φιλάκια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @Summertime Blues

    Δεν ξέρω πως μπορούμε να μετρήσουμε αν γίνεται ευκολότερη η δυσκολότερη η ζωή μας... Δεν ξέρω να σου πω αν το παλεύω. Ίσως και να μην το παλεύω καθόλου. Ξέρω όμως τι θέλω. Σήμερα και κάθε μέρα.
    ΑΓΆΠΗ.

    φιλιά;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πόσο σε νιώθω.....
    Σημασία όμως έχει να αγαπάς πρώτα εσύ τον εαυτό σου γι αυτό που είναι!
    Μπορεί να είναι χιλιοειπωμένο αλλά δεν τα καταφέρνουν πολλές:)
    Οσο για τη σημερινή μέρα δεν είναι γιορτή!!!!
    Είναι μέρα σκέψης!
    Για όλα όσα έκαναν γυναίκες στη Γαλλία και τις ΗΠΑ για τα δικαιώματα μας(π.χ. δικαίωμα ψήφου).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @serenata

    Είναι πολύπλοκο πράγμα το να αγαπάς τον εαυτό σου. Τον αγαπάς όταν νιώθεις καλά μαζί του. Αν νιώθεις ότι λειτουργεί εναντίον σου παύεις να τον αγαπάς... Γιαυτό δεν τα καταφέρνουν όλες.

    Σήμερα δεν είναι γιορτή του κραγιόν και του μανό, γιατί κατά τα άλλα είναι μια μέρα που τιμούμε τις γυναίκες. Σαν γυναίκες και όχι σαν αντικείμενα πόθου...Αυτή είναι η διαφορά..

    Γιαυτό μίλησα για λουλούδι και όχι για δώρα;)

    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. δεν ξέρω αν θα το πιστέψεις, αλλά μερικές γραμμές ήταν σαν να τις έχω γράψει εγώ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ sunnefoula

    Είναι πολύ δύσκολο να γράφω την αλήθεια μου δημοσίως...
    Πραγματικά νιώθω πολύ καλυτερα όταν εσείς που διαβάζετε το μέσα μου νιώθετε σαν να διαβάζετε κάτι από εσάς...

    Είναι λιγότερη η μοναξιά...

    Φιλί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Χρόνια μας πολλά!Εννοείται πως δε θα αλλάξεις για κανέναν ...το καλό πράγμα αργεί να γίνει...κάνε υπομονή λοιπόν και έρχεται!
    Καληνύχτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @Λία

    Δεν χτίζω τοίχους, ούτε κόβω δρόμους πια... Εννοείται ότι μπορώ να αλλάξω, αρκεί να μπορεί και ο άλλος. Ξέρεις, είναι δύσκολο να θέλει να είσαι γατούλα αλλά εκείνος να είναι σκύλος....Οι γάτες με τους σκύλους δεν την παλεύουν...Ο ένας ανεξάρτητος και άλλος εξαρτημένος.Αυτά τα πράγματα θέλουν μια ισορροπία...

    ;)

    Και δεν βιάζομαι καθόλου. Αν θέλει να 'ρθει θε να 'ρθεί, αλλιώς θα προσπεράσει έλεγε η γιαγιά μου. Αυτό πιστεύω και εγώ..;)

    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλημέρα!Κάτι παραπάνω θα ήξερε η γιαγιά....!!!
    Φιλάκια!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. poso mou aresei o tropos pou skeftesai...exei kati to diforoumeno kai alh8eia me kanei na xamogelw!
    mou aresei h x8esinh giorth gia to logo oti htan san enaysma gia thn anexarthsia twn gynaikwn pou arghse na ere8i kaia komh den eimaste toso anexarthtes! skepsou ki egw exw pei an hmoun antras... kai enw panta h8ela an kanw paidi na einai koritsi twra 8elw agori! niw8w pws oi gynaikes travane pio polla! tespa! oloi kaloi eimaste antres gynaikes arkei na vroume to rolo mas! de shmainei epeidh eisai anmtras prepei na eisai gamias (sorry gia thn ekfrash), h an eisai gynaika kai pas me 15 eisai poytana! otan to katalavoume 8a proodeysoume, alla ayto 8a arghsei poluuuuuu...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @Λία

    ;) Σίγουρα!


    @katerinanina

    Ο καθένας πρέπει να έχει το ρόλο του. Αυτό δυστυχώς δεν συμβαίνει πια...
    Αυτό είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα των ανθρώπων. Ότι δυσκολεύονται να ξεχωρίσουν τους ρόλους...

    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. diavasa tin anarthsh tin katallili stigmi....teleutaia akousa kai to tragiko "tha eprepe na exeis tsoutsouni"...e kai ekei pia mou mpikan k mena amfivolies gia to an leitourgw san gunaika i mipws tromazw tous antres me tin tosi euthutita mou...k kateliksa sta idia sumperasmata me sena...ti kala!!! dn tha ginw egw xazogomena gia na xoresw sto kaloupi tous! a ma pia!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @Rosy!

    Δεν ξέρω αν είναι ασθένεια της εποχής.Αλλά σίγουρα αυτή η έλλειψη ωριμότητας και ανδρισμού που μας περιβάλλει με ενοχλεί πάρα πολύ...

    Ούτε είναι λύση να γινόμαστε εμείς αρσενικά για να καλύψουμε το κενό...Θέλω πραγματικά να αντιστραφουν οι ρόλοι. Ξέρω ότι μπορώ να ανταπεξέλθω σαν αρσενικό...Τώρα θέλω πραγματικά να νιώσω θυλικό...Το έχω ανάγκη...

    Φιλί και κουράγιο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. σα σκορπίνα κ γω,μάλλον καταλαβαίνω !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @ Rosy!

    Α ωραία...Πονάει εε?
    Αυτό λες να φταίει?
    χμ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. :))
    όμορφη κι αληθινή ανάρτηση!
    μ' άρεσε πολύ!
    πάντα ισχύει πως αντιδράς ανάλογα με τη δράση που δέχτηκες(για να την εξουδετερώσεις-newton<3), πόσο μάλλον όταν πρόκειται να βγάλεις τη θηλυκή σου πλευρά..προφανώς έχεις δίκιο-> χρειάζεσαι κάτι άκρως αντρικό απέναντί σου!! καλό σου βράδυ !

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Χμμμ...
Έχετε να πείτε κάτι?Εδώ είναι το σωστό μέρος...
Ακούω λοιπόν!