Κυριακή 6 Μαΐου 2012

Η μοναξιά στήνει παγίδες



Όπως έχω αναφέρει πολλές φορές μέσα στην εβδομάδα αυτή η πανσέληνος με έχει ξεκάνει. 
Αν έχω ταυτιστεί ποτέ με τραγούδι σίγουρα είναι απόψε με αυτό.
Κάθε στίχος, κάθε νότα, απ'την αρχή μέχρι το τέλος.


Η σιωπή είναι πάντα αλλιώτικη όταν είσαι μόνη. Είναι τόσο δυνατή που σε ξεκουφαίνει.
Όμως αν δώσεις λίγο προσοχή, μες στη σιωπή, θα ακούσεις τη μοναξιά να σου μιλά. 

Και αυτά που έχει να σου πεί είναι τα πιο σημαντικά πράγματα που θα ακούσεις ποτέ.
Γιατί απλά είναι αυτά που έχεις να πεις ο ίδιος στον εαυτό σου. 
Για τα λάθη, τα πάθη, τα λάθη, ΤΑ ΛΑΘΗ....




Όλα είναι αλλιώτικα χωρίς παρέα. Είναι σκληρό, ναι. 


Δεν νιώθω θλίψη σήμερα. Όχι.


Θλίψη ένιωθα εχθές και προχθές και θλίψη θα νιώθω αύριο και μεθαύριο. 
Απόψε η νύχτα είναι μόνο για μένα.
 Καμιά θλίψη δεν χωράει εδώ απόψε. 

2 σχόλια:

  1. νύχτες πριβέ με φεγγαράκι λαμπερό.
    απόλαυσε το κι άσε το αύριο για... αύριο.
    φιλιά.
    μέρα για να ψηφίσουμε σήμερα.
    αχ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μερικές φορές χρειάζεται και αυτό...Να ζούμε το σήμερα για το σήμερα και το αύριο όταν θα 'ρθει...

      Καλό βόλι αγαπημένη! ;)

      Φιλιά

      Διαγραφή

Χμμμ...
Έχετε να πείτε κάτι?Εδώ είναι το σωστό μέρος...
Ακούω λοιπόν!