Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2013

Κερατωμένες Ηθικολογίες #1

Ξεκινάω με την εξής παραδοχή: Όλοι είμαστε δυνητικοί κερατάδες.
I'm ok with that
(σήμερα, μετά από ατελείωτες ώρες ψυχανάλυσης).

Το κέρατο λοιπόν, βγαίνει σε διάφορες εκδόσεις:

Το κέρατο το τράγιο

Το κέρατο το βερνικωμένο

Το κέρατο μου

Το κερατό σου
κά.

Οφείλω να παραδεχτώ ότι το κέρατο υπάρχει. Πάει σύννεφο και συμβαίνει παντού γύρω μας. 

Ο καθένας έχει τους λόγους του. Η εμπειρία, με έχει διδάξει ότι ο καθένας μας, εξιδανικεύει και ξεχωρίζει την περίπτωσή του με εντελώς υποκειμενικά κριτήρια που για τον καθένα έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα.Οπότε σίγουρα δεν θα βρεις μια αντικειμενική άποψη. Στην καλύτερη το μόνο που θα βρεις είναι ηθικολογίες. Και υποθετικές μάλιστα. Από ανθρώπους που ποτέ δεν τους συνέβη. Άρα είναι μη αντικειμενικοί.


Δεν ξέρω αποδεδειγμένα αν έχω κέρατο, αλλά μιας και ζω σε τούτο τον κόσμο, με την σημερινή του μορφή και έχω ένα Α παρελθόν στις ερωτικές σχέσεις, παρόλο που εγώ είμαι αυστηρά μονογαμική(και άρα δεν έχω κερατώσει), υποθέτω ότι έχω και εγώ τις πιθανότητές μου να έχω κάπου φυτρωμένο ένα κερατάκι. Δεν με ενδιαφέρει να το ψάξω και αφού δεν το έμαθα μέχρι σήμερα, στην παρούσα φάση μου απλά δεν θεωρώ ότι υπάρχει λόγος να ασχοληθώ.

Είπαμε ότι υπάρχουν πολλά είδη κέρατου. Τόσα όσα και οι περιπτώσεις περίπου. Φυσικά και η αίσθηση της προδοσίας του κερατωμένου είναι πάντα ΊΔΙΑ και δεν συγκρίνεται με τίποτα. Όμως σε γενικές γραμμές θα μπορούσαμε να κατηγοριοποιήσουμε το κέρατο βάση του είδους της σχέσης στις εξής κατηγορίες :

- Το κέρατο σε σχέση.
Α) Ελαφρύ (τύπου φλερτ)
Β) Βαρυ (προχωρημένης περίπτυξης)
- Το κέρατο σε γάμο
Α) Ελαφρύ (φλερτ-ραντεβού)
Β) Μεσαιο (εξωσυζυγική σχέση)
Γ) Βαρυ (εξώγαμα τέκνα κλπ)
- Το κέρατο σε γάμο με παιδιά
Α)Βαρυ (γνωριμία, φλερτ, σύναψη εξωσυζυγικής σχέσης, διατήρηση σχέσης)
Β) Και ασήκωτο ( εγώγαμα τεκνα, εγκατάλλειψη συζυγικής στέγης)

[Η παραπάνω κατηγοριοποίηση αποτελεί προσωπική άποψη και δεν τη διαπραγματεύομαι. Εσείς μπορείτε αν διαφωνείτε να φτιάξετε τη δική σας. :)]

Ο κερατάς, ενίοτε και ο κερατωμένος αφού calmάρει, βρίσκει ατελείωτες δικαιολογίες για τους λόγους που τον οδήγησαν στην πράξη. Δεν έχει νόημα καν να στήσουμε debate για το αν έχει δίκιο ο καθένας η άδικο. Σίγουρα θα βρούμε τόσους λόγους να έχει δίκιο όσους και να έχει άδικο και ο ένας και ο άλλος. 


Ξεκαθαρίζω ότι προσωπικά πάντα αντιλαμβάνομαι τις σχέσεις σαν ζωντανούς οργανισμούς, που όταν δείξουν σημάδια ψόφου θεωρώ καλύτερη τη λήξη της σχέσης σε όποιο στάδιο από τα παραπάνω και αν βρίσκεται. ΜΕΤΑ τη λήξη της νεκρής σχέσης, τη σύναψη της οποιασδήποτε ΕΠΟΜΕΝΗΣ νέας και ζωντανής σχέσης. Τα παράλληλα πράγματα τα θεωρώ τόσο ανούσια όσο και την συμβιβαστική παραμονή σε μια νεκρή σχέση.


Δυστυχώς όμως αρκετοί δεν συμμερίζονται αυτή την άποψη με αποτέλεσμα είτε να μαραζώνουν σε ημίνεκρές σχέσεις που οδηγούν σε  νεκρούς γάμους, διαιωνίζοντας στερημένους και δυστυχισμένους ανθρώπους. Είτε να προχωρούν στην κουρτίνα 2 κρύβοντας τον εραστή στην ντουλάπα, και κρατώντας μια απασφαλισμένη χειροβομβίδα με κίνδυνο μια μέρα να εκραγεί στα χέρια τους και να κάνει τις ζωές τους καλοκαιρινές.


Τα τελευταία χρόνια έχω γίνει μάρτυρας (και ιερομάρτυρας μη σου πω) αρκετών τέτοιων περιπτώσεων. Ανθρώπων καταπιεσμένων στερημένων από τα απλά βασικά όπως η τρυφερότητα, το χάδι, ο σεβασμός, η αξιοπρέπεια, και ανθρώπων που απασφάλισαν τη χειροβομβίδα, και το έζησαν μέχρι που έσκασε στα χέρια τους. Η δεν έσκασε... Βρέθηκα εξίσου και από τις δύο πλευρές (αυτή του κερατωμένου αλλά και αυτή του κερατά). Μετά από σχολαστική και αναλυτική μελέτη αυτών των περιπτώσεων, θα σου πώ ότι αν και όλες είναι διαφορετικές έχουν ένα κοινό και βασικό παράγοντα. Κάποιος κάποτε βιάστηκε, και στη συνέχεια κάποιος κάποτε καταπιέστηκε.

Πιστεύω στον έρωτα. όχι στον κεραυνοβόλο (κεραυνοβόλος?really τώρα???), Όχι τον ενθουσιασμό,όχι τον πόθο, όχι στην έλξη, ούτε τις πεταλούδες στο στομάχι.


Μιλάω για το soul mate, το made for each other. Γι αυτόν τον ΕΝΑΝ και ΜΟΝΑΔΙΚΟ έρωτα. 


Το κούμπωμα.

Αυτός είναι ο έρωτας που οδηγεί σε αιώνιες σχέσεις. Γιατί απλά αυτός προκαλεί πληρότητα. Σε αντίθεση με τα ημίμετρα που μπορεί να καλύπτουν λίγα έως πολλά κομμάτια, αλλά κάποτε ξεθωριάζουν και φαίνονται λίγα και λειψά.



Τέλος,(για τώρα γιατί ακολουθεί κιάλλο) θα σου πω ένα πράγμα αγαπημένε μου αναγνώστη/αναγνώστρια. 
ΜΗ ΒΙΑΖΕΣΑΙ!

Μην μπαίνεις σε καλούπια που σε θέλουν παντρεμένη με παιδιά πριν τα 30 ή μέχρι τα 35 ή δεν ξέρω και εγώ τι, γιατί έτσι θέλουν αυτοί που σε 5-10-20 χρόνια θα κρύβονται σε μια ντουλάπα, ή θα μαραζώνουν δυστυχισμένοι. Επειδή μια φορά "βρήκαν τον αληθινό έρωτα" και στο χρόνο πάνω εκαναν και παιδί. 

Μην ακούς κανέναν, και μην επηρεάζεσαι από κανέναν που σε θέλει στα μέτρα του. Ο καθένας τις επιλογές του τις κάνει για τον εαυτό του. 


Και εσύ πρέπει να σκεφτείς και να κάνεις τις δικές σου σοφά. Χωρίς παρορμητισμούς και ηλικιακές/κοινωνικές/θρησκευτικές πιέσεις ή ότι άλλο μπορείς να φανταστείς.


6 σχόλια:

  1. Σκορπινα μου, οπου υπαρχει δραση υπαρχει και αντιδραση. Το κερατο (ειτε σαν δραση είτε σαν αντιδραση) δεν εχει κατηγοριες γιατι το αποτελεσμα ειναι το ιδιο. Το θεμα ειναι να καταλαβεις γιατι το εκανες και γιατι στο εκαναν, που χαλασε η φαση δηλαδη. Ειμαι της αποψης πως αν μια σχεση ειναι να κρατησει θα κρατησει οτι και να συμβει, αν ψαχτεις αλλου σημαινει οτι κατι δεν παει καλα, οι λογοι πολλοι και συνηθως μοναδικοι για το καθε ζευγαρι.

    Το κακο δεν ειναι στο κερατο αυτο καθε αυτο αλλα στη διαλυση της σχεσης, που ισως καποιος απο τους δυο- θυτης ή θυμα- ειχε επενδυσει σε αυτη. Λιαν προσφατως βρεθηκα εν μερη (γιατι ηταν περιεργο το ολο σκηνικο) στη θεση και των δυο μαλιστα οταν εγινα το θυμα μου ηρθε κεραμιδα και εχασα τη μπαλα ενω το γηπεδο ειχε γινει κατηφορικο. Στεναχωρηθηκα πολυ, υπηρχαν φορες που δεν την παλεψα μια.... αλλα καταλαβα οτι μονος μου δεν μπορω να γυρισω τη φαση, ειδικα οταν απεναντι μου ειχα μονο μια σκια και τιποτα αλλο.

    Το σημαντικοτερο ειναι να μην υπαρχουν μετα απο ολο αυτο μισος και κακια. Δηλαδη θα ηταν μαλακια να πεις για καποιον που ερωτευτηκες και επειτα αγαπησες ενω σε κερατωσε οτι ειναι ηλιθιος, γιατι αυτοματως εσυ γινεσαι πιο ηλιθιος. Οχι δε μετανιωνεις, τουλαχιστον οχι εγω, πρεπει να εχεις το θαρρος και το θρασος να αντιμετωπισεις την πραγματικοτητα και κυριως τα συναισθηματα σου. Αντιθετως πρεπει ενιοτε να πεις και ευχαριστω στον αλλον που σε εκανε να ζησεις δυνατα. Ισως ακουγομαι ρομαντικος ή ευαισθητος καμια σχεση απλα ρεαλιστης και νομιζως πως πλεον επειδη ολοι παμε κατα διαολου αν κατι πρεπει να κρατησουμε ορθιο ή να φτιαξουμε αυτο ειναι η συμπεριφορα μας και να μαθουμε να μιλαμε "παντελωνατα"

    Σε ευχαριστω γιατι με την αναρτηση σου μου θυμισες κατι στιγμες ωραιες με ενα προσωπο και συγκεκριμενα εναν μικρο διαλογο που ειχα "θαψει" στο κεφαλι μου και πραγματικα χαμογελασα οταν μου "εσκασε". Ειναι αυτο που ειπα πριν πρεπει να μαθουμε να εκτιμαμε και να λεμε ευχαριστω για τις ωραιες αλλα και ομορφες (διαφορετικες λεξεις δυο εννοιες) στιγμες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όπως προανέφερα οι κατηγοριοποίηση του κέρατου είναι προσωπική άποψη που δεν αλλάζει :) Σαφώς πρέπει να ψαχτείς. ΚΥΡΙΩΣ πρέπει να ψαχτείς. Είτε ως κερατάς είτε ως κερατωμένος. Πάντα πρέπει να ψαχτείς γιατί αυτή είναι η ουσία. Τι έκανες λάθος. Γιατί έκανες. Είναι σίγουρο. Λάθος επιλογή ατόμου, λάθος στιγμή, λάθος...
      Το κακό είναι το κέρατο. Το καλό είναι η λήξη της σχέσης. Γιατί αυτό πρέπει να γίνει. Είναι σαν να έχεις μια μόλυνση και να περιμένεις ότι θα φτιαξει μόνη της.Λάθος. Πρέπει να απομακρυνθεί αυτό που την προκαλεί, να καταπολεμηθεί το μικρόβιο και τέλος να συνεχίσεις να ζεις.

      Σε κάθε περίπτωση οφείλεις από σεβασμό στον εαυτό σου να ψαχτείς για το κομμάτι που φταίς και αφήσεις τον άλλο να προχωρήσει παρακάτω. Μόνο έτσι θα πας και εσύ παρακάτω. Κανένα ευχαριστώ και καμία υποχρέωση. Μόνος του ο καθένας θα σηκωθεί και θα δυναμώσει.

      :) Χαίρομαι που ακόμα και με μια τέτοια ανάρτηση σου ξυπνάω όμορφες και ωραίες σκέψεις!

      Διαγραφή
  2. Και αφου εγραψα ολο αυτο το σεντονι και κουρασα θα κλεισω με ενα αποσπασμα απο το Συμποσιο του Πλατωνα, μη φανταστεις δεν ειμαι τοσο ψαγμενος απλως μου το ειχε δωσει να το διαβασω και νομιζω πως κολλαει. Τουλαχιστον να γραψω και τιποτα σοβαρο μπας και βγει τιποτα.

    "Αν τύχει κάποτε μάλιστα να συναντήσει το ίδιον εκείνο το πραγματικό του ήμισυ,
    …τότε πλέον η συγκίνησή τους είναι εξαιρετική από το αίσθημα στοργής, κοινής καταγωγής, έρωτος. Ούτε στιγμή, θα έλεγα, δεν δέχονται ν” αποχωρισθούν.

    …Οι ίδιοι δεν θα ήσαν σε θέση καν να εκφράσουν, τι θέλει επί τέλους ο ένας από τον άλλον. Διότι δεν είναι καθόλου δυνατόν να πιστευθεί, ότι είναι η ερωτική απόλαυση, και ότι επομένως χάριν αυτής ευχαριστούνται ο ένας από του άλλου την συμβίωση με πάθος τόσο σφοδρό. Κάτι άλλο είναι μάλλον -το βλέπει κανείς- αυτό που θέλει και των δύο η ψυχή, κάτι που δεν μπορεί να εκφράσει.

    Διαισθάνεται όμως τι θέλει και το υποδηλώνει σκοτεινά.
    Και αν, την ώρα που είναι πλαγιασμένοι μαζί, ερχόταν από πάνω τους ο Ήφαιστος με τα εργαλεία του και τους ρωτούσε:
    «Τι είν” αυτό που ζητείτε, άνθρωποι, ο ένας από τον άλλον;»
    Και αν εκείνοι δεν ήξεραν τι ν” απαντήσουν, και τους ρωτούσε και πάλι:
    «Θέλετε μήπως αυτό; να μείνετε μαζί ο ένας με τον άλλον όσον το δυνατόν περισσότερο, ώστε και νύκτα και ημέρα να μην αποχωρίζεσθε;…»

    Μόλις ακούσει αυτά, ούτε ένας -είμαστε βέβαιοι- δεν θα έλεγε όχι, ούτε θα εκδήλωνε άλλη επιθυμία. Αντίθετα θα πίστευε, πως άκουσε απαράλλακτα ό,τι τόσον καιρό τώρα ποθούσε, να ενωθεί και να συγχω
    νευθεί με τον αγαπημένο του, ώστε να γίνουν ένας αντί δύο.
    Η αιτία τούτου είναι, ότι αυτή ήταν η πρωταρχική φύση και ότι κάποτε ήμασταν ολόκληροι.
    Του ολοκλήρου λοιπόν ο πόθος και η ορμή έχει τ” όνομα Έρως"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Με έχουν κερατώσει, εντάξει με πείραξε, αλλά οκ, το φαγα και έφυγα..
    Συμβαίνει..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό ακριβώς.Συμβαίνει. Συχνά και παντού. Και όσο μεγαλώνουμε παιδιά ανασφαλή και καταπιεσμένα τόσο θα συμβαίνει. :(
      Φιλί

      Διαγραφή

Χμμμ...
Έχετε να πείτε κάτι?Εδώ είναι το σωστό μέρος...
Ακούω λοιπόν!