Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2013

Χριστουγεννιάτικο τραπέζι

Παραμονή Χριστουγέννων στο κρησφύγετο μου.

Τα Χριστούγεννα είναι η μόνη εποχή του χρόνου που μπορώ να ακούω jazz για ώρες χωρίς να ενοχλούμαι. Οποιαδήποτε άλλη εποχή νομίζω ότι ακούω θόρυβο. Αυτό είναι το δικό μου θαύμα των Χριστουγέννων. Μάλλον του αγαπημένου μου, ο οποίος παρακαλάει να ακουστούν λίγες jazzoνότες εδώ μέσα όλο το χρόνο αλλά μάταια. Γενικά τα Χριστούγεννα τα αγαπώ. Όχι για τη γέννηση του Χριστούλη και τα λοιπά παραμύθια, ούτε για τα ψώνια, τα οποία μεταξύ μας μετά από τόση ανεργία φαντάζουν μακρινό όνειρο, αλλά γιατί έχουν όλοι καλύτερη και πιο ζεστή διάθεση. 
Μ' αρέσουν οι ανθρώπινες σχέσεις ρε παιδί μου. Όσα άσχημα και αν συμβαίνουν, όσο σκληρή και αν είναι η ζωή εγώ μέσα μου είμαι ρομαντική και το φχαριστιέμαι τις γιορτές. Ο κόσμος έχει σχεσοδιάθεση. Περπατάω στους δρόμους και αν πετύχω ζευγάρια αγκαλιασμένα να φιλιούνται μπορεί να κλαίω από συγκίνηση ώωρες! Μ'αρέσει η ιδέα του να μαζευτούμε οικογενειακά γύρω από ένα τραπέζι με ό,τι θέλει ο καθένας πάνω και να συζητάμε, να φωνάζουμε, να γελάμε...  
Για μένα Χριστούγεννα σημαίνει αγάπη, ζεστασιά, και καλή διάθεση. 

Στην οικογένειά μου είμαστε όλοι διαφορετικοί. Μπορεί να βρίσκουμε εκατομμύρια λόγους όλο το χρόνο να τσακωνόμαστε - και πίστεψέ με το κάνουμε συχνά - αλλά αυτή τη διαφορετικότητα μας αγαπώ. Μαζευόμαστε χωρίς λόγο όλο το χρόνο. Μάλλον για να το θέσω πιο σωστά ή μαμά μας μαζεύει μες το χρόνο αρκετές φορές για φαγητό. Πάντα υπάρχει μια δικαιολογία για να κάνει τραπέζι. Μπορεί να φάμε μακαρόνια με σάλτσα και σαλάτα λάχανο, άλλωστε το περιεχόμενο του τραπεζιού δεν έχει σημασία. Σημασία έχει να μαζευτούμε να κάνουμε θόρυβο. Αυτό έχω καταλάβει. Και του δίνουμε και καταλαβαίνει. Κάθε φορά. 

Αλλά τα Χριστούγεννα είναι διαφορετικά.

Η μαμά μου κάνει τραπέζι σπίτι μας τα Χριστούγεννα τα τελευταία 30 χρόνια, στο οποίο είναι καλεσμένη όλη η οικογένεια (με την ευρεία έννοια του όρου), και έρχεται όποιος θέλει. Παππούδες, γιαγιάδες, θείοι, ξαδέρφια, και φυσικά φίλοι. Το δικό μας Χριστουγεννιάτικο τραπέζι έχει πάντα κάποιον φίλο, γιατί οι φίλοι μας ήταν πάντα προέκταση της οικογένειάς μας.(Και ας την πατήσαμε πολλές φορές).
Το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι ετοιμάζεται 2-3 μέρες. Η μαμά καθαρίζει, ψωνίζει και μαγειρεύει 1 εβδομάδα πριν. Θέλει πάντα να ικανοποιεί όλα τα γούστα γιαυτό στο Χριστουγεννιάτικο μενού βρίσκεις τα πάντα. Αναλόγως την οικονομική άνεση της κάθε χρονιάς, προσπαθεί να καλύψει όλα τα γούστα για όλους τους καλεσμένους, και σέβεται και όλες τις παραξενιές. Διαρκεί συνολικά 14-15 ώρες (ναι τόοοοοοοσοοοο πολύ) και περιλαμβάνει για όσους θέλουν, Πρωινό καφέ, συμμετοχή στην προετοιμασία των τελευταίων φαγητών τα Χριστούγεννα το πρωί, κόψιμο κρεάτων, σαλάτας κλπ, φαγητό, γλυκό, φρούτο, γιαούρτι με γλυκά κουταλιού,  καφέ απογευματινό και τέλος ποτό. 

Το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι μας, άλλοτε πλουσιότερο και άλλοτε φτωχότερο, με πολλούς η με λίγους, με γέλια ή με κλάματα, είναι πάντα ζεστό και αγαπησιάρικο. Και δεν θα μπορούσα ποτέ να κάνω αλλού Χριστούγεννα. Όχι ότι τα Χριστούγεννα αλλού δεν μπορεί να είναι ωραία, αλλά γιατί δεν είναι η οικογένειά μου :) Γιατί αν δεν μπορώ να γελάσω, να κλάψω, να συζητήσω και να τσακωθώ με την ησυχία μου δεν το νιώθω 100%. Και επειδή όπως προείπα για μένα τα Χριστούγεννα δεν έχουν να κάνουν ούτε με θρησκεία ούτε με ψώνια ένα μόνο θέλω. 

Αγάπη. Μόνο. Ρε. 

1 σχόλιο:

  1. Μονο με Αγαπη δεν παμε μπροστα, η επανασταση θελει και μεγαλους Ερωτες!

    Αγαπη, Ερωτα και Σεξ... ή με μια λεξη ευτυχια! Λιγο (εως πολυ) τα οικογενειακα μου δεν πανε καλα και απ' οτι φαινεται προβλεπω να μην πηγαινουν για πολυ καιρο ακομα, αλλα ενταξει θα επιβιωσουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Χμμμ...
Έχετε να πείτε κάτι?Εδώ είναι το σωστό μέρος...
Ακούω λοιπόν!