Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2013

Last but not least

Είναι η τελευταία μέρα του χρόνου. Σήμερα δηλαδή η γη κάνει την 365η περιστροφή της γύρω από τον ήλιο για 2013στή φορά μετά τη γέννηση του baby Jesus του οποίου γιορτάσαμε τα γενέθλια πριν μια εβδομάδα. Κατά τα άλλα την ίδια επετειακή περιστροφή την έχει κάνει 
άλλες 4,5109 φορές ή αλλιώς 4,5 διεκατομύρια φορές, όσα δηλαδή και τα χρόνια που υπάρχει σαν πλανήτης. Χωρίς να μπορώ να υποσχεθώ ότι η 365η φορά ήταν πάντα η επετειακή. Καθώς από τα λίγα που γνωρίζω πριν περίπου 200 εκατομύρια χρόνια ο χρόνος διαρκούσε 400 μέρες. Έτσι η επετειακή ήταν η 400στή περιστροφή.

Σκέφτομαι λοιπόν, τι το τόσο σημαντικό έχει αυτή η μία από τις πολλές περιστροφές, και πρέπει να τη γιορτάζουμε τόσο πολύ. Πρακτικά, δεν έχει καμία ξεχωριστή ιδιότητα πέρα της πλασματικής αλλαγής του χρόνου. Και λέω πλασματικής, διότι ως γνωστόν ο χρόνος γενικά σαν έννοια, είναι ανθρώπινη εφεύρεση και άρα ότι στηρίζεται πάνω σε αυτήν την έννοια είναι πλασματικό επίσης. Άρα γιατί τέτοια χαρά?

Θα μου πεις τελευταία μέρα του χρόνου σε έπιασε ο κυνισμός σου? Ε ναι. Τυχαίνει να έχω κάνει αλλαγή χρόνου εκτός Ελλάδας ξανά, και φέτος βρίσκομαι 7 ώρες μακριά. Το γεγονός ότι για εμάς θα αλλάξει η χρόνος 7 ώρες μετά από εσάς, με βάζει σε σκέψεις. Τίποτε το περίεργο δεν μπορεί να συμβαίνει, γιατί τίποτα το χειροπιαστά διαφορετικό δεν υπάρχει μεταξύ του σήμερα και του αύριο. Τα πάντα βρίσκονται στο μυαλό μας. Όπως ακριβώς ο χρόνος. Αν θέλεις μπορείς όπως κάποιος κάποτε επινόησε το χρόνο, έτσι και εσύ να σκεφτείς ότι θα γίνει κάτι πραγματικά συγκλονιστικό και να το κάνεις.

Δεν προσπαθώ να γίνω κυνική, αλλά προσπαθώ να σου εξηγήσω ότι η μαγεία βρίσκεται αλλού. όχι στην αλλαγή του χρόνου. Η μόνη αλήθεια είναι ότι το διαφορετικό στις μέρες και τις ώρες το προσδίδει το συναίσθημα. Και το συναίσθημα δημιουργείται από τη συναναστροφή με τους ανθρώπους που νοιάζεσαι και σε νοιάζονται. Γιαυτό αν θες να περάσεις όμορφα και να κάνεις γιορτινές αυτές τις μέρες, τότε, να τις περάσεις με ανθρώπους που αγαπάς και σ'αγαπάνε.

Εγώ αυτό κάνω :)

Βέβαια ένας απολογισμός δε θα έβλαπτε. Αλλά κάνε τον αύριο. Και μην περιμένεις 365 μέρες για τον επόμενο. Κάνε τον σε 10 μέρες. Αρκεί να λες αλήθεια. Μήπως και αρχίσουμε να κοιτάμε την ουσία, ξεπερνώντας τις τυπικότητες που φορτώνουμε στα πάντα. Μήπως και κάποια στιγμή γίνουμε αληθινοί. Και ίσως τότε να καταφέρουμε να νιώσουμε τη μαγεία μεταξύ μας. :)

Σας φιλώ από την ωραιότερη και μαγικότερη πόλη του κόσμου! Με την ωραιότερη παρέα του κόσμου! μουτς!

1 σχόλιο:

  1. Στη Αβανα εισαι ή στο Ριο Ντε Τζανεριο? :D

    Οπως εγραψα και στο blog μου με τον ερχομο του 14 ας κοιταχτουμε στον καθρεφτη, γιατι βλεπω να μας παιρνει ο διαολος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Χμμμ...
Έχετε να πείτε κάτι?Εδώ είναι το σωστό μέρος...
Ακούω λοιπόν!