Τετάρτη 30 Απριλίου 2014

Της Πιστοποίησης

Σήμερα σου γράφω για να σου πω ότι το πήρα!

Το 2014 απ'ότι φαίνεται είναι μια παραγωγική χρονιά. Παραγωγική σε πολλά πράγματα αλλά κυρίως σε γνώση. Έχω πέσει με τα μούτρα στο διάβασμα και όλο κυνηγάω certifications.

Για το Coursera σου είπα πιο παλιά. Μπαίνοντας το 2014, είχα τη φαεινή ιδέα να ξεκινήσω άλλο ένα μάθημα Ψυχολογίας. "Εισαγωγή στην επιστήμη της Ψυχολογίας" (ελληνιστί), από το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο της Georgia. Λοιπόν το ξεκίνησα και μετά από 4 μήνες ένα έχω να σας πω.

Κόντεψε να με χάσει το περιβάλλον μου. Φοβερά ενδιαφέρον μεν αλλά υπερπανδύσκολο δε. Με ιατρικές ορολογίες και ανατομία και διάφορα άλλα. Για 4 μήνες πραγματικά μου βγήκε το λάδι.

Αλλά όπως όλα τα δύσκολα πράγματα, έτσι και αυτό όταν τελείωσε μου άφησε την πιο γλυκιά γεύση. 85% στην τελική εξέταση και 78,5% ο τελικός βαθμός μου! Το πήρα και παρά 1,5% θα το έπαιρνα και με έπαινο!  Να καμαρώστε με και εσείς:

Επίσης παράλληλα με την νέα μου δουλειά (άλλο πακέτο αυτό, πέρασαν τα δύσκολα όμως), πήρα και ακόμα μια πιστοποίηση που κουράστηκα αρκετά και γι αυτή (γιατί τα έκανα όλα παράλληλα) και είναι από τη Google αυτή τη φορά! 

Βέβαια το ανήσυχο πνεύμα μου δεν σταματά ποτέ, έχω ήδη αρχίσει να διαβάζω (εδώ και 2 εβδομάδες) για την επόμενη η οποία αφορά τη δουλειά μου, και αυτή τη φορά είναι πολύ challenging το deadline διότι λήγει την άλλη εβδομάδα! Οπότε θα σας ενημερώσω για τα καθέκαστα next week!

Σας φιλώ εγώ η πολυμαθούσα (χαχα, θα γελάσουν και οι πέτρες με αυτό) και περιμένω να μάθω νέα σας! Μη νομίζετε εδώ τριγύρω είμαι πάντα και σας κρυφοκοιτάω :)

Παρασκευή 25 Απριλίου 2014

Πάσχας τέλος πάμε για Καλοκαίρι

Αγαπημένοι μου ευτυχώς και αυτός ο Πάσχας μας τελείωσε! Ξέρετε τη θέση μου πάνω σε αυτή τη βαρβαροεθιμική γιορτή (!), δεν θα την ξαναναλύσω.

Φέτος όλα κύλισαν αργά και βασανιστικά, αλλά χωρίς ξεκούραση, ευτυχώς που υπάρχει δηλαδή και αυτή η Δευτέρα του Πάσχα για να ξεκουραζόμαστε από την κούραση του τριημέρου.

Η Τρίτη ήταν η πιο δύσκολη μέρα, αυτή η επιστροφή στη δουλειά, είναι σαν το παπούτσι το στενό στο οποίο προσπαθείς να χωρέσεις το πρησμένο πόδι σου... Αδυνατον να κάνω fit in. Θέλω ξάπλες, αγκαλιές με το κρεβάτι μου και τα μαξιλάρια μου.

Ευτυχώς επέζησα μέχρι σήμερα στο γραφείο και έτσι μπορώ πια να ονειρεύομαι το μουχλιάρικο ΣΚ που θα περάσω ανασκελωμένη και σερνόμενη από καναπέ σε κρεβάτι και τούμπαλιν.

Επίσης μπορώ επίσημα πια να σκέφτομαι τις καλοκαιρινές διακοπές. Να σχεδιάζω παραλίες βουτιές και ξάααααπλες στον ήλιο. Εκεί είμαι τώρα.

Το ίδιο το αυτό εύχομαι και δι' υμάς.

Σας φιλώ σταυρωτά πάντα.