Τετάρτη 22 Μαΐου 2019

Προεκλογικός Θυμός

Hello, hello

Τι κανουμε? Πως ειμαστε? Όλα καλα?

Λοιπόν, εδώ έχει σήμερα ήλιο και όταν εχει ήλιο όλα φαίνονται διαφορετικά. Δεν έχει σημασία σε ποιά μεριά του κόσμου βρίσκεσαι, το αποτέλεσμα είναι παντα το ίδιο. Όταν μετά απο καιρό βγαίνει ο ήλιος όλα φαίνινται αλλιώς. Πιο ζεστά, πιο όμορφα, πιο χρωματιστά, πιο ελπιδοφόρα ρε παιδί μου. 

Έτσι λοιπόν, σήμερα που λόγω ήλιου τα βλέπω όλα μέσα από ένα πρίσμα λιγο πιο φωτεινό αποφάσισα να γράψω δυο λόγια για το πως νιώθω τελευταία. 

Γενικά νιώθω γαμώ. Δηλαδή γαμάτα. (με προσοχή σε ποιο "α" μπαίνει ο τόνος) 

Δεν είναι ένα συναίσθημα που το νιώθω συνειδητά. Αφού αν με ρωτήσεις οποιαδήποτε στιγμή νιώθω μια πληθώρα άλλων συναισθημάτων που εκτείνονται σε ολόκληρο το φάσμα των συναισθημάτων από ντιπ ντάουν μαυρίλα μέχρι την απόλυτη χαρά του τρελλού. 

Ανοίγει η παρένθεση (
Εξαρτάται σε τι φάση βρίσκεται η χημεία μέσα στον εγκέφαλό μου τη δεδομένη στιγμή. Γιατί ως γνωστόν έχουμε και εκείνες τις ορμόνες που μόλις λες "'Ωπα, εδώ είμαστε, βρήκα την ισορροπία μου" ,γελάνε χαιρέκακα και λένε "Θα σου δείξω εγώ τι βρήκες και πώς το χάνεις".  Έτσι αρχίζει ενα ρόλερκοστερ τρελό που σε αφήνει μόνο εάν και εφόσον έχεις ξεπατωθεί, ή έχεις μαχαιρώσει οτιδήποτε ζωντανό υπάρχει γύρω σου πάνω που είσαι έτοιμη να αρχίσεις να μαχαιρώνεις τοίχους και ντουλάπια και μένεις με το μαχαίρι στο χέρι να κοιτάς το κενό με βλέμμα τύπου " Τι κανω εγω εδω? - Ποια είμαι?"

Κλείνει η παρένθεση ).


Όπως έλεγα λοιπόν, το overarching συναίσθημα (που λέμε και στο χωριό μου) είναι ΓΑΜΩ.

Αυτό μου συμβαίνει γιατι πολύ απλά ΔΕΝ βρίσκομαι εκεί στα πάτρια. Είναι πικρό το ψωμί της ξενιτιάς έλεγε ο μέγας Ελληναρας άρχοντας της κλάψας, αλλά το δικό μου ψωμί εδώ στην ξενιτιά είναι γλυκό. Γλυκύτατο. Όσο με κρατάει μακριά απο τη χώρα για της οποίας τα ρεζίλια ντρέπομαι βαθιά. 

Με ρωτάνε φίλοι και γνωστοί πότε σκοπεύω να γυρίσω. Η απάντηση είναι ΠΑΝΤΑ η ίδια.

ΠΟΤΕ.

Πώς να το πώ απλά ρε παιδί μου, δ ε ν    μ ο υ    λ ε ί π ε τ ε. Δεν μου λείπει η μιζέρια, ούτε η δυστυχία. Δεν μου λείπουν οι λάθος επιλογές. Ούτε το συναίσθημα να είμαι μειονότητα σκεπτόμενων ανθρώπων ανάμεσα σε μια θάλλασα ανεγκέφαλων.

Δεν μου λείπουν οι γελοιότητες, δεν μου λείπει που πληρώνεστε ξεδιάντροπα παραμονές εκλογών για να πουλήσετε την ψήφο σας και να ξαναματαδώσετε πλειοψηφία σε μια κυβέρνηση ηλιθίων και αναίσχυντων ψεφταράδων. Δεν μου λείπει να ζω ανάμεσα σε κατεξοχήν τεμπέληδες που κοιτάνε μόνο πώς θα τη βολέψουν και ποια έτοιμα λεφτάκια θα βρουν να φανε και που ψηφίζουν αυτούς που θα κάνουν το ονειρό τους πραγματικότητα.

ΔΕΝ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ ΡΕ ΖΩΑ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΞΕΧΑΣΕΙ ΤΟ ΜΑΤΙ.

Δεν μου λείπει που ακόμα δεν έχετε καταλάβει ΤΙ συνέβη στο ΜΑΤΙ. Δεν μου λείπει που δεν σαν ενδιαφέρει να φτιάξει τίποτα, αλλά το ΜΟΝΟ που σας νοιάζει είναι πότε θα πάρετε το επόμενο επίδομα να πάτε να το φάτε σε άιφον και διακοπάρες στη νησάρα. Δεν μου λείπει που βρίσκετε 10000000 δικαιολογίες για να μην δουλέψετε αλλα περιμένετε ποια κυβέρνηση θα σας τάξει το μάννα εξ'ουρανού είτε με προσλήψεις στο δημόσιο είτε με νεα επιδόματα και συντάξεις ώστε να την ψηφίσετε.

Δεν μου λείπει που στηρίζετε και υποθάλπτετε εγκληματίες και που βάζετε συμορίες εγκληματιών στη βουλή και τους παρέχετε βουλευτική ασυλία.

Γενικά ΔΕΝ μου λειπετε, ούτε εσείς, ουτε η νοοτροπία σας, ούτε τα θέλω σας. Επίσης δεν λυπάμαι κανέναν. Όποιος θέλει, κάνει το σκατό του παξιμάδι και βρίσκει τον τρόπο διαφυγής. Όπως έφυγα εγώ, έτσι έφυγαν χιλιάδες άνθρωποι και οικογένειες ολόκληρες και βρήκαν και αυτοί την υγειά τους.

ΝΑΙ, μας λείπει ο ήλιος και η θάλασσα και τα πανέμορφα τοπία, που δυτυχώς είναι σπάνια εκτός Ελλάδας. Αλλά πολλά άλλα είναι σπάνια εκτός Ελλάδας - τα περισσότερα απο τα οποία ΔΕΝ μας λείπουν.

Συγνώμη αναγνώστη μου αν προσβλήθηκες, αλλά όπως πάντα είμαι ειλικρινής μέχρι το κόκκαλο σ'αρέσει δεν σ'αρέσει. Άλλωστε δεν είμαι πολιτικός και δεν ζητάω την ψήφο σου όπως κάνει το 90% των Ελλήνων αυτήν την εποχή, και αυτό μου δίνει τη ελευθερία να μπορώ να χέστηκα αν προσβλήθηκες η όχι.

Όπως καταλαβαίνεις εκτός απο γαμώ νιώθω και πολύ ΘΥΜΟ. Δυστυχώς όμως δεν μπορω να τον εκφράσω αυτόν τον θυμό με αποτελεσματικό τρόπο και έτσι προτιμώ να στα λέω εδω μέσα απο το μικρό μου ημερολόγιο παρα να το κρατάω μέσα μου που κανείς δεν ξερει που θα φτάσει.

Αν πάλι, οτιδήποτε απο αυτά που σου γράφω σου φαίνονται περίεργα σου προτείνω να (ξανά)δεις το ντοκυμαντερ για το ΜΑΤΙ καθώς επίσης στα καπάκια το βίντεο αυτής της  ΔΕΝ-ΕΧΩ-ΤΟΣΟ-ΥΒΡΙΣΤΙΚΗ-ΛΕΞΗ-ΠΟΥ-ΝΑ-ΤΗΝ-ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ  περιφεριάρχη Αττικής. Για ευνόητους λόγους δεν βάζω λινκ για το εν λόγω βίντεο.

Αυτα για σήμερα.