Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2009

Πάτα play και διάβασε. Ακολουθεί κρίση

Κάθε φορά που ξεκινάω κάτι επαγγελματικά είμαι μες τον τρελό ενθουσιασμό. Όσο προχωράει αυτό το "κάτι" κουράζομαι. Απογοητεύομαι από ανθρώπους και συμπεριφορές.
Βαριέμαι αφάνταστα πολύ.

Έχω ένα θετικό, για τη δουλειά μου, αλλά καταστροφικό για τα νεύρα μου. Έχω πείσμα και εγωισμό(τον καλό εγωισμό). Δεν παραταω ποτέ τίποτα. Αν κάποιος λέει ότι γίνεται τότε σίγουρα εγώ μπορώ να το κάνω.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην έχω παραιτηθεί ακόμα και μετά από 4 χρόνια προσπάθειας έχω κάνει τα πάντα.Η μάλλον σχεδόν τα πάντα. Έκανα τη γραμματεία, τον Manager, έκανα δημόσιες σχέσεις. Έκανα τον ψυχολόγο, τη μαμα και τον μπαμπά, έκανα το γιατρό και τη νοσοκόμα. Έκανα τα μαύρα άσπρα και τα αδύνατα δυνατά.

Μαζί με όλα αυτά έκανα των δικών μου τα νεύρα κουρέλια. Αλλά το σημαντικότερο : έκανα και τα δικά μου νεύρα κρόσια...

Αλλά μπήκα στο μάτι όλων.

Όταν ξεκίνησα, ήμουν μικρή και αθώα. (και μη γελάς ήμουν. ΑΚόμα είμαι λίγο ροζ, οφείλω να ομολογήσω) Πληγώθηκα, πόνεσα και απογοητεύτηκα. Τελικά αποφάσισα ότι δουλεύω ανάμεσα σε ζώα. Η ανθρωπιά είναι εξωγήινο ιδίωμα και επουδενή δεν υπάρχει ούτε σαν λέξη στο χώρο αυτό. Τα πάντα τα κινούν τα νούμερα τηλεθέασης και κατ'επέκταση το χρήμα.

Μετά από 4 χρόνια εμπειρίας σε ένα χώρο σκληρό έχω να δηλώσω το εξής :

"Μικρές και μεγάλες τσουλίτσες πανελληνίως, φυλαχτείτε γιατί είμαι ακόμα εδώ και θα είμαι για πολύ ακόμα!"

Όποιος αντέχει ας έρθει :) Από τους υπόλοιπους ζητώ απλά να μου φέρνετε τσιγάρα στο Δαφνί....

Α! το τραγουδάκι είναι αφιερωμένο λέξη προς λέξη σε όλες αυτές τις κυρίες του χώρου μου που χρόνια τώρα προσπαθούν να με πνίξουν αλλά "Δεν ήξεραν πως του έφτιαξα υδρόβια τα κύτταρα γιαυτό λοιπόν δεν πνίγεται, πνιγμένο όσοι το θέλετε εσείς που ενδιαφέρεστε κ δεν το εκμετελευεστε, μια τζούρα του σας έδωσα για να χετε να χαίρεστε, από ουσία δεν ξέρετε είστε μόνο του φαίνεσθε"

Δεν ξέρω για πόσο ακόμα εγώ το ανήσυχο αλάνι θα γυρνώ στα στέκια που γέμισαν ρουφιάνους αλλά θα φανεί στο χειροκρότημα...

Σας φιλώ γλυκά

Αποφυλακίστηκα και ζω ξανά αναμεσά σας...:)

Και οι στίχοι δωράκι :

Stavento - Hey Hop

Βυθίζομαι δεν πνίγομαι δεν ξέρω να υποκρίνομαι,
αυτό που είμαι φαίνομαι γι’ αυτό συχνά και καίγομαι .
Δεν έμαθα να στέκομαι, δεν ξέρω πώς να φέρομαι
απ’ τον βορά σας έρχομαι και στην κορφή κανέλα

ΚΟΥΝΙΑ ΜΠΕΛΑ, ΓΕΛΑ ΜΑΛΑΚΑ ΓΕΛΑ
μοίραζε ο θεός μυαλά και κράταγα ομπρέλα
βγήκα στα ανοιχτά μα ήταν τρύπια η σαμπρέλα.
Βρέθηκα στα κυκλώματα που αλλάζουν όλο χρώματα
φαίνονται πολύ όμορφα μα κρύβουν περιττώματα.
Για μόστρα έχουν στόματα μπροστά βγάζουν αρώματα
σε ξεγελούν γιατί, ρόλο παίζουν τα ονόματα.

Μα εγώ ο φτωχός δεν ήξερα τα έμαθα όλα ύστερα
είπα να πάω μακρύτερα τ’ όνειρο που πρωτύτερα.
Το ζωναν ράμφη μυτερά το στέλνανε βαθύτερα
δεν ήξεραν πως του έφτιαξα υδρόβια τα κύτταρα.

Γι’ αυτό λοιπόν δεν πνίγεται πνιγμένο όσοι το θέλετε
εσείς που ενδιαφέρεστε και δεν το εκμεταλλεύεστε.
Μια τζούρα του σας έδωσα για να χετε να χαίρεστε
από ουσία δεν ξέρετε είστε μόνο του φαίνεστε.

HEY-HOP HEY-HOP
Μάνα μου έπεσα κάτω, τώρα να μην ανησυχείς δεν πάει παρακάτω
HEY-HOP HEY-HOP
Πες ότι ήταν μπόρα, ραδιοκύματα με στέλνουνε σ’ ολη την χώρα.

Η αλήθεια είναι πικράθηκα από όλους κι όλα χάθηκα
μου κρύψανε τον ήλιο το αποτέλεσμα μαράθηκα.
Στο χώμα κοντοστάθηκα ανάσα πήρα βάλθηκα
πείσμωσα κι αποφάσισα στόματα να βουλώσω.

ΠΟΣΟ ΑΚΟΜΑ, ΑΝΗΣΥΧΟ ΜΟΥ ΑΛΑΝΙ ΠΕΣ ΜΟΥ
ΘΑ ΓΥΡΝΑΣ ΤΑ ΣΤΕΚΙΑ ΓΕΜΙΣΑΝ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ.

Και χάνοι που ένα βρακί μονάχα φτάνει
να τους κάνει να ξεχάσουνε όνομα και λιμάνι.
Δεν παίζει παρεξήγηση μιλάω συγκεκριμένα
αυτοί που είναι το πιασαν, τους χτύπησα στην φτέρνα.

ΚΕΡΝΑ ΚΕΡΝΑ ΚΕΡΝΑ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΚΕΡΝΑ
Εσύ όμορφα θα γερνάς για δεν αλλάζεις δέρμα
κι ακόμα δεν κατάντησες σαν άλλους άδεια στέρνα.
Ξέρνα όσες μπορείς δικαιολογίες, πείσε όλο τον κόσμο
ότι είσαι νιος με ευαισθησίες.

Για πουλά λίγο μούρη για ν’ αρέσεις στις κυρίες
και γλείψε όσα έφτυσες, εγώ μετράω απουσίες.

HEY-HOP HEY-HOP
Μάνα μου έπεσα κάτω, τώρα να μην ανησυχείς δεν πάει παρακάτω
HEY-HOP HEY-HOP
Πες ότι ήταν μπόρα ,ραδιοκύματα με στέλνουνε σ’ ολη την χώρα.

Αδέλφια μου Staventos εδώ είμαστε και φέτος

Μανούλα μου με φάγανε οι φίλοι τα κυκλώματα
δεν ήξερα δεν ρώταγα, ανοίξαν τα πατώματα
και έπεσα κάτω, έπιασα πάτο, μα δεν πάει παρακάτω
κοίτα βγήκα ωραίος και μόρτης μέσα από τον βάλτο.
Το πάτησα, το έστριψα, το άναψα και έπιασα
μανούλα το μπουζούκι μου μέσα από το σεντούκι μου

Έβγαλα τα σκουπίδια, έξω από το σπίτι μου
μα και τα υπολείμματα μάγκα από τη μύτη μου.

HEY-HOP HEY-HOP
Μάνα μου έπεσα κάτω, τώρα να μην ανησυχείς δεν πάει παρακάτω
HEY-HOP HEY-HOP
Πες ότι ήταν μπόρα, ραδιοκύματα με στέλνουνε σ’ όλη την χώρα.

6 σχόλια:

  1. Είναι λογικό να απογοητεύεσαι, είσαι κορίτσι της πρίζας, κι αυτό κάποιους ενοχλεί. Βέβαια τους ρυθμούς της πόλης δεν τους πολυκαταλαβαίνω πια!
    Ούτε και μ' ενδιαφέρουν οι στρατευμένοι που στριμώχνονται πίσω από ένα φανάρι σε γραμμή.
    Εσύ όμως είσαι ικανή ν' αλλάζεις, γιατί το κάνεις;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. εισαι σκληρο καρυδι και δεν το βαζεις κατω..σε παραδεχομαι!!

    το βιντεακι δεν μου παιζει με τιποτα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πωλινα παρε δυναμη και "τσακισε" κοκαλα! Οι ρουφιανοι ειναι παντου και πρεπει να παρουν ποδι!! :)

    Ααα και κατι ασχετο, στο Δαφνι δεν σε αφηνουν να καπνιζεις οι κωλογιατροι!! :PpP

    Καλησπερααααααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πωπω ρε'συ, με άγχωσες!!!

    Να σε αγχώσω λίγο και εγώ;

    -11 και μου θέλεις να μου πάρεις και γόβες ε; Κάτσε να καγχάσω χριστουγεννιάτικα.

    ΧΟ ΧΟ ΧΟ!

    Φιλιά, θα σε πάρω το απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΠΕΡΑΣΑ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΝΑ ΣΟΥ ΕΥΧΗΘΩ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ kimon

    Όταν, ως φοιτήτρια "αναγκάστηκα" να μείνω στην επαρχία, δεν μπορούσαν να καταλάβω τους Αθηναίους. Συνήθισα στους χαλαρους ρυθμούς της περιφέρειας. Αλλά πάντα μέσα μου με έτρωγε κάτι. Η ένταση αυτή που έχω μέσα μου δεν χωράει σε καμια επαρχία. Σε καμιά ομορφιά της Ελλάδας. Μόνο σ'αυτήν την περίεργη ομορφιά της Αθήανς της άσχημης...

    Τι εννοείς ότι είμαι ικανή να αλλάζω?

    :)


    @ Manolog3

    Αυτό ακριβώς θα κάνω.
    Κάτι ήξερε αυτός που έγραψε τον στίχο "Ότι δεν σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό".

    Όσο για τα τσιγάρα, θα βρείτε εσείς τρόπο να μου τα περνάτε στη ζούλα :PPP


    @ Raven

    Φιλενάδα, δεν αγχώνομαι με τίποτα πιά! Και γόβες θα πάρω και μπότες και τα πάντα όλα!

    Και αν είναι να ψοφίσω από το κρύο τουλάχιστον ας το κάνω με στυλ!

    Μάκια


    @ JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS

    Να 'σαι καλα αγόρι μου!
    Καλές γιορτές να έχεις και εσυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Χμμμ...
Έχετε να πείτε κάτι?Εδώ είναι το σωστό μέρος...
Ακούω λοιπόν!