Αγώνας Κάρυστος...Super Σ-Κ!

Δεν μπορώ να σου πω τι φταίει για αυτό που νιώθω όταν σκέφτομαι τη θάλασσα.

Είναι η αδρεναλίνη μου που ανεβαίνει στα ύψη, λές και ετοιμάζομαι για bungie jumping...

Εγώ το λέω αρρώστια. Και οι φίλοι μου έτσι με αντιμετωπίζουν, σαν να έχω μια ανίατη ασθένεια με εξάρσεις...

Οι εξάρσεις φυσικά είναι στους αγώνες. Μπορώ να παρατήσω τα πάντα προκειμένου να συμμετάσχω σε ένα ιστιοπλοϊκό αγώνα. Δεν έχει να κάνει με τη νίκη. Η νίκη είναι κάτι που δεν με νοιάζει. Όταν έρχεται βέβαια, την απολαμβάνω, αλλά άν δεν έρθει δεν σκάω κιόλας!

Είναι αυτή η αίσθηση της ταχύτητας, που δεν είναι μεγάλη μόνο 5-6-7 κόμβους, αλλά το γεγονός και μόνο ότι η ταχύτητα ανεβοκατεβαίνει με ενα μικρό λασκάρισμα ή ένα μάζεμα στις σκότες, με τρελαίνει!

Να νιώθεις τον αέρα, πότε έρχεται και πότε φεύγει, να τον κυνηγάς όταν φεύγει και να απομακρύνεσαι όταν έρχεται. Να παίρνεις και να αφήνεις τις σκότες σου, να κουπαστάρεις τόσο, όσο αντέχεις-θες-μπορείς, και να ταξιδεύεις!

Αυτό που μ'αρέσει στους αγώνες είναι ότι βρίσκομαι με ανθρώπους που τους αρέσει το ίδιο πολύ και απολαβάνω τον συναγωνισμό...Και λέω συναγωνισμός γιατί οι ανταγωνιστές φεύγουν μπροστά να προλάβουν τα κύπελα και τα μετάλια...Εμείς μένουμε πιο πίσω να πολεμάμε τον καλύτερό μας εαυτό. Αυτός είναι ο αγώνας...

Πειράγματα και αστεία μεταξύ μας πολλά, είναι το αλατοπίπερο του αγώνα, να γελάσουμε και λίγο... Με τα άλλα σκάφη το ίδιο.... Και όταν πια φτάσουμε στο λιμάνι, δέσουμε και κατέβουμε από τα σκάφη μας στο μώλο, τότε είμαστε όλοι μαζί μια μεγάαααλη παρέα. Οι συζητήσεις δίνουν και παίρνουν, οι ιστορίες ατελείωτες για ταξίδια εμπειρίες και καιρούς που συναντήσαμε...

Eτσι έρχεται το βράδυ, μεταξύ φαγητού και κρασιού, και ύστερα ο γλυκός ύπνος της αναμονής της επόμενης μέρας που θα ξεκινήσει ξανά ο αγώνας!

Αγώνες που τους έχω κάνει ξανά και ξανά, γνωρίζουμε τα νερά, τις ξέρες, τα λιμάνια. όμως κάθε φορά ο αγώνας είναι κάτι καινούριο, γιατί όπως πολύ σοφά λένε : Σημασία δεν έχει ο προορισμός αλλά το ταξίδι...:)

Σας αφήνω με μερικές φωτογραφίες από το πιο όμορφο Σαββατοκύριακο της σαιζόν...:)

Καθ'οδόν, μπροστά μας ο κύριος Μακρής με το σκάφος του, δεν μας έχει πάρει χαμπάρι ότι τον φτάνουμε...:)

Μόλις προσπεράσαμε τον κ. Μακρή...Ακόμα το φυσάει και δεν κρυώνει...:)

Κουπαστάρισμα πάνω από 40 μοίρες...Και όποιος αντέξει να βλέπει τα κολωνάκια να βρέχονται...:) Το πλήρωμα μεταφέρθηκε από την άλλη μεριά γιατί βράχηκε ο ποπός τους:))))

Στο βάθος η Κάρυστος και η γραμμή τερματισμού λίγο έξω από το λιμάνι...