Ξέρεις κάτι?
Είναι δύσκολο να προσπαθείς.
Συνέχεια.
Και είναι ακόμη πιο δύσκολο να μη χάνεις το κουράγιο σου.
Είδικά ότι αισθένεσαι ότι κανεις κύκλους.
Ειδικά όταν όλα γύρω σου συνομοτούν ώστε να χαραμίσεις όλες σου τις προσπάθειες με ένα κλικ.
Μερικές φορές αισθάνομαι ότι όλα είναι μάταια, και οι προσπάθειες και όλα.
Αλλά έρχονται μερικές στιγμές που κάτι, κάποιος, κάπως με κάνει και βλέπω που ήμουν και που βρίσκομαι μετά από τόσες προσπάθειες.
Και έτσι ξαφνικά αποκτά νόημα η προσπάθεια. Και όλα παίρνουν χρώμα ξανά. Και αρχίζω ξανά να ελπίζω.
Και είναι κύκλος όλα ρε φίλε. Μια στιγμή θα είμαστε, μια δεν θα είμαστε. Και μετά τούμπα ξανά.
Άνθρωποι έρχονται και φέυγουν. Και αυτή είναι η δουλειά τους άλλωστε. Να έρχονται και να φεύγουν. Γιατί τίποτα δεν κρατάει για πάντα. Όλα είναι ρευστά. Ό,τι μένει στάσιμο μουχλιάζει. Και ό,τι μουχλιάζει καταστρέφεται.
Καταλαβαίνεις?
όχι ε?
Ε δεν πειράζει.
Συμβαίνουν κι αυτά.
μουτς
:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα είναι κύκλος.. στη μέση εμείς..
Συμφωνώ! ;)
ΔιαγραφήΕγώ κάτι κατάλαβα.. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόλις γύρισα σπίτι και πάω για μπάνιο. Η παλιομπίχλα γράφω βρώμικη.
Α! Μην ξεχάσω να σου πω ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. Κι αν δεν ξέρεις γιατί, δεν πειράζει. Ξέρω εγώ. Χα.
Γεια!
Αφού μου έκανες την τιμή αν αφήσεις σχόλιο θα το δεχτώ και θα υποκλιθώ και ας είσαι παλιομπίχλα. Γιατί ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙΣ? Και εγώ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. Έτσι για να πατσίσουμε ;)
ΔιαγραφήΦιλί
εγω καταλαβαινω και μαλιστα πολυ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλως ήρθες!
ΔιαγραφήΧαίρομαι που καταλαβαινόμαστε! χχαχα!
Αργω πολλες φορες να ερθω απο το σπιτικο σου αλλα δεν ξεχνω τους μπλοκοφιλους.Ευχομαι μια ομορφη εβδομαδα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟλα κύκλος και στη μεση εμείς να προσπαθουμε να βγούμε εξω.Ολα θα φτιάξουν.Μην απογοητευεσαι.
Καλημέρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήδες τώρα τι έχει γίνει. Μπορεί εχθές να μου στέρησες το δεύτερο μάθημα ισπανικών μου αλλά μου κίνησε την περιέργεια το blog σου. Όχι ότι δεν το γνώριζα, αλλά ποτέ δεν μπήκα στον κόπο να το διαβάσω. Γενικά δεν διαβάζω blog. Λάθος μου ναι, το παραδέχομαι.
Είπα δεν κάνεις ένα καφεδάκι και να ρίξεις ένα μάτι ; Τελικά σωστή η επιλογή μου, διάβασα όλα τα post από το 2012 έως και σήμερα και ανταμείφθηκα. Στις περισσότερες σκέψης σου αν όχι όλες μπορούσα αφού διάβαζα τις πρώτες λέξεις να γράψω την συνέχεια. Τόπο πολύ συμφωνούσα.
Ειλικρίνεια, αγάπη και ηθική.
Υπάρχουν άραγε τέτοιοι άνθρωποι στις μέρες μας ; Εγώ είχα απογοητευθεί! Αλλά βλέπω ότι τελικά υπάρχουν αν ισχύουν όλα αυτά που γράφεις σε αυτό εδώ το blog. Τελικά τα δίποδα είναι παράξενα όντα, είναι για τα καλύτερα και για τα χειρότερα.
Να τελειώσω με κάτι δικό σου:
"Μερικές φορές αισθάνομαι ότι όλα είναι μάταια, και οι προσπάθειες και όλα.
Αλλά έρχονται μερικές στιγμές που κάτι, κάποιος, κάπως με κάνει και βλέπω που ήμουν και που βρίσκομαι μετά από τόσες προσπάθειες. "
Εδώ Αυτός!