Καλοκαιρινές διακοπες #2

Έφυγα....
Μην ανησυχείτε....Έφυγα για να ξαναγυρίσω.
Αφού δεν έμεινα στην Κέρκυρα , τότε μη φοβάστε....
Όπου και να πάω θα γυρίσω στη βάση μου....

Πάμε πίσω λοιπόν!!!

Τετάρτη βράδυ , χωρίς πολύ ύπνο και με μέτρια διάθεση ξεκίνησαμε...
Κόκκινο τουτού αλλά χωρίς λαλά αυτή τη φορά , αφού ξεχάσαμε τη μουσική στο σπίτι...
Μετά από περίπου 4 ώρες οδήγηση, επιβιβαστήκαμε στο καράβι για Ζάκυνθο.
Και με μια ώρα διαδρομή με το Καράβι φτάσαμε στη Zante...

Δεν θα πω πολλά για το νησί...Οι φωτό θα σας πούν περισσότερα :



κολυμπήσαμε ...

...σε αυτά τα νερά...

Μπήκαμε σε σπηλιές....












Είδαμε ναυάγια...





από κοντά...





... αλλά και από μακριά ...

















Είδαμε το ηλιβασίλεμα...



Απολαύσαμε ησυχία....

Μας νανούρισαν τα τζιτζίκια....

Κοιμηθήκαμε αγκαλιά...

Μέσα στη φύση......



Ξυπνήσα στην αγκαλιά σου...

...Χωρίς τζιτζίκια ...

Παρέα μόνο με τον ήχο από το κύμα που σκάει στην ακτή...



Και γυρίσαμε πίσω... Γεμάτοι όμορφες εικόνες... Χρώματα... Μυρωδιές...
Έτοιμοι για έναν μακρυυυυυυυυυυυυ χειμώνα ... Σε χινοδρομικά και ξενώνες....

Έτοιμοι για εκδρομές βουνίσιες!!!!!



Καλό Φθινόπωρο λοιπόν!....
Επειδή ακούγεται καλύτερο από το "Καλό χειμώνα"....:P

Ι ΑΜ BACK

Hellooooooooooooooooo!

Λείπω πολύ καιρό,
Ελπίζω ότι δείξατε κατανόηση...Και δεν με ξεχάσατε εντελώς...
Όπως και να έχει πάντως δεν μετανιώνω γιαυτή μου την απουσία!

Όσοι με γνωρίζετε ξέρετε ότι χρειαζόμουν ένα break από τα πάντα...

Αυτό έκανα λοιπόν, γιαυτό και δεν ζητάω συγνώμη από κανέναν..

Όλα έγιναν ώς εξης :

Ένα ξημέρωμα πριν από μισό μήνα, πήρα την Ηλιαχτίδα μου, έβαλα στη βαλίτσα μου λίγα ρούχα (και κάτι παραπάνω από λίγα...ξέρετε τώρα...), έκλεισα κινητά και έφυγα...

Άφησα τη δουλειά μου που μ'αρέσει (αλλά με πιέζει),
Άφησα πίσω μου την πόλη αυτή που λατρεύω, (αλλά με πνίγει μέρα με τη μέρα όλο περισσότερο)
Άφησα σπίτι, γονείς, γάτες και σκύλους,
και με μόνη παρέα τον πειρατή μου, το κόκκινο τουτού και πολύ μουσική την κάναμε για άλλα μέρη...



Εκεί
γνώρισα Βασίλισσες και Βασιλιάδες,





Είδα








ημίθεους να πεθαίνουν...

Βρέθηκα σε άλλες εποχες, και περασμένους αιώνες...


Και είναι πρώτη φορά που νιώθω ότι έκανα διακοπες από τα πάντα...




Και είναι πρώτη φορά που ένιωσα ότι ξεκουράστηκα...

Και είναι η πρώτη φορά που δεν ήθελα να γυρίσω πίσω...


Αυτό το νησί μου έκλεψε την καρδιά,
Δεν έχω σταματήσει λεπτό να σκέφτομαι
τα μέρη που επισκεύθηκα,
τα χρώματα που είδα να απλώνονται μπροστά μου,

Μύρισα

τις μυρωδιές που είχα πολλάααααααα χρόνια να μυρίσω...

Την υγρασία ανακατεμένη με τη μυρωδιά της φύσης....

Άκουσα

Τον ήχο της σιωπής...

Την ανάσα σου δίπλα μου και τίποτα μα τίποτα άλλο....

Είδα

Την ομορφιά που δεν φυλακίζεται σε καμιά φωτογραφία και σε κανένα ηλιοβασίλεμα...




Ετοιμάζομαι για ένα ακόμα ταξίδι, έναν ακόμη προορισμό...


Αλλά ξέρω ότι σαν την Κέρκυρα δεν θα βρώ πουθενα...