Επιστολή προς Αδερφούς

Αγαπημένε Αδερφέ,

Σου γράφω από το πολύβουο γραφείο.

Η κοσμοσυρροή σήμερα ήταν πέρα από κάθε προηγούμενο,αν και συμβαίνει καθημερινά εγώ δε λέω να τη συνηθίσω. Κάνει casting ο διπλανός και έχουν παρελάσει από εδώ μέσα όλες οι φυλές των ανθρώπων. Μέρες τώρα μπαινοβγαίνουν επώνυμοι, ανώνυμοι, ψηλές, κοντές, ξανθές, μελαχρινές, αδύνατες, χοντρές, κοντοί χοντροί με κοιλιά ψηλοί γαλανομάτηδες και τι να σου λέω. Η λίστα ατελείωτη.... Θα μου πεις, γιατί δεν κάθεσαι στο σπίτι σου?Τι να σου λέω καλύτερος αυτός ο χαμός από το χαμό που γίνεται στο σπίτι...Δεν χωράω πια πουθενά...

Και τώρα που το ανέφερα, ξέρεις, ψάχνω σπίτι. Είμαι απελπισμένη ...Τα έχω δεί όλα...Ρετιρέ, υπόγεια, ισόγεια , ανώγια και κατώγια...Καταλαβαίνεις την κατάσταση...Δεν μπορώ άλλο αδερφέ...Τίποτα δεν μου κάνει, και σε κανέναν δεν κάνω...Δεν ξέρω που θα πάει αυτή η κατάσταση...Και δεν έχει και ζέστη ρε γαμώτο να ρίξω το φταίξιμο εκεί.

Άσε αυτή η βροχή...Έχουν μουχλιάσει οι μασχάλες μας αδερφέ...Σε λίγο θα βγάλω βράγχια και λέπια μη σου πω... Καλύτερα θα είναι πιστεύω...Να συναναστρέφομαι με ανθρώπους που δεν μιλάνε...και δεν καπνίζουν. Πολύ σημαντικό αυτό το τελευταίο. Τι και αν απαγόρευσαν το κάπνισμα στην εταιρεία; Εδώ στο -1 χεσμένους μας έχουν όλους. Μέχρι και καναπεδάκι έβγαλαν έξω από το γραφείο, στον κοινόχρηστο χώρο για να μαζεύονται και να ντουμανιάζουν με την ησυχία τους, αλλά άδειο μένει το καναπεδάκι...Δεν κουνιούνται σου λέω από εδώ μέσα...Και παφ πουφ...ΌΛΗ ΜΕΡΑ! Βρε τι το λέω όμορφα, τι φωνάζω να μην καπνίζουν...Είτε μιλάω είτε πέρδομαι το ίδιο τους κάνει (Sorry κιόλας!!). Έχω τρελαθεί αδερφέ...Σχολάω κάθε μέρα και όταν φεύγω από εδώ τα ρούχα μου μυρίζουν σαν να χαριεντιζόμουν ολημερίς σε κανένα χαμαιτυπείο... Καταλαβαίνεις την κατάσταση...Και δεν έχω και σπίτι να πάω να ηρεμήσω...Σαν το άστεγο τριγυρνάω στους δρόμους μέχρι να νυχτώσει και να πάω να κοιμηθώ...Απαπαπα....

Χάλια η κατάσταση σου λέω....

Βέβαια επειδή κάθε κατάσταση έχει και τη θετική της πλευρά και επειδή έχω αποφασίσει να τα βλέπω όλα πιο θετικά, υπάρχουν και καλά πράγματα στη ζωή μου. Ξέρεις ..Υπάρχει ένας τομέας – αυτός με τον πειρατή - που όλα πάνε καλά, (πάλι καλά...) ΉΡΩΑΣ λέει ο διπλανός εδώ... Δεν ξέρω αν όντως είναι Ήρωας που με αντέχει αλλά να 'ναι καλά...Ηρεμώ που και που σε μια αγκαλιά και εγώ....

ΑΑΑ!Έχω και άλλο νέο να σου πω...Βρήκα δεύτερη δουλειά..Βεέεεβαια, δεν πρόλαβα να φύγω από τη μία και να έχω ελεύθερο Σ/Κ το έκλεισα πάλι...Στο WΑΒΙ πήγα και συνεννοήθηκα..Από εδώ και πέρα Π/Σ/Κ θα με βρίσκετε στην Πολιτεία...Έτσι για να περνάει η εβδομάδα ευχάριστα βρε αδερφέ...Καταλαβαίνεις....

Αυτά τα νέα που λες από τη μαγευτική Αθήνα. Ελπίζω να βρώ λύση σύντομα σε όσα με απασχολούν και να σου στείλω σύντομα επιστολή με ευχάριστα νέα...

Σε τσιμπώ γλυκά

Σκορπίνα

ps. Οι στίχοι δωράκι από εμένα...:p

Ευσταθία - Ελεύθερος Χρόνος

Μάης μήνας στην Αθήνα μ΄απεργία
κι αλλεργία φαγητό στο πόδι
και τρέχουμε όλοι
Να προλάβουμε το λεωφορείο
το μετρό το ραντεβού στις δύο
το παπούτσι το καινούριο μου με κόβει

Που΄ναι ο ελεύθερος χρόνος πού πήγε
σε ποια παραλία τι όμορφο είδε
κι εδώ μας παράτησε σ΄ένα μπελά
Κι εσύ που να΄σαι αγάπη μου τώρα
που βρήκα χρήμα μα δεν έχω ώρα
να σ΄αγκαλιάσω να νιώσω Θεά

Με τα χαρτάκια στο ψυγείο θ΄αγαπιόμαστε
θα κλαίμε θα γελάμε
και αυτή την τόσο τέλεια τάξη δεν χαλάμε
Ως πού θα τραβήξει αυτό το αστείο
θέλω επειγόντως τσιγάρο και μπύρα
μήπως και κρατήσω έτσι χαρακτήρα

Που΄ναι ο ελεύθερος χρόνος πού πήγε
σε ποια παραλία τι όμορφο είδε
κι εδώ μας παράτησε σ΄ένα μπελά
Κι εσύ που να΄σαι αγάπη μου τώρα
που βρήκα χρήμα μα δεν έχω ώρα
να σ΄αγκαλιάσω να νιώσω Θεά