(Μετα)Φυσικές ανησυχίες... Skorpina's speaking

Τις τελευταίες μέρες έχω περίεργες μεταφυσικές ανησυχίες...
(Ενίοτε θρησκευτικές αλλά δεν το κάνω θέμα)

Δεν θα σε ζαλίσω με αυτά, άλλωστε απάντηση δεν θα πάρω ακόμα και αν δημιουργήσω forum με ερώτηση "Που πάει η ψυχή μετά το θάνατο?Άραγε αποδημεί σε άλλους τόπους, ή ξαναέρχεται με άλλη μορφή(βλ. χελώνα)"

Απλά σε ενημερώνω αγαπητέ αναγνώστη ότι, αν και θά 'θελα, δεν είμαι Ναπολέων!!
Έτσι δεν μπορώ να κάνω πολλά πράγματα ταυτόχρονα.
Πριν λίγες μέρες επεξεργαζόμουν το ταξίδι μου.
Τώρα έχω μεταφυσικές ανησυχίες...

Σε δουλειά να βρισκόμαστε...


Άραγε γιατί βλέπουμε όνειρα?

Ούτε αυτό θα στο αναλύσω γιατί θα με στείλεις στο Δαφνί, το ξέρω. Άμα σου πω ότι σκέφτομαι ότι η ψυχή αλλάζει διάσταση και ζει καταστάσεις που εγώ θα τις ζήσω πιο μετά...Τι θα μου πεις...

Ότι είμαι για το Δαφνί το ξέρω, το ξέρω...

Θα σου μιλήσω για πράγματα στα οποία έχω καταλήξει.

Θεωρία πρώτη

Κάθε τι που ζούμε μας προσθέτει εμπειρία.

Το ταξίδι μου, ήταν μια εμπειρία.
Πέρα από την εξερεύνηση άλλων τόπων και άλλου τρόπου ζωής, το ταξίδι μου με έμαθε να εκτιμώ την καθημερινότητά μου.


Δεν έχει σημασία πόσο μουντή είναι η καθημερινότητά μας.
Δεν έχει σημασία αν πνίγεσαι στη καθημερινή χαζομάρα συναδέλφων και προϊστάμενων.
Δεν έχει σημασία που πηγαίνει η ψυχή σου αφού αφήσει το σώμα σου.
Ούτε έχει σημασία τι όνειρα βλέπεις.

Σημασία έχει το πρωί που ξυπνάς να αντικρύζεις ένα πρόσωπο που να σε κάνει να χαμογελάς. Ακόμα και αν το πρώτο πράγμα που θα πείς αντί για καλημέρα είναι χαζά παραπονάκια...

Ξέρω ότι ακόμα και βλέπω ταινία στην αγκαλιά σου ενώ κοιμάσαι δεν νιώθω μόνη μου...

Ξέρω ότι ευγνομονώ Αυτόν εκεί πάνω που ξυπνάω σε μια ζεστή αγκαλιά...

Και ξέρω ότι κάθε μέρα (θα έπρεπε να) είναι μια καινούρια μέρα.

Απλά θέλω κάποιον να μου τα θυμίζει :)))))))))))))))))


Αυτά από μένα αγαπημένε αναγνώστη.
Νεότερα σύντομα!

Καλως ήρθαμε!!!

Πάσχα abroad...

Ξεχωριστή εμπειρία, αφού μάθαμε ότι ο Χριστός Ανέστη, από το τηλέφωνο γύρω στη 1.30 ώρα Ελλάδας, ενώ εκεί είχε αναστηθεί μια εβδομάδα πριν και θα ξανααναστενόταν περίπου 13 μέρες μετά...

Βρε τι σου κάνει αυτή η τεχνολογία...

Παρόλα τα περίεργα πέρασα πολύ όμορφα.

Brugge

(Μπρρούγε όπως λένε και οι ντόπιοι Βέλγοι που μιλάνε Ολλανδικά, και επειδή δεν έχουν αποφασίσει αν είναι Βέλγοι ή Ολλανδοί θέλουν να αποσχιστούν σε ξεχωριστό κράτος - αυτό θα πεί διχασμένες προσωπικότητες...)


Είπαν :

The place to be to drink the best hot chocolate

Συμφωνώ και επαυξάνω...
Έφαγα και ήπια την καλύτερη σοκολάτα του κόσμου ...

Ήπια το καλύτερο mojito ever (μετά από το δικό μου φυσικά)

Άκουσα μουσικούλα λίγη αλλά καλή...

Είδα τα ωραιότερα τοπία

Μέρα

Και νύχτα!


Περπάτησα και έκανα βαρκάδα

ανάμεσα στα ωραιότερα χρώματα

Και λίγο πριν φύγω,

εκεί κάπου στο σταθμό των τραίνων,

κοίταξα πίσω και έδωσα ραντεβού ξανά...

Εις το επανειδήν λοιπόν....

Τη συστήνω ανεπιφύλακτα σαν τον πιο όμορφο προορισμό για ερωτευμένους και μη,
για ζευγάρια και φίλους, για οικογένειες και για παιδιά, για όλους και για όλα...

Brugge : The right place to be.-

AAA!Ξέχασα! (μακάρι να ξεχνούσα...)

Πήγα και Άμστερνταμ... - Amstel Dam - Η πόλη που πήρε το όνομά της από τo φράγμα του ποταμού Άμστελ (όχι δεν είναι ποταμός από μπύρα, η μπύρα πήρε το όνομά της από τον ποταμό καθώς διασχίζει ολόκληρη την πόλη...)

Σε αντίθεση με την Brugge, το Amsterdam μου άφησε πικρή και βρώμικη γεύση.

Από την αρχή μέχρι το τέλος...

Βρώμικη πόλη, από όλες τις απόψεις, αναδύει μυρωδιά "χόρτου" από παντού σαν να την εκπνέει η ίδια η πόλη και αποτελείται από :
Gay, όλων των ειδών και όλων των ηθών, μαστουρωμένους, έμπορους ναρκωτικών, "κορίτσια", φοιτητόνια, και τουρίστες -επίσης όλων των ειδών..

Μοναδικές εξαιρέσεις :

Ο ζωολογικός κήπος που είναι μεγάλος και είδα πανέμορφα ζωάκια- ψαράκια κλπ.

Τα πανέμορφα κανάλια της με τις φωτισμένες γέφυρες,


Τα πανέμορφα - όχι πάντα - "κορίτσια" της - επίσης όχι πάντα - μέρα και νύχτα έτοιμες για όλα...


Δεν κάπνισα weed, ούτε έφαγα space cake, ακόμα και αν το έκανα όμως, δεν νομίζω να άλλαζε η άποψή μου...


Όμορφες πινελιές :

Παρακολούθησα μια συναυλία στην Dam Square και άκουσα πολύ ωραία live jazz.

Τελικά, όταν έφτασα στο central station με τις βαλίτσες στο χέρι δεν έριξα ούτε μια ματιά πίσω, και ορκίστηκα ότι ήταν η τελευταία φορά που ειδωθήκαμε με αυτήν την πόλη.-

Ένα μεγάαααααααααλο ευχαριστώ στον φωτογράφο μου,
για τις υπέροχες διακοπές και για τις φωτό που μου παραχώρησε, τις οποίες χρησιμοποιώ για να αναδεικνύοντας το ταλέντο του - καθότι το 'χεις!Πως να το κάνουμε!!!!!!

Εξτρα φωτό :

http://francisanderson.wordpress.com
http://www.mrseb.co.uk/journal.htm

Βροχή in & out of love...:)

Σήμερα βρέχει καταρρακτωδώς από το πρωί.

Έχει βδομάδες τώρα που βρέχει καταρρακτωδώς μέσα μου.


Θες η πίεση?Θες το άγχος?
Θες το ότι είμαι ανικανοποίητο ον από τη φύση μου?
Θες ότι είμαι αχόρταγη και τίποτα δεν μου φτάνει?
Ότι και να πεις μέσα θα είσαι.

Αγχώθηκα, πιέστηκα,βαρέθηκα, απογοητεύτηκα..


Όπως πάντα όμως μετά τη βροχή βγαίνει ο ήλιος.
Και κάπου ανάμεσα το ουράνιο τόξο...

Αυτή η γέφυρα που σε περνάει από τη βροχή στον ήλιο...

Λένε λοιπόν, ότι αν μπορέσεις να φτάσεις στην άκρη του ουράνιου τόξου θα βρεις ένα ξωτικό με έναν θησαυρό.

Σήμερα λοιπόν, που έξω βρέχει από το πρωί, εγώ είδα μέσα μου το ουράνιο τόξο μου...

Και ξέρεις τι έκανα? Το ταξίδεψα βήμα - βήμα το ουράνιο τόξο μου.

Μέχρι που έφτασα στην άκρη του...


Είχαν δίκιο τελικά...
Βρήκα τον θησαυρό μου...Στο χαμόγελό σου...

Ετοιμάζω βαλίτσες λοιπόν!
Παίρνω λίγα ρούχα, πολλή καλή διάθεση, και φυσικά πολλά χαμόγελα...

Φεύγω για ένα μερός με πολλή βροχή, αλλά δεν με νοιάζει που θα βρέχει, γιατί εγώ μέσα μου βλέπω τον ήλιο να βγαίνει, και έχω ήδη αρχισει να νιώθω τη ζεστασιά του...


Γιατί όσο και να βρέχει, όσο κρύο και να κάνει,

Να θυμάσαι ότι όλα όσα χρειάζεσαι είναι μια τεράααααστια αγκαλιά και ένα χαμόγελο...

Καλή ανάσταση σε όλους...

Θα τα πούμε σε λίγες μέρες με πολλά νέα και πολλές φωτογραφίες!!!

Σας τσιμπώ γλυκά

Σκορπίνα!

φωτό :
http://www.missouriskies.org/
http://www.creativityandcognition.com/blogs/andrew/

Blast from the past + Μια νύχτα αναμνήσεων

Alexia - Orkisou (1st video version)

Σε έψανχα.Καιρό τώρα.

Προσπάθησα με όλους τους τρόπους και όλα τα μέσα να σε βρω.

Ήθελα απλά να σου μιλήσω.

Υπήρχαν φορές που ήθελα απλά να κλάψω και εσύ να με ακούς.

Υπήρχαν φορές που ήθελα απλά να σε ακούω.Χωρίς να μιλάω. Μόνο να ακούω τι έχεις να πεις.

Υπήρχαν φορές που ήθελα να σου κάνω παράπονα...

Ήθελα να σου πω για εκείνες τις στιγμές που η απόσταση είναι χιλιόμετρα.

Μίλια ολόκληρα.

Ήθελα να σου πω για τις φορές που ένιωθα χάσμα , γκρεμό ανάμεσά μας...

Ήθελα να σου πώ για τις στιγμές που ένιωθα ότι σε έχασα...

Και επιτέλους ήρθε η στιγμή που σε βρήκα.

Σε είχα εκεί στην άλλη άκρη της γραμμής να περιμένεις το παράπονο μου.

Και ενώ ήμουν πεπεισμένη ότι θα αρχίσω τη γκρίνια – όπως πάντα- δεν βρήκα νόημα.

Η φιλία είναι τόσο δυνατή, που όταν σου μιλάω νιώθω σαν να σε έχω δίπλα μου. Και ας είσαι μια ολόκληρη ήπειρο μακριά...

Σαν να πίνουμε τον καφέ μας μαζί.

Σαν να σκουπίζεις το δάκρυ μου.

Νιώθω τη ζεστασιά σου.Τη σιγουριά σου.

Τι και αν περάσαν χρόνια?

Τι και αν θα περάσουν και άλλα ?

Ξέρω ότι αυτή η χημεία δεν θα αλλάξει ποτέ. Και όταν πάλι θα βρεθούμε θα είναι σαν να μην πέρασε ούτε μια στιγμή.

Το ξέρεις το νιώθεις. Το ζήσαμε πριν χρόνια και θα το ξαναζήσουμε...

Έτσι είναι οι σχέσεις.

Όταν υπάρχει κάτι απλά υπάρχει.

Χωρίς να προσπαθείς να το γεμίσεις με νόημα.

Απλά υπάρχει.

Και το νιώθεις κα το νιώθω...

10 + 1 πράγματα που δεν ξέρετε για μένα

Εδώ είμαι λοιπόν με καινούριο Blogoπαίχνιδο να εγκαινιάσω το νέο μου look. Πάμε λοιπόν να αποκρυπτογραφήσουμε το άτομο σκορπίνα στην προσπάθειά μας να γνωριστούμε καλύτερα...

1) Ξεκίνησα το κάπνισμα σε ηλικία 12 χρονών - 6η Δημοτικού - μαζί με την κολλητή μου Βαρβάρα ένα μεσημέρι σπίτι μου με τσιγάρα Camel και παγωτό πύραυλο Over ακούγοντας στο τέρμα Oasis - Wonderwall και Green Day - Creep. Φυσικά με έπιασαν οι γονείς μου την ίδια μέρα και έγινε το σώσε!

2) Παρόλα αυτά κάπνιζα μανιωδώς (4 πακέτα τη μέρα) για 11 χρόνια μέχρι πέρυσι που μια άκρως στρεσσαριστική μέρα στη δουλειά αποφάσισα ότι θα το κόψω και δεν ξανακάπνισα έκτοτε.. Τώρα ενάμιση χρόνο μετά αραιά και πού κάνω κανένα πουράκι για τη γεύση...:)

3) Στην ίδια ηλικία (12 χρονών) πίστευα ότι όλος ο κόσμος είναι ένας εγκέφαλος που λειτουργεί ομαδικά σε στυλ πρόβατου, καθοδηγούμενος από τα πρέπει της κοινωνίας τα οποία έχουν επιβάλλει πουριτανοί φαλλοκράτες, ενώ εγώ (μαζί με μερικούς άλλους) βρίσκομαι εκτός αυτού του συστήματος και προσπαθώ να ζήσω την όμορφη πλευρά της ζωής που περιέχει προβληματισμούς για καίρια ζητήματα (βλ. αν υπάρχει Θεός και γιατί επιτρέπει να γεννιούνται παιδάκια άρρωστα, γιατί γίνονται πόλεμοι κλπ κλπ).

4) Η πρώτη μου σχέση ήταν στην 5η Δημοτικού με έναν συμμαθητή μου - μεγάαααααλος έρωτας κατά τους γονείς μου. Κατ εμέ ο πρώτος μου έρωτας ήρθε 2 χρόνια αργότερα με τον Γιώργο - ξανθό γαλανομάτη ελληνοαμερικάνο και 5 χρόνια μεγαλύτερό μου, με τον οποίο ήμασταν μαζί 1 χρόνο και είχαμε βρεθεί 10 φορές....Ακούγαμε rave και ανησυχούσαμε για τη "μάνα raver" που έβγαινε στα κανάλια να υπερασπιστεί το νέου τύπου πρεζόνι γιο - κόρη της...Μεγάαααααααλα προβλήματα σου λέω τότε!!!!!

5) Έχω μεγάλο θέμα με τον θεσμό οικογένεια. Είναι ό,τι πιο ιερό έχω και τον σέβομαι όσο τίποτα άλλο. Πιστεύω ακράδαντα στη συντροφικότητα και την παντοτινή αγάπη χωρίς ενθουσιασμούς και άλλες παροδικές βλακείες. Εξού και η κάθετη διαφωνία μου με εξωσυζυγικές σχέσεις, αλλά και κάθε είδους προσβολή αυτού του θεσμού.

6) Ένιωθα από πάντα παιδί των μαθηματικών και ήθελα να γίνω προγραμματίστρια Δικτύων για Η/Υ.

7) Στην 3η Λυκείου και ενώ αγωνιζόμουν για να αποκτήσω τα εφόδια που θα χρειαζόμουν για να περάσω Πληροφορική Αθήνας, παράτησα το σχολείο (άνευ απουσιών σε συνεννόηση με τη Διευθύντρια) και διοργάνωσα 2 συναυλίες για φιλανθρωπικό σκοπό. Αποτέλεσμα? 3 εβδομάδες πριν δώσω πανελλήνιες ανακοίνωσα σε ΌΛΟΥΣ ότι θα σπουδάσω Δημόσιες Σχέσεις - ότι και έκανα τελικά, για να ασχοληθώ με τον καλλιτεχνικό τομέα....

8) Το μεγαλύτερο όνειρό μου είναι να ζήσω για λίγα χρόνια στην Νέα Υόρκη.

9) Το πιο άπιαστο όνειρό μου είναι να ταξιδέψω σε όλο τον κόσμο και να γνωρίσω νέες χώρες πόλεις και ανθρώπους.

10) Είμαι εγωίστρια και πεισματάρα σε τρελό βαθμό. Του στυλ προσπαθώ για κάτι και ενώ μπορεί να περνάω δυσκολίες δεν πρόκειται να δεχθώ βοήθεια από κανέναν μόνο και μόνο για να πάρω εγώ την αίγλη όταν τελικά τα καταφέρω....(γιατί θα τα καταφέρω σίγουρα...:P)

bonus) Όταν ήμουν μικρή πίστευα ότι η διαφορά των αγοριών και των κοριτσιών είναι ότι τα κορίτσια έχουν μακριά μαλλιά. Και μέχρι τα 15 μου δεν είμαι σίγουρη ότι είχα ξεκαθαρίσει πια ακριβώς είναι η κυριότερη διαφορά μας....


Δίνω πάσα λοιπόν σε :

modus vivendi (χρωστάς κι άλλα εσύ....)
artou (εσύ και αν χρωστάς...κάνε μια αναδρομή)
lockheart (μάκια)

ουυυφ!Τελείωσα!~!

Καιρό τώρα θέλω να αλλάξω, σας το είχα πεί άλλωστε...
Εδώ και μέρες το πολεμάω να βρώ το κατάλληλο template...
Tελικά βρήκα κάποιο που μου άρεσε και αποφάσισα να το αλλάξω - μαύρη η ώρα -...

Ο υπολογιστής δεν έχει σβήσει εδώ και 4-5 μέρες... Και όλο τον ελεύθερο χρόνο μου τον αφιέρωσα στο να αλλάξω ό,τι δεν μου άρεσε από το template που είχα επιλέξει.Μη φανταστείτε δεν έχω καμία ιδιαίτερη γνώση προγραμματισμού αλλά με λίγο υπομονή και αρκετές προσπάθειες όλα γίνονται!

Έτσι λοιπόν κατέληξα σ'αυτό το Look. Είναι βέβαια λίγο μουντο...Αλλά με τον καιρό θα αλλάξει και το χρωματάκι μου....:)

Σας φιλώ γλύκά και πάω να ετοιμαστώ για να πιώ το καφεδάκι μου!Επιτέλους!

Μουτς!

Χαρούμενες Λιακάδες!

Αυτός ο Απρίλιος!Πόσο μ'αρέσει!!!

Εκτός του ότι η Άνοιξη είναι επίσημα εδώ - μου το λένε κάθε μέρα τα λουλουδάκια που χρωματίζουν τους γύρω κήπους, αλλά και η διάθεσή μου που έχει αρχίσει να ζουζουνίζεται ήδη!
Ο Απρίλιος μας έχει φέρει κάτι λιακάδες...Μα κάτι λιακάδες...Άλλο πράγμα!

Σήμερα λοιπόν ξύπνησα το πρωί, έβαλα τα κοντομάνικά μου και χωρίς μπουφάν πια πήγα για μια βόλτα για οφθαλμόλουτρο - αφού τα οικομικά μας δεν μας το επιτρέπουν για ψώνια και η βόλτα καλή είναι... Περπάτησα πάνω από δυο ώρες στα μαγαζιά έκανα τις δουλειές μου και γύρισα πίσω με μια απίστευτη διάθεση...

Αν και δεν είμαι fan του φραπέ, έφτιαξα τον πρώτο του χρόνου κάθισα στην οθόνη μου και απολαμβάνοντας τον ήχο από τα παγάκια στο ποτήρι σας γράφω αυτές τις γραμμές. Δεν έχω την θέα της φωτογραφίας, αλλά σας το υπόσχομαι ότι το Σάββατο το πρωί θα προσπαθήσω να βρεθώ σε παραλία, και αν είναι πολύ κρύο για μπάνιο θα κάνω βόλτα στην άμμο...

Σας έχω πει πόσο λατρεύω το καλοκαίρι?
Μόνο και στην ιδέα της θάλασσας ανατριχιάζω από χαρά...

Ετοιμάζομαι για άκρως καλοκαιρινές εξορμήσεις...:)

Σας στέλνω πολλά λιακαδερά φιλιά

Και να μην ξεχνάτε να χαμογελάτε...Ένα χαμόγελο πάντα προδιαθέτει θετικά.Και αν δεν έχετε καλή διάθεση, κοιταχτείτε στον καθρέφτη σας και χαμογελάστε...Ξέρω τις σας λέω...:)))))

Καλημέρα - Καλό μήνα....:PPPP

Δεν κοιμήθηκα καλά. Νιώθω χάλια. Πονάει το στομάχι μου.
Παίρνω μια μέρα ρεπό και αρρωσταίνω.
Μήπως να μην ξαναπάρω και να πάω από υπερκόπωση μια και καλή?

Πρέπει να πάω να πληρώσω τη ΔΕΗ 200 ευρώ...γ@*$@#*

Ας μου βρει κάποιος μια δουλειά της προκοπής, γιατί εγώ μόνο της ανεπρόκοπης βρίσκω...

Για να μην τρελαθώ όμως αποφάσισα πριν απ' όλα να πάρω το χάπι μου.


Το σπίτι μου έχει φωλιά από ζώα...Κάποιος να μου φέρει έναν μελισσοανιχνευτή να βρει τη φωλιά και ένα μελισσοκτόνο να τα σκοτώσει τα βρωμόζωα!Έχουν βάλει σκοπό τη ζωή τους να με τρομάζουν. Εκεί που κάθομαι ακούω "βζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζ", και πετάγομαι σαν ελατήριο!
sosososososososososososososososososososososososososososososososososososososososososososos

Και επειδή οι μέρες που γ@@@@νται τα πάντα πέρασαν.
Τώρα χρειάζομαι επειγόντως ξεκούραση...

Μη με ψάξεις...

Για τις επόμενες 10 ώρες ελπίζω να βρίσκομαι ανάσκελα
(και μπρούμυτα μη σου πω....)

Υ.Γ. Και μη μου σχολιάσει κανείς την gay-friendly μουσική επένδυση γιατί θα πιαστούμε μαλλί με μαλλί...