Santaaaaaaaaaaa! ΓΡΑΜΜΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!

Αγαπημένε Άγιε Βασίλη,

Τι κάνεις?Πως είναι η υγεία σου φέτος?Έμαθα ότι ένεκα της Η1Ν1 δεν σε αφήνουν να αγκαλιάζεις τα παιδάκια για φωτογραφίες μην κολλήσουν.Αχ! Αυτή η κρίση θα μας γονατίσει όλους. Πρώτα η οικονομία που σε έβγαλε και εσένα στο δρόμο να φωτογραφίζεσαι σαν αξιοθέατο και τώρα έρχεται και ο ιός να σε αποτελειώσει...Κουράγιο Άγιε μου, θα περάσει και αυτό...

Οι τάρανδοι καλα?Μήπως χτύπησε κανένας ταρανδούλης στις πρόβες με το έλκηθρο?Αν έχεις πρόβλημα πές μου να σου φωνάξω κανένα άντρα καμιάς απ'τις γνωστές μου...Μερικοί από αυτούς έχουν μεγαλύτερα κέρατα από τους δικούς σου, αλλά πιστεύω να μην πειράζει. Anyway, ότι θες εδώ είμαι!

Εγω καλά είμαι. Φυσικά είμαι πολύ καλύτερα από πέρισυ τέτοιες μέρες, που με έψηνε ο πυρετός και τα ψυχοσωματικά με είχαν πιάσει στο φουλ! Η δουλειά ευτυχώς τελείωσε - όχι τελείως προς Θεού, απλά τελείωσε το δύσκολο κομμάτι - και τώρα μπαίνουμε στα ελαφριά. Όλα καλά είναι αγαπημένε μου. Παραδόξως βέβαια, γιατί έχω συνηθίσει τέτοιες μέρες να με τρώει μια δυστυχία.

Ας μη σε ζαλίζω όμως αγαπημένε μου Άγιε. Σου γράφω για να σου πω τι δώρο θέλω φέτος.

Κατ'αρχήν να σε ενημερώσω ότι φέτος ήμουν μέτριο παιδί. Δηλαδή είχα και καλές και κακές στιγμές. Μάλλον είχα περισσότερες κακές, αλλά οι καλές μου ήταν ποιοτικές (:P) .Δικαιολογίες φτηνές....Ήμουν πολύ κακο παιδί, βασάνισα τους αγαπημένους μου μέχρι σκασμού. Αλλά αγαπημένε μου Άγιε, με βασάνισαν και εμένα πολύ στη δουλειά. Γιαυτό φέρθηκα άσχημα.

Όμως θέλω να σου ζητήσω μια χάρη. Να ξέρεις ότι σε όλους τους ανθρώπους οι οποίοι με περιβάλλουν πρέπει να καταχωρήσεις στα δικά τους γράμματα την ατελείωτη κατανόηση και την υπομονή που έκαναν για χάρη μου.Να φανείς γενεόδωρος σ'αυτούς!

Όσο για μένα λίγα πραγματάκια θέλω.

1)Θέλω να έχω δουλειά!

Βάλε το χεράκι σου να μην πεινάσω και φέτος, να μην φουσκώσω τις πιστωτικές και να μην καταχρεωθώ σε φίλους και γνωστούς για να πληρώσω το νοίκι - και τα παπούτσια που αγοράζω μανιοδώς.

2)Θέλω να έχω αγάπη!

Σ'ευχαριστώ για την αγάπη που έλαβα φέτος, κάπως έτσι και καλλυτερα να είναι και του χρόνου. :D

3)Θέλω να έχω υγεία!

Όχι μόνο εγώ. Θέλω αγπημένε μου Άγιε να έχουν υγεία όλοι οι άνθρωποι, μα κυρίως αυτά τα παιδιά που σπανίως κάνουν γιορτές σπίτι τους - όπως λέει και ο αγαπημένος μου SAKIS στη διαφήμιση με το αρgoydaki . Πολύ στεναχωριέμαι Άγιε μου για όλα αυτα τα παιδάκια που δεν μπορούν να νιώσουν τη μαγεία των Χριστουγέννων. Κάνε ένα καλό βρε να πάνε και αυτά σπίτι τους!

Αυτά τα λίγα από εμένα την αγαπημένη σου Σκορπίνα!

Φιλιά πολλά :)

φωτό:
http://www.dhh.louisiana.gov/offices/?ID=136
http://www.digital-photo.com.au/v/People/Street+Photography/Young_Love_MG_4794.jpg.html
http://kyvoicesforhealth.com/covering_kids.html
http://www.shutterstock.com/pic-38799259/stock-photo-cuckold-man-with-horns.html

Πάτα play και διάβασε. Ακολουθεί κρίση

Κάθε φορά που ξεκινάω κάτι επαγγελματικά είμαι μες τον τρελό ενθουσιασμό. Όσο προχωράει αυτό το "κάτι" κουράζομαι. Απογοητεύομαι από ανθρώπους και συμπεριφορές.
Βαριέμαι αφάνταστα πολύ.

Έχω ένα θετικό, για τη δουλειά μου, αλλά καταστροφικό για τα νεύρα μου. Έχω πείσμα και εγωισμό(τον καλό εγωισμό). Δεν παραταω ποτέ τίποτα. Αν κάποιος λέει ότι γίνεται τότε σίγουρα εγώ μπορώ να το κάνω.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην έχω παραιτηθεί ακόμα και μετά από 4 χρόνια προσπάθειας έχω κάνει τα πάντα.Η μάλλον σχεδόν τα πάντα. Έκανα τη γραμματεία, τον Manager, έκανα δημόσιες σχέσεις. Έκανα τον ψυχολόγο, τη μαμα και τον μπαμπά, έκανα το γιατρό και τη νοσοκόμα. Έκανα τα μαύρα άσπρα και τα αδύνατα δυνατά.

Μαζί με όλα αυτά έκανα των δικών μου τα νεύρα κουρέλια. Αλλά το σημαντικότερο : έκανα και τα δικά μου νεύρα κρόσια...

Αλλά μπήκα στο μάτι όλων.

Όταν ξεκίνησα, ήμουν μικρή και αθώα. (και μη γελάς ήμουν. ΑΚόμα είμαι λίγο ροζ, οφείλω να ομολογήσω) Πληγώθηκα, πόνεσα και απογοητεύτηκα. Τελικά αποφάσισα ότι δουλεύω ανάμεσα σε ζώα. Η ανθρωπιά είναι εξωγήινο ιδίωμα και επουδενή δεν υπάρχει ούτε σαν λέξη στο χώρο αυτό. Τα πάντα τα κινούν τα νούμερα τηλεθέασης και κατ'επέκταση το χρήμα.

Μετά από 4 χρόνια εμπειρίας σε ένα χώρο σκληρό έχω να δηλώσω το εξής :

"Μικρές και μεγάλες τσουλίτσες πανελληνίως, φυλαχτείτε γιατί είμαι ακόμα εδώ και θα είμαι για πολύ ακόμα!"

Όποιος αντέχει ας έρθει :) Από τους υπόλοιπους ζητώ απλά να μου φέρνετε τσιγάρα στο Δαφνί....

Α! το τραγουδάκι είναι αφιερωμένο λέξη προς λέξη σε όλες αυτές τις κυρίες του χώρου μου που χρόνια τώρα προσπαθούν να με πνίξουν αλλά "Δεν ήξεραν πως του έφτιαξα υδρόβια τα κύτταρα γιαυτό λοιπόν δεν πνίγεται, πνιγμένο όσοι το θέλετε εσείς που ενδιαφέρεστε κ δεν το εκμετελευεστε, μια τζούρα του σας έδωσα για να χετε να χαίρεστε, από ουσία δεν ξέρετε είστε μόνο του φαίνεσθε"

Δεν ξέρω για πόσο ακόμα εγώ το ανήσυχο αλάνι θα γυρνώ στα στέκια που γέμισαν ρουφιάνους αλλά θα φανεί στο χειροκρότημα...

Σας φιλώ γλυκά

Αποφυλακίστηκα και ζω ξανά αναμεσά σας...:)

Και οι στίχοι δωράκι :

Stavento - Hey Hop

Βυθίζομαι δεν πνίγομαι δεν ξέρω να υποκρίνομαι,
αυτό που είμαι φαίνομαι γι’ αυτό συχνά και καίγομαι .
Δεν έμαθα να στέκομαι, δεν ξέρω πώς να φέρομαι
απ’ τον βορά σας έρχομαι και στην κορφή κανέλα

ΚΟΥΝΙΑ ΜΠΕΛΑ, ΓΕΛΑ ΜΑΛΑΚΑ ΓΕΛΑ
μοίραζε ο θεός μυαλά και κράταγα ομπρέλα
βγήκα στα ανοιχτά μα ήταν τρύπια η σαμπρέλα.
Βρέθηκα στα κυκλώματα που αλλάζουν όλο χρώματα
φαίνονται πολύ όμορφα μα κρύβουν περιττώματα.
Για μόστρα έχουν στόματα μπροστά βγάζουν αρώματα
σε ξεγελούν γιατί, ρόλο παίζουν τα ονόματα.

Μα εγώ ο φτωχός δεν ήξερα τα έμαθα όλα ύστερα
είπα να πάω μακρύτερα τ’ όνειρο που πρωτύτερα.
Το ζωναν ράμφη μυτερά το στέλνανε βαθύτερα
δεν ήξεραν πως του έφτιαξα υδρόβια τα κύτταρα.

Γι’ αυτό λοιπόν δεν πνίγεται πνιγμένο όσοι το θέλετε
εσείς που ενδιαφέρεστε και δεν το εκμεταλλεύεστε.
Μια τζούρα του σας έδωσα για να χετε να χαίρεστε
από ουσία δεν ξέρετε είστε μόνο του φαίνεστε.

HEY-HOP HEY-HOP
Μάνα μου έπεσα κάτω, τώρα να μην ανησυχείς δεν πάει παρακάτω
HEY-HOP HEY-HOP
Πες ότι ήταν μπόρα, ραδιοκύματα με στέλνουνε σ’ ολη την χώρα.

Η αλήθεια είναι πικράθηκα από όλους κι όλα χάθηκα
μου κρύψανε τον ήλιο το αποτέλεσμα μαράθηκα.
Στο χώμα κοντοστάθηκα ανάσα πήρα βάλθηκα
πείσμωσα κι αποφάσισα στόματα να βουλώσω.

ΠΟΣΟ ΑΚΟΜΑ, ΑΝΗΣΥΧΟ ΜΟΥ ΑΛΑΝΙ ΠΕΣ ΜΟΥ
ΘΑ ΓΥΡΝΑΣ ΤΑ ΣΤΕΚΙΑ ΓΕΜΙΣΑΝ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ.

Και χάνοι που ένα βρακί μονάχα φτάνει
να τους κάνει να ξεχάσουνε όνομα και λιμάνι.
Δεν παίζει παρεξήγηση μιλάω συγκεκριμένα
αυτοί που είναι το πιασαν, τους χτύπησα στην φτέρνα.

ΚΕΡΝΑ ΚΕΡΝΑ ΚΕΡΝΑ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΚΕΡΝΑ
Εσύ όμορφα θα γερνάς για δεν αλλάζεις δέρμα
κι ακόμα δεν κατάντησες σαν άλλους άδεια στέρνα.
Ξέρνα όσες μπορείς δικαιολογίες, πείσε όλο τον κόσμο
ότι είσαι νιος με ευαισθησίες.

Για πουλά λίγο μούρη για ν’ αρέσεις στις κυρίες
και γλείψε όσα έφτυσες, εγώ μετράω απουσίες.

HEY-HOP HEY-HOP
Μάνα μου έπεσα κάτω, τώρα να μην ανησυχείς δεν πάει παρακάτω
HEY-HOP HEY-HOP
Πες ότι ήταν μπόρα ,ραδιοκύματα με στέλνουνε σ’ ολη την χώρα.

Αδέλφια μου Staventos εδώ είμαστε και φέτος

Μανούλα μου με φάγανε οι φίλοι τα κυκλώματα
δεν ήξερα δεν ρώταγα, ανοίξαν τα πατώματα
και έπεσα κάτω, έπιασα πάτο, μα δεν πάει παρακάτω
κοίτα βγήκα ωραίος και μόρτης μέσα από τον βάλτο.
Το πάτησα, το έστριψα, το άναψα και έπιασα
μανούλα το μπουζούκι μου μέσα από το σεντούκι μου

Έβγαλα τα σκουπίδια, έξω από το σπίτι μου
μα και τα υπολείμματα μάγκα από τη μύτη μου.

HEY-HOP HEY-HOP
Μάνα μου έπεσα κάτω, τώρα να μην ανησυχείς δεν πάει παρακάτω
HEY-HOP HEY-HOP
Πες ότι ήταν μπόρα, ραδιοκύματα με στέλνουνε σ’ όλη την χώρα.

Keep Living@ # 5

Πετάχτηκε από το κρεβάτι της ιδρωμένη και προσπαθούσε να ανασάνει. Μέρες τώρα δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Έβλεπε παράξενα όνειρα με σκιές και πνεύματα, θάλασσες και βουνά. Το πιο παράξενο όνειρο όμως ήταν αυτό που την έκανε να ξυπνάει κάθε φορά με ταχυπαλμία και ιδρωμένη.

Ήταν λέει σε μια πολύ όμορφη ερημική παραλία ξαπλωμένη, φορώντας το μαγιό της και έκανε ηλιοθεραπεία στον καυτό ήλιο. Ξαφνικά βλέπει στο βάθος έναν άνθρωπο πάνω σε ένα σερφ να περνάει κάνοντας παιχνίδια με τη σανίδα του και τον αέρα. Καθώς ο άνθρωπος πλησίαζε στην ακτή μπορούσε να ξεχωρίσει ότι ήταν ένας νέος άνδρας με πολύ γοητευτικό χαμόγελο. Εκείνος πλησίαζε και απομακρυνόταν συνεχώς από την ακτή βάζοντας όλη του την τέχνη να την εντυπωσιάσει με τα κόλπα του.
Είχε τραβήξει την προσοχή της όταν ξαφνικά ο ουρανός σκοτείνιασε και ο αέρας έγινε πολύ απότομος και απρόβλεπτος. Εκείνη παρακολουθούσε τις φινετσάτες όλο τέχνη κινήσεις του να γίνονται μια απελπισμένη προσπάθεια να ξεφύγει από το μένος της θάλασσας. Η αναπνοή της είχε γίνει πια πολύ γρήγορη καθώς τον παρακολουθούσε άφωνη, ώσπου σε μια προσπάθεια να καβαλήσει ένα κύμα στρέφοντας τη σανίδα του προς την ακτή έχασε την ισορροπία του και έπεσε μέσα στη θάλασσα. Περίμενε να τον δει να ξανασκαρφαλώνει πάνω στη σανίδα του αλλά τίποτα.

Ασυναίσθητα σηκώθηκε και τρέχοντας βούτηξε στη θάλασσα. Κολυμπούσε όσο πιο γρήγορα μπορούσε. Παλεύοντας με τα κύματα κατευθύνθηκε προς τη σανίδα. Φτάνοντας βρήκε τον νεαρό άνδρα αναίσθητο να επιπλέει δίπλα από τη σανίδα του. Το πόδι του είχε μπλεχτεί στο σχοινί που ένωνε το πανί με τη ρίζα του άλμπουρου στη σανίδα και έτσι δεν είχε απομακρυνθεί Με υπεράνθρωπες προσπάθειες ανέβασε το μισό του σώμα στη σανίδα, ώστε το κεφάλι του να είναι έξω από το νερό και τότε ανακάλυψε ότι αιμοραγούσε από κάποιο σημείο στο κεφάλι του. Κολυμπούσε με όλη της τη δύναμη κρατώντας τη σανίδα και προσπαθούσε να τη βγάλει στην ακτή. Όμως τα κύματα ήταν πολλά και μεγάλα που τη χτυπούσαν το ένα πίσω από το άλλο. Το πανί της σανίδας είχε βυθιστεί στη θάλασσα και λειτουργούσε σαν φρένο. Ήταν πραγματικά αδύνατο να φτάσει στην ακτή.

Αφού κουράστηκε να κολυμπάει και οι δυνάμεις της είχαν αρχίσει να την εγκαταλείπουν αποφάσισε να ανέβει πάνω στη σανίδα και να λύσει το πανί να απεμπλακεί η σανίδα για να μπορέσει να την οδηγήσει πιο εύκολα στην ακτή. Πράγματι με πολύ δυσκολία κατάφερε να ανέβει και να μείνει πάνω στη σανίδα καθιστή. Όμως όσο και να προσπαθούσε το άλμπουρο δεν μπορούσε να ξεκλειδωθείαπό τη σανίδα. Κάτι είχε μπλοκάρει και ήταν αδύνατο. Έτσι ανέβασε λίγο ακόμα το σώμα του αναίσθητου νέου και το κράτησε σφιχτά γιατί τα κύματα ήταν πολύ δυνατά και συνεχώς κινδύνευαν να βρεθούν και οι δύο στη θάλασσα.
Άρχισε να κάνει προσπάθειες να τον επαναφέρει, πίεζε με τις παλάμες της ενωμένες το στέρνο του ρυθμικά και του έδινε το φιλί της ζωής. Ο αέρας όμως ήταν πολύ δυνατός και τα κύματα τους χτυπούσαν με μανία.

Κάθε βράδυ η ίδια ιστορία, και κάθε βράδυ ξύπναγε πάντα στο ίδιο σημείο εκεί που προσπαθούσε να επαναφέρει τον νεαρό άνδρα αλλά ποτέ δεν τα κατάφερνε.
Απόψε όμως το όνειρο ήταν διαφορετικό. Απόψε είχε καταφέρει να τον επαναφέρει, όμως...

Επάνω στη σανίδα προσπαθούσε ξανά και ξανά πιέζοντας το στέρνο του, ώσπου κάποια στιγμή ο νέος άνοιξε τα μάτια του βήχοντας, και βγάζοντας νερά. Στην προσπάθειά του να πάρει ανάσα, και να συνειδητοποιήσει τι έχει γίνει και που βρίσκεται, κουνήθηκε απότομα πάνω στη σανίδα.

Εκείνη τρόμαξε τόσο πολύ και καθώς ένα κύμα τους χτύπησε δυνατά, έχασε την ισορροπία της και με μια κίνηση βρέθηκε στη θάλασσα. Πριν προλάβει να πιαστεί από τη σανίδα για να ξανανέβει ένα δεύτερο κύμα την απομάκρυνε. Αμέσως μετά ένα ακόμη κύμα την σκέπασε, και βρέθηκε ολόκληρη μέσα στο νερό χωρίς ανάπνοή. Προσπαθούσε να κολυμπήσει να βγεί στην επιφάνεια αλλά είχε αποπροσανατολιστεί και έκανε κύκλους μέσα στο νερό. Ένιωθε τα πνευμόνια της να αδειάζουν και την έπιανε πανικός .Προσπαθούσε να κολυμπήσει πιο γρήγορα αλλά η αναπνοή της είχε εξαντληθεί. Και σιγά σιγά ένιωθε το κεφάλι της βαρύ και άρχισε να ζαλίζεται.

Τότε πετάχτηκε από το κρεβάτι ανοίγοντας τα μάτια της. Ιδρωμένη με ταχυπαλμία και προσπαθώντας να ανασάνει....

(...to be continued...)
φωτό:
http://www.maldivesreviews.com/page/2
http://www.arubasailboardvacations.com/contact.html
http://www.thmartinez.com/en/img.php?FolioID=151&ID=11968
http://www.pritchardwindsurfing.com/content/view/622/44/
http://www.stephensfolly.com/Waves2008.html