Το Άγιον Πάσχα έλαβε τέλος ακόμη μια χρονιά! Ευτυχώς να λές!
Την Μεγάλη Παρασκευή πήγαμε στην εκκλησία σαν καλοί χριστιανοί. Γυροβολήσαμε την ενορία μας, με τον επιτάφιο παρέα, κουτσομπολεύοντας φίλους και γνωστούς, ενώ ενδιάμεσα ψέλναμε και κανένα στίχο από τα τροπάρια, να μη μας κράξουν κιόλας!
Το Μεγάλο Σάββατο ξαναπήγαμε στην εκκλησία!Ξεκίνησα 12 παρά τέταρτο, έφτασα τρέχοντας στην εκκλησία, όπου έκανα για αρκετή ώρα γύρω - γύρω να βρώ να παρκάρω - που θέση!ούτε για δείγμα!- τελικά άφησα το αυτοκίνητο 3πλή σειρά κλείνοντας τους μισούς "χριστιανούς" που είχαν έρθει να βιώσουν την εμπειρία της Ανάστασης στην ίδια εκκλησία με μένα! Στριμόχτηκα μαζί με όλους τους άλλους στο προαύλιο, χαιρετώντας φίλους και γνωστούς (αυτούς που κουτσομπόλευα την προηγούμενη...). Στη συνέχεια ήρθε το Άγιον Φως, το πήρα και αυτό και αυτομάτως έκρυψα το μαλλί μέσα στο παλτό μη γίνω παρανάλωμα πυρός από καμιά απρόσεκτη γιαγιά με πάρκινσον ή κανένα πυρομανή κολώπαιδο που αμόλησαν ελεύθερο οι γονείς του να ξεσκαρτάρει τους μισούς ενορίτες παίζοντας με την αναμένη του λαμπάδα GORMITI!!
Μόλις αναστήθηκε ο Χριστούλης (δεν το άκουσα να το λένε, απλά άκουσα τα δυναμιτάκια που μου πήραν τα αυτιά και μου έκοψαν τη χολή αντάμα!) Φιλιθήκαμε αγκαλιαστήκαμε, και την κοπάνησα να πάω να πάρω το αυτοκίνητο που θα ενοχλούσε όοοοοοοολους τους εκκλησιαζόμενους να φύγουν, και θα μου κατέβαζαν όλους τους αγίους μόλις το έπαιρναν χαμπάρι! Διασχίζοντας το προαύλιο συναντήθηκα με όλους τους φίλους και τους γνωστούς (για 3η φορά μέσα σε 2 μέρες! έπαθα overdose η γυναίκα!) Ξαναμανάχαιρετιχτήκαμε και επιτέλους μπήκα στο αυτοκίνητο! Ξεκίνησα το δρόμο του γυρισμού για το σπίτι, όπου περίμενε η ζεστή σούπα - φρικασέ της μαμάς που επιμένει να το λέει μαγειρίτσα αλλά που ουδεμία σχέση έχει με το αηδιαστικό αυτό φαγητό! Τελικά μετά από 20 λεπτά μποτιλιάρισμα διέσχισα τα 400 μέτρα που χωρίζουν τον Ναό από το σπίτι της μαμάς, πάρκαρα και κατέβηκα! Επιδόθηκα σε ένα μίνι όργιο φαγητού μετά από 50 μέρες νηστείας και κατέληξα ναρκωμένη να χαϊδεύω την κοιλιά μου στον καναπέ!
Την Κυριακή του Πάσχα, τη λεγόμενη Λαμπρή ξεχυθήκαμε και εμείς όπως όλοι οι καλοί χριστιανοί εις τας εξοχάς για να σουβλίσουμε τον κακομοίρη τον οβελία! Τυλίξαμε τα σκότια του και τ'άντερα γυρω γύρω από τη σούβλα καψαλίζοντάς τα ώωωωωρες ατελείωτες ωσπου να ψηθούν καλά καλά για να επιδοθούμε στο αγαπημένο μας σπορ "τη μασαμπούκα"!
Μετά από ώρες καψίματος και σουβλίσματος - συνοδία πάντα από "καλή ελληνική ηπειρώτικη μουσική" - κοινώς το κλαρίνο που κλαίει και κλαίει και κλαίει ασταμάτητα (αναρρωτιέμαι μερικές φορές γιατί ο κόσμος την Λαμπρή και σε κάθε άλλη γιορτή ακούει κλαρίνα!Είναι τόσο στενάχωρα που είναι λες και έχεις πόνο μεγάλο!), και φυσικά τις γνωστές και μη εξαιρεταίες βρισιές που πήγαιναν και ερχόντουσαν στον αέρα μέχρι να ψηθεί ο οβελίας, στρωθήκαμε στο απέεεεεεεεεραντο τραπέζι στολισμένο με όλα τα καλά, (βλ, αυγουλάκια, σαλατούλες, ψωμάρες, αρνί, -κοκορέτσι δεν έμεινε, φαγώθηκε όλο στη διαδρομή- και φυσικά τζατζίκι!) Και τρώγαμε, και τρώγαμε και τρώγαμε μέχρι που σκάσαμε!
Ρίξαμε και μια λυποθυμία αμέσως μετά και πήραμε το δρόμο της επιστροφής μαζί με όλους τους υπόλοιπους, με τους οποίους συναντηθήκαμε στα διόδια, όπου ξοδέψαμε την ώρα μας κοιτάζοντας ο ένας τον άλλο νυσταγμένοι, και ταλαίπωροι!
Τη Δευτέρα φυσικά κοιμόμασταν σαν τα ζώα, προσπαθώντας να χωνέψουμε τα όσα είχαμε φάει 2 μέρες τώρα, και προετοιμάζοντας τους εαυτούς μας ψυχολογικά και σωματικά για την εβδομάδα των παθών - εεεε την εβδομάδα εργασίας εννοώ, που θα ακολουθούσε!
Αυτα τα όμορφα ζήσαμε και φέτος το Πάσχα!
E LOIPON ....AFTO THEN TO PERIMENA POTE APO SENA !
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Psychedelic Reflection
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι απ'όλα δεν περίμενες???
Τουλάχιστον πήγες εκκλησία (έστω και για 15 λεπτά )και έφαγες και κακομοίρη οβελία. Εμείς που δεν κάναμε τίποτα από αυτά, δεν καταλάβαμε Πάσχα. Τώρα ποιός περιμένει μέχρι το καλοκαίρι για τις επόμενες διακοπές;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά..
@ Αυτή ή αυτός;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά, δεν θεωρώ ότι έκανα Πάσχα, πηγαίνοτνας 15 λεπτά στην εκκλησία...Η αλήθεια είναι ότι δεν κατάλαβα καθόλου Πάσχα φέτος...Άσε που δεν τρώω τον οβελία καθόλου!
Του χρόνου λέω αν είμαστε καλά να πάω σε κανένα μοναστήρι μήπως και καταλάβω τίποτα π'όλη την κατάσταση...
Εσείς τι κάνατε βρε?