Hellooooooooooooooooooooooo!

Αι αμ μπάκ εγκέν...


Εδώ και πολύ καιρό θέλω να επιστρέψω.
Ανοίγω αυτή τη λευκή σελίδα και περιμένω...
Περιμένω...
Περιμένω...

Αλλά αυτή η π@#%&%να η έμπνευση την κοπανάει μόλις δει τον browser να ανοίγει!
Είναι φοβερό!

Μπορεί να μου 'ρχονται ατάκες μέσα στο μετρό, την ώρα που περπατάω κάνοντας window shoping (τρομάρα μου!) η μέσα από συζητήσεις με φίλους! Η έμπνευση είναι πάντα εκεί κάτι τέτοιες ώρες...Μόνο που εξαφανίζεται όταν πλησιάζω το laptop...
Έτσι μέτα από 2 μήνες αρρώστιας δεν έχω καταφέρει να αναρτήσω ούτε ένα μικρό κόμμα...

ΤΙΠΟΤΑ... ΦΤΟΥ ΜΟΥ...

Βέβαια ξέρεις τι λένε?
Αν δεν έχεις κάτι σημαντικό να πείς καλύτερα να μη μιλάς καθόλου....
Έτσι και εγώ βυθίστηκα στη σιωπή αρκετό καιρό τώρα...


Όμως σήμερα με συγκίνησε ένα σχόλιο, το οποίο δε δημοσιεύω (για να μη με πείτε και ψωνάρα!!με ξέρετε άλλωστε...)
Γιαυτό σας γράφω...

Επειδή όσο και να αποφασίσω να εξαφανιστώ, υπάρχετε εσείς που ακόμα και τόσο καιρό μετά ακόμα περνάτε να πείτε την καλησπέρα σας....

Και με συγκινείτε :)

Γιαυτό λοιπόν επέστρεψα! Και σας υπόσχομαι ότι θα σας ενημερώνω για όλα από δω και πέρα!

Νομίζω ότι η περίοδος της χειμεριας νάρκης τελείωσε... (ε βέβαια με τέτοιο ήλιο που έχει τις τελευταίες μέρες πως να μην τελειώσει η χειμερια νάρκη???)


Α και να σας πω και κάτι άλλο?

Ποτέ μα ΠΟΤΕ να μην απογοητεύεστε!

Άνεργη και άεργη όντας τους τελευταίους 3 μήνες είχα χάσει κάθε ελπίδα ότι θα δούλευα πριν τον Σεπτέμβρη...Και τελικά τσουουουουουουουπ! Να σου και η πρόταση...

Ένα θα σου πω αγαημένε μου...
Μην πτοείσαι με τίποτα!!!


Στη γωνία σε περιμένει πάντα μια ευχάριστη έκπληξη...Γιαυτό να μην φοβάσαι να προχωράς...:)