Χριστός Ανέστη!

Ε ναί λοιπόν! Ανέστη με το καλό και φέτος...Οι διαδικασίες κύλισαν χωρίς καμία έκπληξη..

Και εμείς ειμαστε πάλι εδω... Όσοι έφυγαν, έφυγαν. Οι υπόλοιποι που μείναμε εδώ απολαύσαμε μια Αθήνα με άρωμα Αυγούστου. Άδειοι δρόμοι εντελώς (και που να δείτε πόσο άδειοι ήταν οι δρόμοι 12 παρά τέταρτο που τρέχαμε να προλαβουμε την Ανάσταση).

Αν εξαιρέσεις το στομάχι μου που αποφάσισε μεγάλη Πέμπτη να χαλάσει, και τα δέκατα που έκαναν την εμφάνισή τους μεγάλη Παρασκευή παρέα - φυσικά - με τόοοοοοοονους πονοκέφαλο, και ότι αυτά τα δύο εναλλάξ και σε συνδυασμό μου έκαναν παρέα μέχρι και την Κυριακή το απόγευμα, κατά τα άλλα οι μέρες κύλισαν ήρεμα...

Εγώ πάσχιζα να ετοιμάσω ένα τραπέζι για την μεγάλη Παρασκευή και να μετά να μαζέψω τα κομμάτια μου για την Ανάσταση. Τέλος σύρθηκα μέχρι το Πασχαλινό τραπέζι την Κυριακή σε έναν φίλο που σούβλιζε από τις 7 το πρωί, φάγαμε και έπεσα λιπόθυμη για ύπνο από τις 6 το απόγευμα. Με ξύπνησε βέβαια το βάρβαρο έτερον ήμισυ στις 9 το πρωί της επόμενης μέρας...Μη κάνεις υπολογισμούς, ναι κοιμήθηκα 15 ώρες και θα κοιμόμουν και 20 αν με άφηναν! Αλλά anyway..... Σηκώθηκα έφαγα κάτι τις και ξανακοιμήθηκα μέχρι τις 4 το απόγευμα. Τότε ξύπνησα με την ησυχία μου ντύθηκα και πήγα για καφέ παραλία...Αυτό μου έλλειψε μετά από 20 ώρες ύπνου....:)

Ακόμα και σήμερα με ενοχλεί το στομάχι μου και το κεφάλι μου είναι λίγο βαρύ, αλλά το παραβλέπω και ελπίζω ότι όλα θα φτιάξουν....

Επίσης θα ήθελα να σε ενημερώσω ότι τώρα που έφυγε ο ανάδρομος - στο καλό και να αργήσει να ξανάρθει - νιώθω και εγώ καλύτερος άνθρωπος.

Αγαπώ οπως πάντα - ίσως και λίγο περισσότερο σήμερα - το έτερον ήμισυ που μένει δίπλα μου και στηρίζει το ότι είμαι στραβόξυλο ώρες ώρες. Λατρεύω τις αγκαλιές και τις ζουζουνιές...

Και χαίρομαι ποιυ υπάρχουν και αυτές οι γιορτές , βρε παιδί μου, για να τον βλέπω λίγο περισότερο!!!!! :)

Σχεδιάζω διακοπές καλοκαιρινές και έχει γεμίσει το μυαλό μου με γαλάζιες φωτογραφίες...


Ξέχασα να σου πω ότι σήμερα είναι η πρώτη μέρα στη δουλειά... Άντε με το καλό...:)

Και απλά ελπίζω ότι όταν μεγαλωσω θα ηρεμίσω...:)