Λοιπον θα σου πω κατι. Γονιος γινεσαι μια φορα. Την πρωτη φορα. Ολες οι επομενες ομως κυκλοφορεις την πιο βελτιωμενη σου εκδοση.
Σημερα λοιπον συμπληρωνω 12 μηνες που εγινα καλυτερη μαμα.
12 μηνες γεμματοι ξενυχτια και νευρα και εξαθλιωση, αλλα και αγαπη ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ πολυ αγαπη και χαμογελα και χαχανητα και αγκαλιες. Αχ αυτες οι αγκαλιες... και δακρυα χαρας και λυπης. Και αγωνια. Ποση αγωνια αραγε χωραει στην ψυχη ενος γονιου...
Δεν ξερω πως περασαν 12 μηνες. Αλλα ταυτοχρονα νιωθω οτι περασαν 12 χρονια. Γονεϊκα παραδοξα τα λεγομενα. Ειναι σαν να βλεπεις την καρδια σου να περπαταει εξω απο το σωμα σου και να νιωθεις απιστευτη περηφανια και ταυτοχρονα να αντιλαμβανεσαι οτι ειναι παρανοϊκο να περπαταει ετσι μονη της εξω μια καρδουλα απροστατευτη. Αλλα ειναι η δικη σου η καρδουλα. Εσυ την εφτιαξες και εχεις εμπιστοσυνη οτι θα τα καταφερει μια χαρα. Αυτο ειναι να εισαι γονιος. Και οσες καρδουλες και αν δημιουργησεις αυτο το συναισθημα ουτε παλιωνει ουτε περναει.
Ευχομαι χρονια μας πολλα. Να ζησω να σε καμαρωνω να γινεσαι αυτο που εισαι.
Σε αγαπω στο απειρο
Η μαμα σου ❤
