ΤΡΑΜΠΑΛΑ

Αυτό που κάνει ένα γάμο ευτυχισμένο είναι η ισορροπία ανάμεσα στο "χρησιμοποιώ" και "χρησιμοποιούμαι". Όταν ένα από τα δύο βαρύνει αισθητά στη ζυγαριά, όλα ανατρέπονται. Αυτός που δίνει τα πιο λίγα, πανάλαφρος και πανευτυχής στην υψωμένη πλευρά της πλάστιγγας, ατενίζει συνήθως τα πράγματα στο ύψος του, απογειωμένος. Χάνει από το οπτικό του πεδίο τον άλλο, τον ξεχνάει κάτω, στην άλλη πλευρά της ζυγαριάς.

Έχετε κάνει ποτέ τραμπάλα? Ποιά θέση σας έκανε να βγάζετε κραυγές χαράς? όταν νιώθατε τον εαυτό σας ψηλά ή όταν ανεβάζατε εσείς τον συμπαίκτη σας? Ο συμπαίκτης έχει σημασία, επειδή είναι χρήσιμος ως δύναμη ανέλιξης.όταν όμως, προκειμένου να μείνει ο ένας ψηλά, ο άλλος παραμένει κάτω για να του εξασφαλίσει τη χαρά του, η ισορροπία ανάμεσα στο "χρησιμοποιώ" και το "χρησιμοποιούμαι" χαλάει.

Είτε πρόκειται για ένα παιχνίδι στην παιδική χαρά, είτε για έναν γάμο, σ'αυτή τη φάση η δύναμη τελικά βρίσκεται σ'αυτόν που είναι κάτω. Όταν βαρεθεί να υπηρετεί την ευτυχία του άλλου, όταν δει πως από ψηλά ο άλλος τον έχει ξεχασμένο, συνειδητοποιεί τη δύναμη του και αργά η γρήγορα καταλήγει να την χρησιμοποιήσει. Ο άλλος, στον κόσμο του πανηγυρισμού του εκεί ψηλά, βολεμένος μες στην εγωιστική του απόλαυση, αδυνατεί να προβλέψει τον αιφνιδιασμό που θα ακολουθήσει. Η αλλαγή θέσης, η πτώση, είναι το ρίσκο του παιχνιδιού. Όσο πιο απότομα, τόσο καλύτερα. Ότι είναι να γίνει ας γίνει! Φτάνει πια! Αφήνεις πόδια, τινάζεσαι, εκσφενδονίζεσαι...

Να τελειώνει πια αυτό το παιχνίδι και ας σπάσουμε τα μούτρα μας και οι δύο!!

"Κανένα Ψέμα Δεν Προφταίνει Να Γεράσει" - Μήτση Βαλάκα σελ. 174

Αφιερωμένο στο ζευγάρι που οφείλω πολλά... Ταλαντεύτηκαν πολύ τον τελευταίο καιρό...

Πήραν το ρίσκο... Και ας ελπίζουμε ότι δεν θα σπάσουν τα μούτρα τους!

Με γειααααααααααά!