Αγάπη, Ενδιαφέρον και λοιπές βλακείες...

Θα σου πω μια ιστορία σήμερα, έτσι, μήπως και καταλάβεις:

Εκείνο το πρωί, ο ηλικιωμένος άντρας περίπου 80 ετών με ράμματα στο χέρι του έφτασε στο νοσκομείο. Είπε ότι ήταν βιαστικός, καθώς είχε σε μισή ώρα ένα άλλο ραντεβού και ζήτησε να τον δει ο γιατρός. Η νοσοκόμα τον έβαλε να καθίσει κάπου γνωρίζοντας ότι θα έπαιρνε πάνω από μια ώρα ώσπου να τον δεί ο γιατρός. Όσο περνούσε η ώρα τον έβλεπε να κοιτάζει επίμονα το ρολόι του, καθώς δεν ήταν ιδιαίτερα απασχολημένη εξέτασε την πληγή του και αφού είχε επουλωθεί αποφάσισε να του αφαιρέσει τα ράμματα.

Ενώ τον φρόντιζε, τον ρώτησε αν είχε ραντεβού με κάποιον άλλο γιατρό και γιαυτό βιαζόταν. Εκείνος της απάντησε ότι έπρεπε να πάει στο γηροκομείο για να φάει πρωινό με τη σύζυγό του. Τότε η νοσοκόμα τον ρώτησε πώς πήγαινε από θέμα υγείας η σύζυγος. Εκείνος της απάντησε πως η γυναίκα του ήταν θύμα της νόσου Alzheimer. Οτι δεν ήξερε ποιος είναι και οτι δεν μπορούσε να τον αναγνωρίσει τα τελευταία 5 χρόνια.

Τότε η νοσοκόμα έκπληκτη τον ρώτησε "Και γιατί συνεχίζεις να πηγαίνεις κάθε πρωί αφού δεν ξέρει ποιος είσαι?"

Ο ηλικιωμένος της απάντησε "Δεν με γνωρίζει εκείνη, αλλά εγώ εξακολουθώ να ξέρω ποια είναι."....

Ένας άλλος κύριος ο κύριος Χρήστος Καραγκούνης μίλησε στην Ελένη Μενεγάκη για τη γυναίκα του που πάσχει επίσης από Alzheimer.

Στην ερώτηση "Που βρίσκετε τη δύναμη τόσα χρόνια και στηρίζετε τη γυναίκα σας σε καθημερινή βάση, απάντησε : "Στην θέση της γυναίκας μου, θα μπορούσα να ήμουν εγώ. Εκείνη τι θα έκανε? Θα με πέταγε?"

Δεν τον αναγνωρίζει πια και πολλές φορές τον αποκαλεί μπαμπά. Τα τελευταία χρόνια δεν μπορεί να μιλήσει και μόνο τον παίρνει αγκαλιά. Καμιά φορά που έχει αναλαμπές, του λέει "Ευχαριστώ γιαυτό που κάνεις". Εκείνος λέει ότι είναι αυτοκόλλητος πάνω της, και γιαυτό εκείνη του έχει πλήρη εμπιστοσύνη και ακολουθεί ότι και της πεί. Αυτό κάνει την κατάσταση λίγο πιο εύκολη. Δεν μπορεί να κάνει τίποτα μόνη της, τα πάντα τα κάνουν μαζί...Και μετά από την 24/7 εξυπηρέτηση που της παρέχει τα τελευταία 5 χρόνια που είναι άρρωστη, κάθεται και της γράφει ποιήματα για την αγάπη του...

Σου βάζω το Link για να δείς τη συνέντευξη, αν θες. 

Να κλάψεις και εσύ με το μεγαλείο αυτού του άντρα. 

Εσύ, που δεν έχεις δίπλα σου έναν τέτοιο άντρα, αλλά και εσύ που ξέρεις ότι δεν θα μπορέσεις να γίνεις ποτέ τόσο άντρας.

Όταν μιλάω για αγάπη, και ενδιαφέρον αυτό εννοώ. Όλα τα άλλα είναι κουραφέξαλα. Μόνο κάτι τέτοιοι τύποι αξίζουν να πιάνουν στο στόμα τους τις λέξεις αγάπη και ενδιαφέρον. Αγάπη σημαίνει να θέλεις να εμπνέεις στο άνθρωπό σου ελπίδα και ας έχει φτάσει το τέλος του κόσμου. Αγάπη σημαίνει να μην μπορείς να ζήσεις χωρίς τον άλλο, γιατί όλα είναι μισά. Αγαπη σημαίνει μένω δίπλα και παλεύω. Και στηρίζω. Δεν φεύγω να ζήσω τη ζωούλα μου και επιστρέφω που και που να δώ αν ψόφησες εντελώς ή αν έχει μείνει κάτι να αποτελειώσω...

Και αν αυτά που γράφω σου ακούγονται μαλακίες, να φρόντιζες να μην τις έκανες. Αν σε πονάει απλά που διαβάζεις τις πράξεις σου, φαντάσου τι έκαναν σε μένα που τις βιώσα στο πετσί μου.

Αυτός που ενδιαφέρεται, σε σώζει πριν φτάσεις στο χείλος του γκρεμού, όποιο και αν είναι το κόστος. Όχι, όταν φτάσεις, να σε σπρώξει να πέσεις και μετά να σε ρώτάει "τι κάνεις?". 

Τι θες να μάθεις? Αν έπιασα πάτο? Ε ναι λοιπόν! Έπιασα πατο.

Και είναι καλά εδώ κάτω. Δεν έχω πολλά να φοβάμαι πιά... 

Έχω χάσει τα πάντα.

Ένα πράγμα μόνο έχω σίγουρο: Δεν έχει μείνει ΤΙΠΟΤΑ όρθιο.