Κερατωμένες Ηθικολογίες #2

Είπαμε ότι το κέρατο υπάρχει. Και δεν υπάρχει λόγος να κρίνουμε ή να κατακρίνουμε κανέναν γιατί δεν βγάζει κάπου. Το νόημα βρίσκεται στο να το προλάβουμε. Να μη συνεχίσει να υπάρχει. Να μην κερατώνουμε εμείς, αλλά και να μην προκαλούμε να μας κερατώσουν. Και ως μόνη λύση παραθέτω τις παρακάτω προτάσεις.

-Αυτογνωσία
Το άλλο σου μισό είναι κάπου εκεί έξω και σε ψάχνει. Υπάρχει. Αρκεί να ξέρεις τι θέλεις. Αρκεί να κάνεις την αυτοανάλυσή σου. Να πάρεις το χρόνο σου. Να τα βρεις με τον εαυτό σου. Να ξέρεις που ξεκινάς και που τελειώνεις. Εσύ. Μόνο τότε θα ξέρεις με τι κουμπώνεις. Αν δε αφιερώσεις χρόνο στον εαυτό σου να τον μάθεις και να τον αγαπήσεις πως θα ξέρεις τι θέλεις, τι σου ταιριάζει και τι όχι?

Μη μου πεις ότι θα το νιώσεις, γιατί αυτά αποδεδειγμένα είναι βλακείες. Δεν νιώθεις το άλλο σου μισό απ' την αρχή. Ξέρεις τι νιώθεις? Νιώθεις τον πόθο, την έλξη... Αυτά νιώθεις με την πρώτη. Γιατί αυτά είναι δυνατά. Αυτά είναι σαν το σκόρδο, που όταν μπεί στο φαγητό είναι το πρώτο που μυρίζεις, όλα τα άλλα παίζουν δευτερεύοντα ρόλο. Όμως στο τέλος τη δυσπεψία θα στη φέρει ο άνιθος που σου κατσε βαρύς και δεν τον είχες παρατηρήσει γιατί εστίαζες στο σκόρδο. 

Γιαυτό καλέ/καλή μου, το πρώτο βήμα είναι η αυτογνωσία, η βαθιά συνεχόμενη προσπάθεια να βρούμε τον εαυτό μας. Τον δικό μας όχι του άλλου.

-Αυτοσεβασμός
Το δεύτερο βήμα είναι ο αυτοσεβασμός. Μάθε να σέβεσαι τον εαυτό σου. Αν δεν σεβαστείς εσύ τον εαυτό σου πως θα διαλέξεις δίπλα σου κάποιον που θα το κάνει? Πως θα μάθεις εσύ να σέβεσαι τον άνθρωπο που έχεις δίπλα σου? Είναι μεγάλη υπόθεση να υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός σε μια σχέση. Είναι το κυριότερο συστατικό.

-Αυτοτοποθέτηση - Αυτοπροσδιορισμός
Αποφάσισε εσύ ποια θες να είναι η θέση σου στη σκακιέρα. Μην αφήνεσαι στα χέρια του οποιουδήποτε να σε χειρίζεται. Ούτε να παίρνει αποφάσεις για σένα. Ακόμα και αν είναι η πολυαγαπημένη μητέρα σου, η ο μπαμπάς που πάντα θα του έχεις αδυναμία. Άλλο πράγμα η αγάπη άλλο ο χειρισμός. Μάθε να τα ξεχωρίσεις.  
Η μητέρα και ο κάθε άλλος που θέλει να σε δει νυφούλα/γαμπρό και θέλει να σου "κρατήσει τα παιδιά τώρα που είναι νέα/νέος και μπορεί ακόμα" εκφράζουν ΑΠΛΑ επιθυμίες, οι οποίες δεν έχουν καμία άλλη αξία πέρα το ότι είναι επιθυμίες κάποιου. Και εγώ θέλω να πάω στον Άρη αλλά δεν καταστρέφεις τη ζωή σου για να με στείλεις ;). Βαθμολόγησε! That's what I mean.

- Μη βιάζεσαι

 Η πίεση, που φυσικά μας ασκείται ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ, αλλά δεν το καταλαβαίνουμε, να πληρούμε τις προϋποθέσεις για να είμαστε οκ, οδηγεί ΠΑΝΤΑ σε λάθος κατεύθυνση. Να παντρευτείς πριν τα 30, να κάνεις παιδιά μέχρι τα 35 σου, να δέχεσαι τα καπρίτσια και τις ορέξεις του άντρα σου θες δεν θες (ναι το άκουσα και αυτό!Θρησκευτικής προέλευσης, φυσικά).κοκ

Πάρε το χρόνο σου. Αν είναι να περάσεις την υπόλοιπη ζωή σου ζώντας με έναν άνθρωπο, τότε πρέπει να ξέρεις ότι αυτός είναι που σου ταιριάζει. Προσοχή! Όχι αυτός/αυτή που σου κάνει καλό κρεβάτι, όχι αυτός που έχει οικονομική άνεση, όχι αυτός που αθ είναι καλός μπαμπάς, όχι αυτός που σε θέλει κάπως αλλιώς από αυτό που είσαι. 
Εκείνος/η που σε θαυμάζει, σε σέβεται, σε υπολογίζει, σε εκτιμά, σε αγαπά. Αυτός/η είναι το άλλο σου μισό. Και μπορεί να το βρείς στα 15, στα 20, στα 40 ή στα 50. Αλλά μην συμβιβαστείς με κάτι λιγότερο. Θα το μετανιώσεις και θα είναι αργά. 

- Μη συμβιβάζεσαι
Δεν υπάρχει λόγος να συμβιβαστείς. Όταν ξέρεις τι θέλεις και κυρίως τι ΔΕΝ θέλεις, δεν υπάρχει λόγος να ανέχεσαι πράγματα, συμπεριφορές και καταστάσεις. Προσοχή! Δεν εννοώ να είσαι αδιάλλακτος και αγύριστο κεφάλι. Εννοώ να συζητάς να εξηγείς, να ακούς τον άλλο. Αλλά να μην ΑΝΕΧΕΣΑΙ αυτό που δεν σου ταιριάζει αυτό σε πνίγει. Να σέβεσαι πρώτα τον εαυτό σου και στη συνέχεια τον άλλο. Γιατί αλλιώς,όταν θα έχεις καταπιεστεί ανεχόμενος/η διάφορα που δεν θες για χρόνια, έχοντας παιδιά μικρά ή μεγάλα θα έρθει μια μέρα που θα ανακαλύψεις μετά από χρόνιες προσπάθειες ότι υπάρχει και άλλος δρόμος, πιο βατός πιο όμορφος, με το άλλο σου μισό, που είναι κάποιος άλλος και όχι αυτός/η που βιάστηκες να παντρευτείς.Τότε θα είναι κρίμα γιατί θα απασφαλίσεις τη χειροβομβίδα και θα αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση...

-ΑΝΤΙΣΥΛΛΗΨΗ
Πες ό,τι θες, χτυπήσου, χοροπήδα κάτσε ανάσκελα σαν την κατσαρίδα, αλλά το πιο σημαντικό απ'όλα είναι η αντισύλληψη. Προφυλάξου, γιατί την πίεση και τις λανθασμένες καταστάσεις που θα σε οδηγήσει μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, δεν τις σώζεις με τίποτα! Πρέπει να καταλάβεις ότι παρόλα τα όσα παλεύουν να σε πείσουν απ'όταν γεννιέσαι, ΔΕΝ είμαστε ζώα με μοναδικό σκοπό την αναπαραγωγή. Είμαστε όντα με νοημοσύνη και ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ στους εαυτούς μας πάνω απ'όλα να σκεφτόμαστε πριν αναπαραχθούμε. Δεν είμαστε ούτε γατάκια ούτε σκυλάκια να ζευγαρώνουμε ασύστολα και να παρατάμε τα παιδιά μας στο έλεος του καιρού. Η γέννηση ενός παιδιού, παρόλη την ανεμελιά από την οποία μπορεί να προέρχεται, συνεπάγεται ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ και ΧΡΟΝΙΕΣ ευθύνες. Που καλό θα ήταν να σκεφτούμε και να θέλουμε να αναλάβουμε ΠΡΙΝ μας φορτωθούν. Μπορεί ο Μπάμπης ή η Λέλα να κάνουν απίστευτο κρεβάτι αλλά δεν είσαι σίγουρος/η ότι κάνουν το ίδιο καλοί σύντροφοι. Γιαυτό κράτα την κάθε απόλαυση στα μέτρα που της αρμόζει. Σαν το παγωτό χωρίς ζάχαρη. Φάε αλλά μην παχύνεις. 

Αυτά τα ολίγα κλείνοντας την παράκρουση για το κέρατο. Αν και θα επανέλθω στο μέλλον. 

Προς το παρόν adios. 

Κερατωμένες Ηθικολογίες #1

Ξεκινάω με την εξής παραδοχή: Όλοι είμαστε δυνητικοί κερατάδες.

I'm ok with that

(σήμερα, μετά από ατελείωτες ώρες ψυχανάλυσης).

Το κέρατο λοιπόν, βγαίνει σε διάφορες εκδόσεις:

Το κέρατο το τράγιο

Το κέρατο το βερνικωμένο

Το κέρατο μου

Το κερατό σου

κά.

Οφείλω να παραδεχτώ ότι το κέρατο υπάρχει. Πάει σύννεφο και συμβαίνει παντού γύρω μας. 

Ο καθένας έχει τους λόγους του. Η εμπειρία, με έχει διδάξει ότι ο καθένας μας, εξιδανικεύει και ξεχωρίζει την περίπτωσή του με εντελώς υποκειμενικά κριτήρια που για τον καθένα έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα.Οπότε σίγουρα δεν θα βρεις μια αντικειμενική άποψη. Στην καλύτερη το μόνο που θα βρεις είναι ηθικολογίες. Και υποθετικές μάλιστα. Από ανθρώπους που ποτέ δεν τους συνέβη. Άρα είναι μη αντικειμενικοί.

Δεν ξέρω αποδεδειγμένα αν έχω κέρατο, αλλά μιας και ζω σε τούτο τον κόσμο, με την σημερινή του μορφή και έχω ένα Α παρελθόν στις ερωτικές σχέσεις, παρόλο που εγώ είμαι αυστηρά μονογαμική(και άρα δεν έχω κερατώσει), υποθέτω ότι έχω και εγώ τις πιθανότητές μου να έχω κάπου φυτρωμένο ένα κερατάκι. Δεν με ενδιαφέρει να το ψάξω και αφού δεν το έμαθα μέχρι σήμερα, στην παρούσα φάση μου απλά δεν θεωρώ ότι υπάρχει λόγος να ασχοληθώ.

Είπαμε ότι υπάρχουν πολλά είδη κέρατου. Τόσα όσα και οι περιπτώσεις περίπου. Φυσικά και η αίσθηση της προδοσίας του κερατωμένου είναι πάντα ΊΔΙΑ και δεν συγκρίνεται με τίποτα. Όμως σε γενικές γραμμές θα μπορούσαμε να κατηγοριοποιήσουμε το κέρατο βάση του είδους της σχέσης στις εξής κατηγορίες :

- Το κέρατο σε σχέση.

Α) Ελαφρύ (τύπου φλερτ)

Β) Βαρυ (προχωρημένης περίπτυξης)

- Το κέρατο σε γάμο

Α) Ελαφρύ (φλερτ-ραντεβού)

Β) Μεσαιο (εξωσυζυγική σχέση)

Γ) Βαρυ (εξώγαμα τέκνα κλπ)

- Το κέρατο σε γάμο με παιδιά

Α)Βαρυ (γνωριμία, φλερτ, σύναψη εξωσυζυγικής σχέσης, διατήρηση σχέσης)

Β) Και ασήκωτο ( εγώγαμα τεκνα, εγκατάλλειψη συζυγικής στέγης)

[Η παραπάνω κατηγοριοποίηση αποτελεί προσωπική άποψη και δεν τη διαπραγματεύομαι. Εσείς μπορείτε αν διαφωνείτε να φτιάξετε τη δική σας. :)]

Ο κερατάς, ενίοτε και ο κερατωμένος αφού calmάρει, βρίσκει ατελείωτες δικαιολογίες για τους λόγους που τον οδήγησαν στην πράξη. Δεν έχει νόημα καν να στήσουμε debate για το αν έχει δίκιο ο καθένας η άδικο. Σίγουρα θα βρούμε τόσους λόγους να έχει δίκιο όσους και να έχει άδικο και ο ένας και ο άλλος. 

Ξεκαθαρίζω ότι προσωπικά πάντα αντιλαμβάνομαι τις σχέσεις σαν ζωντανούς οργανισμούς, που όταν δείξουν σημάδια ψόφου θεωρώ καλύτερη τη λήξη της σχέσης σε όποιο στάδιο από τα παραπάνω και αν βρίσκεται. ΜΕΤΑ τη λήξη της νεκρής σχέσης, τη σύναψη της οποιασδήποτε ΕΠΟΜΕΝΗΣ νέας και ζωντανής σχέσης. Τα παράλληλα πράγματα τα θεωρώ τόσο ανούσια όσο και την συμβιβαστική παραμονή σε μια νεκρή σχέση.

Δυστυχώς όμως αρκετοί δεν συμμερίζονται αυτή την άποψη με αποτέλεσμα είτε να μαραζώνουν σε ημίνεκρές σχέσεις που οδηγούν σε  νεκρούς γάμους, διαιωνίζοντας στερημένους και δυστυχισμένους ανθρώπους. Είτε να προχωρούν στην κουρτίνα 2 κρύβοντας τον εραστή στην ντουλάπα, και κρατώντας μια απασφαλισμένη χειροβομβίδα με κίνδυνο μια μέρα να εκραγεί στα χέρια τους και να κάνει τις ζωές τους καλοκαιρινές.

Τα τελευταία χρόνια έχω γίνει μάρτυρας (και ιερομάρτυρας μη σου πω) αρκετών τέτοιων περιπτώσεων. Ανθρώπων καταπιεσμένων στερημένων από τα απλά βασικά όπως η τρυφερότητα, το χάδι, ο σεβασμός, η αξιοπρέπεια, και ανθρώπων που απασφάλισαν τη χειροβομβίδα, και το έζησαν μέχρι που έσκασε στα χέρια τους. Η δεν έσκασε... Βρέθηκα εξίσου και από τις δύο πλευρές (αυτή του κερατωμένου αλλά και αυτή του κερατά). Μετά από σχολαστική και αναλυτική μελέτη αυτών των περιπτώσεων, θα σου πώ ότι αν και όλες είναι διαφορετικές έχουν ένα κοινό και βασικό παράγοντα. Κάποιος κάποτε βιάστηκε, και στη συνέχεια κάποιος κάποτε καταπιέστηκε.

Πιστεύω στον έρωτα. όχι στον κεραυνοβόλο (κεραυνοβόλος?really τώρα???), Όχι τον ενθουσιασμό,όχι τον πόθο, όχι στην έλξη, ούτε τις πεταλούδες στο στομάχι.

Μιλάω για το soul mate, το made for each other. Γι αυτόν τον ΕΝΑΝ και ΜΟΝΑΔΙΚΟ έρωτα. 

Το κούμπωμα.

Αυτός είναι ο έρωτας που οδηγεί σε αιώνιες σχέσεις. Γιατί απλά αυτός προκαλεί πληρότητα. Σε αντίθεση με τα ημίμετρα που μπορεί να καλύπτουν λίγα έως πολλά κομμάτια, αλλά κάποτε ξεθωριάζουν και φαίνονται λίγα και λειψά.

Τέλος,(για τώρα γιατί ακολουθεί κιάλλο) θα σου πω ένα πράγμα αγαπημένε μου αναγνώστη/αναγνώστρια. 

ΜΗ ΒΙΑΖΕΣΑΙ!

Μην μπαίνεις σε καλούπια που σε θέλουν παντρεμένη με παιδιά πριν τα 30 ή μέχρι τα 35 ή δεν ξέρω και εγώ τι, γιατί έτσι θέλουν αυτοί που σε 5-10-20 χρόνια θα κρύβονται σε μια ντουλάπα, ή θα μαραζώνουν δυστυχισμένοι. Επειδή μια φορά "βρήκαν τον αληθινό έρωτα" και στο χρόνο πάνω εκαναν και παιδί. 

Μην ακούς κανέναν, και μην επηρεάζεσαι από κανέναν που σε θέλει στα μέτρα του. Ο καθένας τις επιλογές του τις κάνει για τον εαυτό του. 

Και εσύ πρέπει να σκεφτείς και να κάνεις τις δικές σου σοφά. Χωρίς παρορμητισμούς και ηλικιακές/κοινωνικές/θρησκευτικές πιέσεις ή ότι άλλο μπορείς να φανταστείς.