Hello, Hello φρόμ ινσάιντ.

Είχα όρεξη σήμερα για λίγο Καβάφη, αλλά απ'όλα του τα ποιήματα η Πόλις μόνο με τράβαγε, και έτσι είπα να το αφήσω. Κυρίως γιατί είναι Παρασκευή και όλα είναι πιο χαρούμενα, αλλά και επειδή δεν είναι ακριβώς αυτό που θέλω να πω...

Αυτό που θέλω να πω σήμερα είναι ότι την ευτυχία η τη δυστυχία που ζεις την κουβαλάς μέσα σου. Όπου και να πας, ό,τι και να αλλάξεις αν δεν αλλάξεις τον εαυτό σου, πάντα την ίδια μιζέρια θα κουβαλάς. 

Σκεφτόμουν αυτές τις μέρες, άτομα και περσόνες που γνώρισα κατά καιρούς. Παντού αντιλαμβάνομαι το ίδιο μοτίβο. Άνθρωποι που πασχίζουν να αποκοπούν από ανθρώπους/καταστάσεις/σπίτια/πόλεις/ χώρες που τους "βαραίνουν", που τους δυστυχούν, ή τους ζορίζουν. 

Η βαθιά αλήθεια όμως αισθάνομαι ότι βρίσκεται αλλού. Καμιά πόλη, καμία χώρα και κανένας πλανήτης ΔΕΝ θα σε κάνει να νιώθεις καλύτερα, ΔΕΝ θα απαλύνει τη μιζέρια σου, ΔΕΝ θα εξασφαλίσει την επιτυχία σου.

Η αλλαγή που πρέπει να στραφείς βρίσκεται αλλού. Βρίσκεται μέσα σου. Και μπορεί να ακούγεται κλισέ, αλλά σταμάτα να ασχολείσαι με την δεξιά η τον αριστερό που σε ενοχλούν/πιέζουν/αγχώνουν. Στρέψε το βλέμμα μέσα σου και κάνε μια γερή αυτοκριτική και στη συνέχεια σήκωσε τα μανίκια και ξεκίνα το ξεκαθάρισμα. Αφού ξεκαθαρίσεις το μέσα σου, τι νιώθεις και τι δε νιώθεις, πως φέρεσαι και γιατί φέρεσαι έτσι, μόνο τότε γύρνα το βλέμμα γύρω σου, και θα δεις ότι δεν σου φταίει πια κανείς γύρω γύρω. Τα έχεις λύσει όλα από μέσα.

Σταμάτα να αγαπάς βλαμμένους ανθρώπους που σε καταστρέφουν (γιατί σε καταστρέφουν, και ας μην μπορείς να το διανοηθείς). Σταμάτα να αναλώνεσαι αποδίδοντας ευθύνες για ότι αφορά ΕΣΕΝΑ σε άλλους.[Ακόμα και αν αυτοί είναι οι συγγενείς σου που τους κατηγορείς για τη μεταφορά ελλατωματικού dna...]

Αφιέρωσε όλη αυτή την ενέργεια στον εαυτό σου, και θα δεις διαφορά..

Αυτό. Από μέσα.