Έλεος αυτός ο ανθρώπινος υπερκαταναλωτισμός!

Πρόσφατα απέκτησα ένα δέντρο - νάνος, τα γνωστά σε όλους μας bonsai. Επειδή λοιπόν αυτό το δεντράκι δέχτηκε άγρια επίθεση από τον γάτο της μαμάς μου (που είναι και 7,5 κιλά ζώο...) έψαχνα να βρω πληροφορίες στο internet για να μάθω πως να το φροντίζω. Ξέρετε θέλουν μια ιδιαίτερη φροντίδα αυτά, γιατί είναι πολύ ευαίσθητα. Όπως τριγύριζα στο internet λοιπόν, έπεσα πάνω σε αυτήν την άθλια σελίδα.

http://zealcorp.com/bonsaikitten/bkintro.html

Όταν είδα τι κάνουν στα κακόμοιρα τα γατάκια - τα οποία τυχαίνει να συμπαθώ ιδιαιτέρως - αγριεύτηκα!!
Όσο είναι ακόμα μικρά και τα κοκκαλάκια τους δεν έχουν γίνει σκληρά, τα ναρκώνουν για να μη φέρνουν αντίσταση, και τα βάζουν στα μπουκαλάκια. Τα ταϊζουν με καλαμάκι από μια τρύπα και υπάρχει και μια τρύπα από πίσω για να αφοδεύουν!!! Σε αυτήν την κατάσταση μένουν για έναν μήνα μέχρι να πάρουν το σχήμα του μπουκαλιού και μετά τα πουλάνε ως bonsai kittens, για σουβενίρ!!!!

Είναι τουλάχιστον απάνθρωπο αυτό το πράγμα!!

Σας παρακαλώ επισκευθείτε αυτή τη σελίδα για να μαζευτούν υπογραφές να σταματήσει αυτή η κτηνωδία!!!

http://www.petitiononline.com/J1A2D3E4/petition.html

Αν υπάρχει περίπτωση μέσω μιας ηλεκτρονικής υπογραφής να αλλάξει κάτι αξίζει να το προσπαθήσουμε....

Η ιστορια των 3-4-5 τελευταίων μηνών...:)

Όλα ξεκίνησαν κάπως έτσι....

Από περιέργεια...

Η συνέχεια ήταν κάπως έτσι ...
Ύστερα άρχισα να τρέχω για να ξεφύγω από τους εχθρούς μου....
Και πράγματι, με πολλή προσπάθεια τα κατάφερα!Και ξέφυγα....

Βέβαια είχα και εγώ τις απώλειές μου.......


Στο μεταξύ είχα μαζέψει τόση έναταση μέσα μου, που κατέληξα κάπως έτσι....


Και μετά άρχισε να μου χαλάει η διάθεση και ένιωθα έτσι....


Και αφού κλείστηκα σπίτι μου, μετά ένιωθα έτσι....


Και τελικά ελπίζω ότι θα φορέσω ένα χαμόγελο και ξορκίσω - (ξεσκίσω...) το κακό.... Κάπως έτσι...


Επειδή θέλω να νιώσω ξανά έτσι.....

Θέλω να χαμογελάσω πάλι...
Και θέλω να σε δω και εσένα χαρούμενο...

Έχω πολύ καιρό να στο πω....

Σ'αγαπώ....

Σάκης - Ήρθες

Η στιγμή που περιμέναμε εμείς οι Ρουβίτσες, κρυφές και φανερές, ήρθε!

Μπορώ να φανταστώ τι σκέφτεται ο ίδιος όταν το τρουδάει,
Εγώ όμως όταν το σιγοτραγουδάω σκέφτομαι εσένα...
Να στο αφιερώσω εε????

Γκρινιάρη μου για σένα .....:))))

Ήρθες - Σάκης Ρουβάς

Μοιάζεις με ένα όνειρο στ' αλήθεια που ζώ,
όλα τα έχω αφήσει, γίναν πια παρελθόν.
Ήλιος που στα μάτια με κοιτάς,
μες στο φως γεμίζεις την ψυχή μου,
μου γελάς, μ'αγαπάς.

Της χαράς κυλάει το δάκρυ,
και από τ' ουρανού την άκρη
πέφτουνε τ'αστέρια μες στην αγκαλιά σου.

Ήρθες, είσαι το πρώτο μου πρωί,
κοντά μου ήρθες, στιγμή που ήταν μαγική.
Θεού το δώρο, στο είναι μου εσύ να βρίσκεις χώρο.

Από το νού ως την καρδιά, βασιλισσά μου,
και εγώ ιππότης σου παντού, φρουρός
με εσένα, αξίζει η ζωή
να ξέρεις πάντα θα 'μαστε μαζί, σαν ένα.

Μοιάζουμε εμείς σαν δυο σταγόνες νερό,
άνθισαν λουλούδια και ήρθε η άνοιξη εδώ
δίπλα μου κοιμάσαι σε κοιτώ,
στη ζωή σου φάρος θα 'μαι πάντα
κοίτα με, γέλα μου,

Της χαράς κυλάει το δάκρυ,
και από τ' ουρανού την άκρη
πέφτουνε τ'αστέρια μες στην αγκαλιά σου.
Ήρθες, είσαι το πρώτο μου πρωί,
κοντά μου ήρθες, στιγμή που ήταν μαγική.
Θεού το δώρο, στο είναι μου εσύ να βρίσκεις χώρο.

Από το νού ως την καρδιά βασιλισσά μου,
και εγώ ιππότης σου παντού, φρουρός
με εσένα, αξίζει η ζωή
να ξέρεις πάντα θα 'μαστε μαζί,
σαν ένα.

υ.γ. Το βασίλισσα μπορεις να το παραβλέψεις εεε??

Μάκια!

Νύχτα Αναμνήσεων

17 Νοέμβρη

Στο ακουσμά της αυτή η ημερομηνία θυμίζει εκείνη την ανατριχιαστική νύχτα...

Τη νύχτα που τα νέα παιδιά πήραν στα χέρια τους το μέλλον αυτής της χώρας.

Τη νύχτα που τα παιδιά βρήκαν το ανάστημα τους και το ύψωσαν στη Χούντα των Συνταγματαρχών , χωρίς να δειλιάσουν.

Δεν δείλιασαν ούτε μπροστά στις κάνες των όπλων των "ντοπαρισμένων" με εθνικισμό φαντάρων, ούτε μπροστά στα απειλητικά τανκς.

Τα παιδιά που πλήρωσαν με τη ζωή τους τη θέληση για ελευθερία.

Που άφησαν το αίμα τους να τρέξει άφθονο και να "λαδώσει" - να καθαρίσει και να ξεσκουριάσει τα γρανάζια του μηχανισμού που οδήγησε στην ελευθερία μετά από χρόνια ακινησίας.

Μετά από χρόνια Χούντας και φασισμού.

Κάθε χρόνο διαβάζοντας αυτό το άρθρο με ανατριχιάζω. Δεν ξέρω γιατί αλλά απ'όλες τις εθνικές εορτές αυτή με αγγίζει περισσότερο απ'όλες.
Ίσως γιατί νιώθω ότι οφείλω την ελευθερία μου σε εκείνα τα παιδιά που θυσιάστηκαν στα πλαίσια της "παιδικής τρέλλας", της απερισκεψίας της ηλικίας τους, για να είμαι εγώ ελεύθερη σήμερα να απολαμβάνω τη βόλτα μου με φίλους ξημερώματα στους δρόμους της Αθήνας, για να μη φοβάμαι να κυκλοφορώ, για να μη φοβάμαι τον αστυνομικό που θα με σταματήσει στο δρόμο.

Για να νιώθω ελεύθερη.

Κάθε χρόνο τέτοια μερα συγκινούμαι, αλλά παράλληλα αναρρωτιέμαι. Αναρρωτιέμαι αν εμείς οι νέοι σήμερα, αξίζουμε τις ζωές που χάθηκαν τότε.
Αν αξίζουμε την ελευθερία που αγωνίστηκαν και πάλεψαν για να μας την εξασφαλίσουν.
Αναρρωτιέμαι τι κάνουμε εμείς σήμερα, για να αξίζουμε τέτοιο ακριβό δώρο.
Τι κάνουμε για τη μνήμη αυτών των ανθρώπων που χάθηκαν νωρίς εκείνο το βράδυ. Τι κάνουμε για να διατηρήσουμε την ελευθερία μας?

Κάνουμε πορείες και σπάμε τις περιουσίες των ανθρώπων. Αυτό κάνουμε....

Δεν θέλω να απαντήσω αυτά που σκέφτομαι.
Θέλω ο καθένας μας να σκεφτεί και να απαντήσει από μόνος του.

Το μόνο που θέλω να πω είναι ευχαριστώ.

Ευχαριστώ στις ψυχές που πότισαν με αίμα
το ακριβό λουλούδι της ελευθερίας.

Χρόνια πολλά!

Λοιπόν, έρχεται κάθε χρόνο (μα κάθε χρόνο!!) μια μέρα,
που μας θυμίζει ότι μεγαλώνουμε.
Μια μέρα που μας θυμίζει ότι πρέπει να είμαστε λίγο πιο υπεύθυνοι...

Σήμερα ήρθε αυτή η μέρα για μένα.
Μάλιστα με βρήκε στην αγκαλιά σου....

Συν ένας χρόνος λοιπόν!!!

Γύρισα πίσω ένα χρόνο να δω τι έκανα και πως ήμουν αυτή τη μέρα πέρυσι... Και ανακάλυψα όμορφα πράγματα, κάποια με στεναχώρησαν και άλλα με έκαναν και χαμογέλασα...

Αλλά όλα ήταν όμορφα...

Θυμήθηκα ότι άλλη μια χρονιά (πριν από 3 χρόνια περίπου), ξύπνησα πλάι σου τέτοια μέρα...
Από τις πρώτες ευχές εκείνη τη μέρα ήταν on air οι δικές σου, με μουσική επένδυση το "God Gave me Everything"...

Και πραγματικά σήμερα το πρωί που με ρώτησες αυτό σκέφτηκα...

Ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου, στο σπίτι μου, στην ησυχία μου, αγκαλιά σου... Αυτό τραγουδούσα από μέσα μου....
God Gave me Everything I want...

Θυμήθηκα και πέρυσι τις ευχές σου...Ομολογώ ότι κάθε χρόνο πρωτοτυπείς...;-)

Σήμερα είναι η μέρα μου λοιπόν!

(και ξέρεις κάτι???Δεν θα επιτρέψω σε κανέναν να μου τη χαλάσει ούτε στο ελάχιστο....)
Και δεν στεναχωριέμαι καθόλου, αντιθέτως είμαι πολύ χαρούμενη...

Επειδή δεν μεγαλώνω...Ωριμάζω..:)))

Χρόνια μου πολλά λοιπόν!Να τα εκατοστήσω!:pppp

Μην ξεχάσω να ευχηθώ στην
ΓΛΑΡΟΜΑΜΑ
να τα χιλιάσει (γιατί τα 100 είναι λίγα... :p)
Να είσαι πάντα ευτυχισμένη και να έχεις ότι επιθυμείς, αλλά πάνω απ'όλα υγεία σε σένα και στους γλάρους σου!:)

p.s. οι στίχοι δωράκι από μένα για όποιον του άρεσε το κομμάτι :)

"Mick Jagger - God Gave Me Everything"

You can see it in a clear blue sky
You can see it in a womans eyes
You can hear it in your babys cries
You can hear it in your lovers sighs
You can touch it in a grain of sand
Yeah hold it right there
In the palm of your hand
Feel it round you everyday
And hear what Ive got to say
God gave me everything I want
Come on
Ill give it all to you
God gave me everything I want
Come on
Ill give it all to you
I saw it in the midnight sun
And I felt it in the race I won
And I hear it in the windy storm
And I feel it in the icy dawn
And I smell it in the wine I taste
And I see it in my fathers face
And I hear it in a symphony
And I feel it in the love
You show for me
Yeah
God gave me everything I want
Come on
Ill give it all to you
God gave me everything I want
Come on
Ill give it all to you
God gave me everything I want
I can't stop can't stop
Im still looking now
God gave me everything I want
Oh come on
Ill give it all to you
Crazy you said
Its all in your head
God gave me everything I want
Come on
Ill give it all to you
God gave me everything I want
Come on
Ill give it all to you

Για να προσέχουμε....

Το βρήκα σε ανάρτηση που εχει κάνει ο καταπληκτικός A.M.K. από το Σάββατο κιόλας.
Και επειδή έχω μια υπερευαισθησία με αυτά τα θέματα παρακαλώ να το δείτε ολόκληρο, για το καλό όλων μας...





Και σκέφτηκα μάλιστα να ξεκινήσω ένα κάτι σαν παιχνιδάκι...Θέλω να το αναρτήσετε στο δικό σας Blog αυτό το videaki και να δώσετε πάσα σε 5 άτομα της επιλογής σας...

Έτσι για να κάνουμε την ενημέρωση "παιχνίδι"...

Εγώ λοιπόν ξεκινάω και δίνω πάσα
στο σκουλίκι , στη γλαρένια , στο tzonako,
στo Modus Vivendi, και στον The Brother!!!

Φυσικά όποιος άλλος θέλει ... be my quest!

Σας φιλώ όλους! :)

Χατζηγιάννης - Παιδί θαύμα

Έχω κολλήσει!

Τέλος!

Ο αγαπημένος μου πειρατής μου έδωσε εχθές το βράδυ το καινούριο cd του Χατζηγιάνη, από το οποίο ακούμε και το κομμάτι "Νιώσε κοντά μου". Η τελείως διαφορετική ενορχήστρωση - όπως ενημερώθηκα - , είναι και ο λόγος που ο αγαπημένος καλλιτέχνης είναι αγνώριστος!!!
Σε πολλά κομμάτια δεν αναγνωρίζεται η φωνή του, ενώ σε κάποια άλλα μόνο σε ορισμένα σημεία θυμίζει τον παλιό γνωστό Χατζηγιάννη.

Εμένα γενικά ο συγκεκριμένος άνθρωπος δεν με ενθουσιάζει, για διάφορους λόγους. Δεν μπορώ όμως να μην αναγνωρίσω ότι έχει ταλέντο σε όλα τα επίπεδα.
Μέχρι σήμερα το πρωί, λοιπόν, δεδομένου ότι δεν τρέφω καμιά ιδιαίτερη συμπάθεια στο πρόσωπό του, δεν είχα δώσει προσοχή στους νέους ήχους που έφτασαν στα αυτιά μου.... Δεν μου είχε κάνει ιδιαίτερη αίσθηση το καινούριο του cd, μιας και είμαι άνθρωπος της συνήθειας και τα καινούρια μου κάνουν λίγο κάπως .

Όμως τις τελευταίες ώρες που τον ακούω με έκανε πάλι να νιώθω φούλ ερωτευμένη...

Και ...ΕΧΩ ΚΟΛΛΗΣΕΙ!!!!

Αν και δεν είμαι πολύ του ελληνικού ρεπερτορίου, μ'αρέσει πολύ που τον ακούω σε κάτι διαφορετικό που δεν θυμίζει Χατζηγιαννέικο... Προσπάθησα να δώσω διάφορες δικαιολογίες γιατί άλλαξε τόσο η φωνή του, υπέθεσα ότι έκανε τρικ στην επεξεργασία κατά την παραγωγή του cd..Αλλά τελικά αποφάσισα ότι δεν με ενδιαφέρει να βρω τι φταίει και άλλαξε...Σίγουρα ο νέος ήχος μ'αρέσει πολύ περισσότερο από τον προηγούμενο!!

Στο repeat, λοιπόν , όλο το cd τις τελευταίες 5 ώρες... Παίζει ασταμάτητα στο γραφείο, στο αυτοκίνητο, όπου βρεθώ το κουβαλάω μαζί μου παντού...!!!!!!!

Σου αφιερώνω λοιπόν τους στίχους που ακούμε γιατί σ'αρέσει ... :)

Νιώσε κοντά μου εσύ - Μιχάλης Χατζηγιάννης

Αν θες να βγούμε απόψε βόλτα,να πάμε όπου θες
ν' αφήσω σπίτι μου όλα τα όπλα, και άμυνες πολλές
Μάτια κλειστά και φόβισμένα, ξεκλείδωσεμε εσύ
να πιω την νύχτα τόσο διψασμένα, μαζί σου ως το πρωί
αν με θες πολύ

Μπες μες τ' αμάξι φεύγουμε οι δυο μας
βάλε στο ράδιο τέρμα τη φωνή
κάθε τραγούδι θα ναι το δικό μας
αν με θες πολύ, νιώσε κοντά μου εσύ

Αν θες βόλτα ή στο σπίτι, ή θέλεις άλλη γή
μαζί σου θα΄κανα και το ταξίδι, και κάθε αλλαγή
αν με θες πολύ

Μπες μες τ' αμάξι φεύγουμε οι δυο μας
βάλε στο ράδιο τέρμα τη φωνή
κάθε τραγούδι θα 'ναι το δικό μας
αν με θες πολύ, νιώσε κοντά μου εσύ

Μπες μες τ' αμάξι φεύγουμε οι δυο μας
βάλε στο ράδιο τέρμα τη φωνή
κάθε τραγούδι θα 'ναι το δικό μας
αν με θες πολύ, νιώσε κοντά μου εσύ

Νιώσε κοντά μου εσύ

Μπες μες τ' αμάξι φεύγουμε οι δυο μας
βάλε στο ράδιο τέρμα τη φωνή
κάθε τραγούδι θα 'ναι το δικό μας
αν με θες πολύ, νιώσε κοντά μου εσύ

Δωράκι οι παρακάτω στίχοι
που μου έχουν κολλήσει πιο τρελλά απ'όλα... :))))

"Σου 'χω τέτοια αγάπη μεγάλη,
που δεν μοιάζει με καμια άλλη,
Την ψυχή στα χέρια σου αφήνω,
όταν με κοιτάς εγώ σβήνω...."