Δεν είναι ότι χάθηκα...
Είναι που τα πράγματα είναι λίγο περίεργα..
Ξέρεις τα περίεργα εγώ δεν τα μπορώ.
Εγώ θέλω άσπρα και μαύρα...Τα γκρί μου πέφτουν λίγο βαριά...
Τραγική ειρωνεία σε γκρί φόντο...
Όμως δεν θα σε ζαλίσω με τα γκρί...
Το ΣΚ ήταν κουραστικό...Αλλά απολαυστικά κουραστικό...
Πάλι σκαφοδουλειές έκανα...
Α!Και μπάνιο....
Ναι, ξέρεις...Αυτή η βουτιά στο βαθύ γαλάζιο που ξεπλένει αυτά που σε βαραίνουν...
Αυτή.
Ήταν ωραία, μερικές στιγμές είχε και λίγο νοσταλγία...
Και το σούρουπο είδα το "φεγγάρι πανωθέ μου ασημένιο τάληρο!"
Ναι αλήθεια έτσι ήταν το φεγγάρι πάνω απ'τη θάλασσα εχθές...
Το φεγγάρι το αγαπώ, αλλά με επηρεάζει πολύ. Πάντα...
Αχ!
Και ξέρεις κάτι?
Θέλω να φύγω.
Πού θέλεις να πας;
ΑπάντησηΔιαγραφή..Ἄφησέ με ναρθῶ μαζί σου. Τί φεγγάρι ἀπόψε! Εἶναι καλὸ τὸ φεγγάρι, - δὲ θὰ φαίνεται ποὺ ἄσπρισαν τὰ μαλλιά μου. Τὸ φεγγάρι θὰ κάνει πάλι χρυσὰ τὰ μαλλιά μου. Δὲ θὰ καταλάβεις. Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου...
..Τὸ ξέρω πὼς καθένας μοναχὸς πορεύεται στὸν ἔρωτα, μοναχὸς στὴ δόξα καὶ στὸ θάνατο. Τὸ ξέρω. Τὸ δοκίμασα. Δὲν ὠφελεῖ. Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου.
..«Α, φεύγεις; Καληνύχτα.» Ὄχι, δὲ θἄρθω. Καληνύχτα. Ἐγὼ θὰ βγῶ σὲ λίγο. Εὐχαριστῶ. Γιατί ἐπιτέλους, πρέπει νὰ βγῶ ἀπ᾿ αὐτὸ τὸ τσακισμένο σπίτι. Πρέπει νὰ δῶ λιγάκι πολιτεία, -ὄχι, ὄχι τὸ φεγγάρι - τὴν πολιτεία μὲ τὰ ροζιασμένα χέρια της, τὴν πολιτεία τοῦ μεροκάματου, τὴν πολιτεία ποὺ ὁρκίζεται στὸ ψωμὶ καὶ στὴ γροθιά της τὴν πολιτεία ποὺ ὅλους μας ἀντέχει στὴν ράχη της μὲ τὶς μικρότητές μας, τὶς κακίες, τὶς ἔχτρες μας, μὲ τὶς φιλοδοξίες, τὴν ἄγνοιά μας καὶ τὰ γερατειά μας,-ν᾿ ἀκούσω τὰ μεγάλα βήματα τῆς πολιτείας, νὰ μὴν ἀκούω πιὰ τὰ βήματά σου μήτε τὰ βήματα τοῦ Θεοῦ, μήτε καὶ τὰ δικά μου βήματα. Καληνύχτα.
Καλησπέρα καμάρι..
Αν ήσουν μέσα στην ψυχή μου θα με ένιωθες λιγότερο...
Διαγραφήτετάρτη πετάω, να κρατήσω χώρο στη βαλίτσα?
ΑπάντησηΔιαγραφή(αυτό το ποίημα που έγραψε η αυτή, μετά την 231η ανάγνωση στο σχολείο άρχισε να μου κάθεται στο λαιμό.... έπρεπε να περάσουν χρόνια πολλά για να το ξαναπλησιάσω. )
φιλιά!
Έρχομαι!Πες μου που και πότε και έφυγα...!
ΔιαγραφήΑυτό το συναίσθημα που νιώθεις ότι θες να πας όσο πιο μακριά γίνεται προκειμένου να αποδράσεις από κάτι, πιστεύοντας πως έτσι θα λυτρωθείς;; Αν ναι... σε νιώθω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχές από μια με ωροσκόπο σκορπιό ;) <3
Ρε ο σκορπιός τι μας κάνει...;)
ΔιαγραφήΝαι!
Άστα ;)
ΔιαγραφήΑυτή η βουτιά.. Αχ! Μακάρι όντως κάποιες φορές να ξέπλενε αυτά που επιθυμούμε. Κάποιες φορές το έχω τόσο ανάγκη να διώξω αυτές τις στοιχειωμένες σκέψεις..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ εύχομαι και καλή αρχή της εβδομάδας! :-)
Αχ!Ναι...
ΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα;)
Ολα γκρι...γκριζα...γκριζα πολη..γκριζα φωτα..
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι αυτο το χρωμα δε το γουσταρω καθολου...
Πολυ ωραια εικονα μου δημιουργησες με το φεγγαρι,τη θαλασσα και τις βουτιες σου..
(ελπιζω να μην ειχε κουνουπια γτ αστα να πανε ;/)
φιλια πολλα!