ΦΤΟΥ ΜΑΣ.

Τώρα τι να πω?
Πείτε μου εσείς

Μου είναι πολύ εύκολο να ασχοληθώ με τον δικό μου ροζ κόσμο, άλλωστε έχω και νέα να σας πω. Αλλά όταν συμβαίνουν γύρω μου τέτοιες αδικίες, πως να μπορέσω?

Πως να παραβλέψω ότι μια ψυχούλα 15 χρονών, ένα παιδάκι που δεν πρόλαβε να ζήσει τίποτα από τη ζωή του, δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από ένα "όργανο της τάξης"??
Όργανο της αταξίας καλύτερα...Και πως να μην ενώσω τη φωνή μου με όλους αυτούς που εναντιώνονται σ' αυτού του είδους την εξουσία, που κρατάει περίστροφο και απειλεί τη ζωή μας καθημερινά? Δεν θέλω να μιλήσω πολιτικά, καθότι οι πολιτικές μου θέσεις είναι πασίγνωστες και, αν και είμαι θυμωμένη και απογοητευμένη με το κόμμα μου εδώ και καιρό, παρόλα αυτά δεν είμαι καθόλου αντικειμενική απέναντι στην κυβέρνηση. Έτσι λοιπόν την πολιτική θα την αφήσω απ' έξω. Αλλά παρακαλώ πείτε μου εσείς.

Όλες αυτές οι καταστροφές που γίνονται σε ολόκληρη την χώρα εδώ και 2 νύχτες, θέλετε να μου πείτε ότι γίνονται γιατί δολοφονήθηκε το παιδάκι?

Πρόσφατα ένιωσα στο πετσί μου τις έννοιες "αίτια" - "αφορμές".

Σας λέω λοιπόν τι πιστεύω
Πιστεύω ότι ο Έλληνας πείνασε, εξαθλιώθηκε, βασανίστηκε, έμεινε άνεργος, ψωμολύσσαξε, καταπιέστηκε - και όλα αυτά στο όνομα ενός "νοικοκυρέματος", και μιας "τάξης" "που έπρεπε να μπει". Αυτά είναι τα αίτια που οδήγησαν σε όλα αυτά που συμβαίνουν εδώ και 2 νύχτες στη χώρα μας. Οι πολίτες είχαν γίνει καζάνι που σιγόβραζε, και σιγοβράζει εδώ και καιρό. Κουράστηκαν από σκάνδαλα, κουμπάρους, ξαδέρφια και θειούς. Κουράστηκαν να τους κοροϊδεύουν .Ο Έλληνας μπορεί να είναι πολλά πράγματα, μ@λ@κ@ς όμως δεν είναι. Και κάποια στιγμή ήταν αναμενόμενο ότι θα σηκωνόταν από τον καναπέ, την καρέκλα, το πουφ , και θα έπαιρνε τη ζωή του στα χέρια του.

Αφορμές θα μπορούσαν να είναι πολλά πράγματα. Όμως η ασυδοσία της εξουσίας που μας κυβερνά, έβαλε το περίστροφο στο χέρι του αψυχολόγητου ειδικού φρουρού - που παρόλα τα ψυχολογικά τεστ που πρέπει να "πετύχει" για να αποκτήσει τη θεσούλα του, αυτός τους ξέφυγε,(μάλλον τα είχε πάει καλύτερα στη συνέντευξη, απ' ότι στο ψυχοτεστ και έτσι θα πέρασε....)- και έδωσε την αφορμή. Έδωσε την άνεση στον αστυνομικό να έχει "νευράκια" και να πυροβολεί εν ψυχρώ. Για κακή του τύχη όμως δεν πυροβόλησε κάποιον άστεγο κακομοίρη των Εξαρχείων, που θα τους βόλευε να αναδείξουν ως εγκληματία - τέρας, και να την γλυτώσει εύκολα η Ελληνική Αστυνομία. Για κακή του τύχη πυροβόλησε ένα αθώο παιδάκι 15 χρονών. Και για χειρότερη τύχη του το σκότωσε κιόλας.
Έτσι αυτός ο ειδικός φρουρός , με τη σειρά του φεύγοντας, έβαλε στο χέρι του Έλληνα πολίτη τη μολότοφ, την πέτρα και τον έστειλε στον δρόμο. Να κάψει, να καταστρέψει, να "εξουσιάσει" και εκείνος λίγο τους δρόμους, τις σχολές και τους κάδους . Αυτά που του ανήκουν πιο πολύ απ' όλα.
Επειδή ο Έλληνας πεινάει χρόοοονια τώρα για "καλύτερους δρόμους", για μια "καλύτερη εκπαίδευση", για "καθαρές πόλεις"...Ο Έλληνας πεινάει.

Δυστυχώς πριν από χρόνια που ήμουν στο γυμνάσιο και δήλωνα "αναρχικό στοιχείο" φορώντας τα "πρέποντα" και μιλώντας αναλόγως, βρέθηκα στο κέντρο της Αθήνας για ψώνια μια μέρα που είχε πορεία. Που να ξέρω εγώ από πορείες - αναρχικό στοιχείο του καναπέ ήμουν πανάθεμα με...15 χρονών καλή ώρα. Και αφού είχα τελειώσει τα ψώνια μου -είχα και τις σακούλες στο χέρι - με την φιλενάδα μου προχωρούσαμε την Ακαδημίας και πηγαίναμε για τα λεωφορεία. Εκεί λοιπόν στο δρόμο αποφάσισα, σαν σωστό μαγκάκι που ήμουν, να ανάψω ένα τσιγάρο. Για κακή μου τύχη όμως το άναψα δίπλα από μια διμοιρία των ΜΑΤ που είχα "αράξει" εκεί για λίγο. Μόλις το άναψα λοιπόν ένας θερμοκέφαλος - δεν μπορώ να τον χαρακτηρίσω αλλιώς - άρχισε να μου φωνάζει, να με βρίζει και να με προκαλεί. Ήμουν έτοιμη να του ορμήξω - καθότι δεν με χαρακτηρίζει η εγκράτεια όταν εκνευρίζομαι, πόσο μάλλον στην εφηβεία μου - και ένας θεός ξέρει τι θα επακολουθούσε αν το έκανα, αλλά εκείνη τη στιγμή τους φώναξαν να ανασυνταχθούν και έφυγαν τρέχοντας. Εγώ φυσικά και δεν ακολούθησα, αρκέστηκα στο να του φωνάξω κάτι υβριστικό και συνέχισα να καπνίζω το μάγκικο τσιγάρο μου...

Ο μικρός Αλέξης είχε απλά λάθος timing, που χωρίς να φταίει του κόστισε τη ζωή του.

Θυμώνω ακόμα περισσότερο από τότε που ήμουν 15 χρονών, όμως τι σημασία έχει που θυμώνω και θυμώνεις?

Θα καταδικαστεί αυτός ο ειδικός φρουρός, αφού οι ισχυρισμοί για εξοστρακισμό της σφαίρας θα απορριφθούν μετά από τη νεκροψία και τη βαλλιστική εξέταση, και μετά τι?

Αν αυτός ο άνθρωπος - λέμε τώρα - καταδικαστεί σε ισόβια 100 φορές και ζήσει τη ζωούλα του στη φυλακή που εμείς θα τον ταΐζουμε θα τον ποτίζουμε και θα τον προσέχουμε όταν κάνει απεργία πείνας να μη μας ψοφήσει όπως και τους υπόλοιπους που έχουν εκεί μέσα τι θα αλλάξει?
Θα σταματήσει τον επόμενο αστυνομικό με περίστροφο να εκνευριστεί και να πυροβολήσει?
Θα σταματήσει τον αστυνομικό που θα "μαζέψει" τα ναρκωτικά από τους εμπόρους και θα ύστερα θα τα πουλήσει ο ίδιος?
Θα σταματήσει τους αστυνομικούς την επόμενη φορά που θα συλλάβουν κάποιον και θα τον κρατήσουν όλη νύχτα στο κρατητήριο,να τον μελανιάσουν στο ξύλο για να "περάσει η ώρα τους"?

Τι είναι αυτό που πρέπει να γίνει για να σταματήσει αυτό το "σώμα ασφαλείας" να ντροπιάζει τους Έλληνες παγκοσμίως?

Δεν ξέρω αν είναι όλοι οι αστυνομικοί ίδιοι. Ίσως υπάρχουν οικογενειάρχες άνθρωποι που νιώθουν σαν εμάς, απλοί εργαζόμενοι που βγάζουν το ψωμί τους. Εγώ όμως δεν τους έχω γνωρίσει ακόμα. Δεν έχω γνωρίσει κανέναν αστυνομικό, σε όποιο πόστο και να είναι, που να μην έχει εκμεταλλευτεί τη θέση του, το περίστροφό του ή τις γνωριμίες τους -
"Για να μην κάνουν τίποτα στο γιόκα μου που οδηγεί το αυτοκίνητο 15 χρονών", που δεν φτάνουν καλά καλά τα πόδια του να πατήσει τα πετάλια, αλλά
"Είναι άντρας το αγόρι μου!" Έτσι έλεγε ο γείτονας του 2ου ορόφου που μάθαινε στο γιο του μωρό παιδί να οδηγεί και να πηγαίνει βόλτα τους φίλους του!!!!(που δεν έκανε το αντίστοιχο στις 3 κόρες του οι οποίες οδήγησαν μετά τα 20 και οι τρεις...)

Για να επιστρέψω στο θέμα μου, πραγματικά δεν ξέρω αν θα έφτανε απλά να πέσει η κυβέρνηση για να εξομαλυνθεί η κατάσταση. Ίσως πρέπει να πέσουν όλα τα κεφάλια, ίσως να πέσουν και παντελόνια. Δεν ξέρω ποιο το μέγεθος της τιμωρίας και ποιοι πρέπει να τιμωρηθούν.
Νιώθω ότι είναι το μεγλαύτερο θέμα που έχει συμβεί στην Ελληνική πραγματικότητα μετά τη Χούντα και το Πολυτεχνείο. Όμως σίγουρα κάτι πρέπει να γίνει. Και πάνω απ' όλα πρεπει εμείς να συνειδητοποιήσουμε που ζούμε!Πως ζούμε!Και να αφήσουμε για λίγο το ροζ απ'έξω...Ας συνέλθουμε λίγο από την πολιτική απραξία και την απραξία που μας χαρακτηρίζει γενικώς!Και ας σηκωθούμε!Δεν χρειάζεται να σπάσουμε η να κάψουμε άλλο. Φτάνει αυτή η καταστροφή. Ας λειτουργήσουμε προς όφελος μας. Επιτέλους!Ας συντονιστούμε να απαιτήσουμε αλλαγές. Και ας μην αφήσουμε το περιθώριο να μην υλοιποιηθούν!

Εντωμεταξύ μαθαίνω από μια φίλη ότι Κυριακή πρωί η είδηση που έκανε το γύρω του κόσμου ήταν ότι μια ομαδα από 30 αναρχικά στοιχεία με μολότοφ και δοκάρια επιτέθηκαν σε δυο αστυνομικούς το βράδυ του Σαββάτου...

Αυτά λοιπόν τα χάλια μας....

Φτού σας και Φτού μας.

Καλό ταξίδι στην ψυχούλα αυτή που πλήρωσε το τίμημα της ασυδοσίας της εξουσίας